شرایط مطلوب آب استخر

شهر : تهران

قیمت : 25,000,000 ريال

گروه دکتر استخر

شرایط مطلوب آب استخر

کیفیت آب مصرفی استخر ها یکی از موارد مهمی است که باید به آن توجه شود، چرا که بیشتر استخرها از آب شهری استفاده می کنند اما تعدادی به علت به صرفه بودن از نظر اقتصادی، از آب چاه استفاده می کنند ولی در مجموع باید آب مصرفی استخرها کلرزنی شود. تحقیقات این پژوهشگران نشان می دهد که در صورت رعایت نکردن بهداشت، بیماری هایی از طریق استخر به افراد منتقل می شود که از آن جمله می توان به بیماری های روده ای مانند اسهال، شبه حصبه، ناراحتی های معده و نیز عفونت های گوش، چشم و بینی، بیماری های پوستی مقاربتی و تنفسی اشاره کرد.
همچنین استفاده از سرویس های بهداشتی پیش از ورود کودکان به استخر اجباری است و شناگران نیز پیش از ورود به استخر باید حتما دوش بگیرند و پس از خروج از آب بدن خود را شستشو دهند تا از ابتلای احتمالی به آلودگی ها پیشگیری شود. از طرفی، در صورت ابتلا به سرماخوردگی و یا هر نوع بیماری عفونی یا پوستی از ورود شناگران به استخر تا رسیدن به سلامت کامل باید خودداری شود.
شناگران پیش از ورود به استخر حتما باید حداقل به مدت 30 ثانیه پاها را در حوضچه ضدعفونی قرار دهند و از لیف زدن، اصلاح صورت، استفاده از کرم و ماسک های زیبایی و جویدن آدامس خودداری کنند. از آنجا که مخلوط شدن آب استخرها با مواد آرایشی و ترشحات بدن مانند عرق می تواند خطراتی داشته باشد، از نظر شیمیایی تصفیه آب استخر و گندزدایی مهم است.
در عین حال میزان pH مناسب آب استخر، 2/7 تا 8 است که بالاتر یا پایین تر بودن آن مشکلات پوستی و چشمی به وجود می آورد. درجه حرارت ایده آل برای آب استخرها نیز باید 26تا 28 درجه سانتی گراد باشد.بعضی از پارامترهای شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی که در کیفیت آب استخرهای شنا مورد توجه می باشند عبارتند از :
PH: PH درجه اسیدی و بازی آب را نشان می دهد. PH مناسب آب استخرهای شنا بین 8-2/7 توصیه شده است. خورندگی سطوح، ایجاد لک، تحریک و سوزش چشم و پوست شناگران از اثرات PH پایین و رسوب گذاری، کاهش کارایی کلر برای گندزدایی، کدر شدن آب استخر (حالت ابری)، تحریک و سوزش چشم و پوست از اثرات PH بالا در آب استخرهای شناست.
دما نباید بیشتر از 29 درجه باشد چرا که شنا کردن در آبهای بالای 30 درجه ممکن است موجب وقفه تنفسی در فرد گردد.
شفافیت آب: شفافیت از مهمترین ویژگیهای ظاهری آب استخرهای شنا می باشد و از جنبه های زیر حائز اهمیت است:
- عدم وجود ذرات معلق و کلوئیدی که مانع تماس مستقیم و مناسب عامل گندزدا با میکروارگانیسم ها می شود.
- افراد قادر خواهند بود عمق آب استخر را تخمین بزنند و از وجود خطرات احتمالی به آسانی مطلع شوند و می توانند با اطمینان خاطر در آب شنا نموده و شیرجه بزنند.
- ایجاد شرایط دلپذیر، خوشایند و مطلوب در آب استخر به همراه جنبه های زیبا شناختی برای استفاده کنندگان.
شفافیت آب استخر باید به حدی باشد که یک صفحه سیاه و سفید به قطر 15 سانتیمتر، در عمیق ترین نقطه استخر به راحتی دیده شود.
مشخصه های میکروبی: کیفیت میکروبی آب استخرهای شنا مهمترین عامل در استفاده سالم از استخر می باشد. اکثر میکروارگانیسم هایی که در آب استخر یافت می شوند، خطرناک نیستند. به علاوه در فرآیند گندزدایی و تصفیه، تمامی میکروارگانیسم ها که شامل باکتریها، ویروسها، جلبکها و قارچ ها می باشند نابود می شوند.
مسئله عمده، آلودگی ثانویه ناشی از تماس ترشحات دهان، بینی، پوست و دفع ادرار می باشد.
برای گندزدایی آب استخرهای شنا روشهای متعددی مانند استفاده از کلر، برم، ید، سیانورات های کلره و لامپ های اشعه ماوراء بنفش استفاده می شود.
در حال حاضر کلر گزینه انتخابی برای گندزدایی آب استخرهاست. بخشی از کلر اضافه شده صرف اکسیداسیون مواد آلی و معدنی موجود در آب شده و مابقی صرف گندزدایی آب می شود. جهت اطمینان از گندزدایی آلودگی های ثانویه همواره باید مقداری کلر آزاد باقیمانده در آب وجود داشته باشد. توصیه می شود میزان کلر آزاد باقیمانده حداقل 6/0 میلی گرم در لیتر باشد. این میزان کلر در PH بین 6/7-2/7 باعث ایجاد نتایج باکتریولوژیکی رضایت بخش خواهد شد. اما عملاً بین 3-1 میلی گرم در لیتر کلر آزاد باقیمانده مورد نیاز است. چرا که افزایش آلودگی های احتمالی به همراه نوسانات PH که کارایی کلر را محدود می کند، نیاز به کلر بیشتر را ضروری می نماید.
تحریک و سوزش چشم ممکن است بر اثر شنا در آب با PH کمتر از 4/7 همراه با حضور کلر ترکیبی باقیمانده (کلرآمین) اتفاق افتد.
آب حوضچه پاشویه باید حداقل حاوی 15 میلی گرم در لیتر کلر باشد. تماس کوتاه مدت پا با آب حوضچه اطمینان کافی جهت گندزدایی ایجاد نخواهد کرد. کلر علاوه بر غلظت، نیاز به زمان کافی برای اثرگذاری دارد. اگر چه غلظت بالای کلر در حوضچه نیاز به زمان را محدود کرده است اما یک مکث چند ثانیه ای در حوضچه ضروری به نظر می رسد.
قبل از عبور از حوضچه پاشویه، وجود توالت های بهداشتی و متعاقب آن دوش به تعداد کافی برای شناگران جهت شستشو و استحمام از ضروریات استخرهای شناست. افراد باید قبل از ورود به آب استخر، بدن خود را با ماده شوینده مناسب شستشو دهند.
پرهیز از شنا در مواقع ابتلا به بیماریهای عفونی و مسری (پوستی، گوارشی و تنفسی) کمترین انتظاری است که از افراد مراجعه کننده به استخرهای شنای عمومی وجود دارد چرا که امکان سرایت بیماری به دیگر استفاده کنندگان وجود خواهد داشت.
شناگاههای طبیعی (رودخانه ها، چشمه ها، دریا، سدها و …)
شناگاههای طبیعی در فصل تابستان ممکن است جهت شنا مورد استفاده قرار گیرند، همه ساله موارد زیادی از غرق شدن شناگران در دریا، رودخانه ها و دیگر محلهای مورد استفاده اتفاق می افتد که عمدتاً ناشی از بی توجهی افراد به رعایت نکات ایمنی است. بنابراین مسئله اساسی در استفاده از شناگاههای طبیعی توجه به حفظ ایمنی شناگران است.
به لحاظ بهداشت و سلامت نیز آب این مناطق ممکن است حاوی آلاینده های میکروبی، شیمیایی و فیزیکی باشد. با آغاز فصل گرما و حضور مردم در شناگاههای طبیعی، موارد زیادی از ابتلا افراد به بیماریهای منتقله از آب گزارش می شود. بدیهی است که تماس با آبهایی که هیچگونه اطمینانی جهت عدم وجود باکتری، قارچ و … در آنها وجود ندارد ممکن است سبب ابتلا به بیماریهای گوارشی و پوستی گردد.
آلودگی های زیست محیطی نکته قابل توجه دیگری است که باید مد نظر قرار گیرد. آلاینده های شیمیایی (مانند سرب و جیوه) ناشی از تخلیه فاضلاب و یا پساب کارخانه ها در بالا دست رودخانه ها و آبریزها ممکن است سبب ایجاد مشکل گردد.
قبل از استفاده از هر آبی جهت شرب، شنا، تفریح و یا هر مورد دیگر باید جنبه های ایمنی بهداشتی در ابعاد سلامت فردی و زیست محیطی مورد توجه قرار گیرند.
* میکروبها و انگل های موجود در آب استخر :
کیستهای گیاردیا و کریپتوسپوریدیم در برابر کلر بسیار مقاوم هستند و حتی ممکن است در استخرهایی که از کلر مخصوص از بین بردن این کیستها استفاده شده است برای چند روز بی اثر باقی بمانند.
از این گذشته بخاطر اندازه کوچک خود بوسیله فیلترهایی که عموماً در استخر ها استفاده می شوند قابل تصفیه نیستند.
کریپتوسپوریدیم ، گیاردیا و ای.کولی و دیگر میکروبها و انگل ها چگونه وارد استخر شنا می شوند؟ از طریق موادی که در مدفوع یافت می شوند. تصور کنید افرادی را که در یک استخر در حال شنا هستند آنها با یکدیگر تصادف می کنند. ممکن است بعضی از آنها دچار اسهال باشند یا مشکل دیگری ( مانند قاعدگی در خانمها ) داشته باشند. پس همیشه این خطر وجود دارد.
برای جلوگیری از انتقال بیماری این افراد نباید شنا کنند. هر چند نمی توان جلوی این افراد را گرفت یا آنها را شناسایی کرد. و برای چنین شخصی سخت است که جلوی تراوش مواد مضر را بگیرد. شناگران باید مراقب باشند که آب استخر را قورت ندهند. و همه افرادی که شنا می کنند در صورت بروز مشکل یا بعد از استفاده از دستشویی کاملاً بهداشت را رعایت کنند.
* توصیه های مراکز کنترل و پیشگیری بیماریهای آمریکا ( CDC ) :
استخرهای سر پوشیده در تمام فصول مشتاقان فراوان دارند. آب استخر ناقل خوبی برای انتقال بیماریهای مختلف، باکتریال، انگلی و قارچی است.
مراکز کنترل و پیشگیری بیماریهای آمریکا توصیه می کند که برای رفتن به استخر، دریاچه و یا دریا ها حتما حوله و کرم ضدآفتاب به همراه داشته باشید و نسبت به این امر که با چند تن دیگر در آب مشترک شنا می کنید هوشیار و گوش به زنگ باشید.
کارشناسان این مراکز اعلام کردند که استخرهای عمومی در ایالات متحده با افزایش تعداد مبتلایان به بیماریهای آب های تفریح گاهها روبرو هستند که دلیل آن وجود میکروارگانیسم ها در این آبهاست.
این روند نگران کننده است چرا که این ارگانیسم ها می تواند باعث بروز بیماریهای جدی و حتی موجب مرگ افراد شوند. از آنجا که تعداد افراد مراجعه کننده به این استخرها و تفریح گاههای آبی عمومی در آمریکا روبه افزایش است، این مراکز مردم را به توجه بیشتر به بهداشت آبی که در آن شنا می کنند، توصیه می نمایند.
* از مهمترین دستورالعمل های بهداشتی که در این زمینه ارایه شده، می توان به نکات زیر اشاره کرد:
1- اگر به بیماری اسهال مبتلا هستید از رفتن به داخل آب خودداری کنید. توجه به این امر به ویژه برای کودکانی که هنوز پوشک می شوند مهم است، چرا که ممکن است در صورت وارد شدن به داخل آب، محیط را آلوده کرده و دیگران را بیمار کنند.
2- آب استخر را به هیچ وجه وارد دهان نکنید.
3- بهداشت خود را به دقت رعایت کنید. پیش از شنا حتما دوش بگیرید و دست های خود را پس از اجابت مزاج بشویید. آلودگی های پوست بدن شما به راحتی در آب منتقل می شود.
4- حتما کودکان خردسال خود را در فواصل زمانی کوتاه حمام کرده و پوشک آنها را عوض کنید. اگر منتظر بمانید تا خود آنها اعلام نیاز کنند، حتما دیر شده است.
5- پوشک کودکان را در کنار استخر عوض نکنید و حتما به سرویس بهداشتی مراجعه کنید، چرا که آلودگی از روی سطح و اجسام قابل انتقال است.
6- کودکان را قبل از وارد شدن به آب با آب و صابون تمیز بشویید.
همچنین کارشناسان آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا در مورد شنا کردن در آب های آزاد مانند دریاچه و دریاها رعایت نکاتی را ضروری می دانند که در ذیل مطرح شده است.
1- از شنا کردن بلافاصله پس از بارش باران در آب های آزاد خودداری کنید. باران عمدتا آلودگی ها را شسته و به نزدیکی زمین های اطراف دریاچه ها، رودخانه ها، دریاها و نهرها می آورد.
2- مراقب وجود لوله های پوسیده در کنار دریا باشید و هرگز در نزدیکی آنها شنا نکنید چرا که آبی که از این لوله ها خارج می شود حاوی آلودگی های بسیاری است.
3- از شناکردن در آب های حاوی زباله، مواد چربی و سایر پس مانده های جامد خودداری کنید، این آبها حاوی میکروارگانیسم های بیماریزا هستند.
همچنین محققین عنوان می کنند که آب استخرها می تواند موجب آلرژی یا تشدید بیماری آسم می شود . در واقع ، موادی که برای تصفیه و میکروب زدایی آب استخرها استفاده می شود، مشخصاً کلر، باعث ایجاد برخی آلرژی ها می شود.
نکته مهم این است که میزان مصرف کلر از نظر بهداشتی ، استاندارد مشخصی دارد. اما مصرف کم آن باعث ازدیاد میکرب ها وقارچ ها می شود و از سوی دیگر، مصرف زیاد آن آلرژی زا و تشدید کننده بیماری است.
این آلرژیها، علائم چشمی به صورت قرمزی ، خارش ، ریزش اشک و تحریک و سوزش چشم ویا علائم بینی مثل عطسه ، آبریزش ، خارش و گرفتگی بینی ایجاد می کنند. دربیماران مبتلا به آسم نیز علائمی چون سرفه ، خس خس وتنگی نفس دیده می شود. این علائم ، زمانی که فرد درآب است یاحتی ساعت ها بعد ازتماس با آب ، می تواند بروز کند یا تشدید شود.
* برای جلوگیری از این مشکل به نکات زیر توجه کنید :
اگر شدت حساسیت افراد نسبت به آب استخر کم باشد ، به طوری که به سرعت نیز برطرف شود وبیمار را خیلی آزار ندهد ، موضوع مهمی نیست. اما اگر این حساسیت زیاد باشد ما توصیه می کنیم افراد داروهای پیشگیرانه ، مصرف کنند. برای مثال، قبل از رفتن به استخر می توانند از اسپری مخصوص استفاده کنند. درمواردی نیز که علائم حساسیت خیلی شدید است و به سادگی بر طرف نمی شود، در واقع توصیه می کنیم که اصلاً از استخر استفاده نشود.
بیماری های پوستی
آب آلوده و غیر استاندارد استخرها، بیماری ها و ناراحتی های پوستی ایجاد می کند . مهمترین بیماری هایی که آب آلوده ایجاد می کند، قارچی ، زگیل و کچلی هستند که جزوهمان بیماریهای قارچی محسوب می شوند . اما، از آن طرف دیگر اگر برای جلوگیری از آلودگی آب ، کلر زیادی مصرف شود، ممکن است کسانی که زمینه آلرژی های پوستی دارند در برابر این مقدار کلر، واکنش نشان دهند و پوست شان خشک شده و خارش و اگزمای پوستی پیدا کنند.
استخر روباز، مشکل آفتاب را دارد که می تواند آسیب جدی به پوست وارد کند.آسیب حاد استخرهای رو باز را آفتاب سوختگی ، تورم و قرمزی می داند که در دراز مدت می تواند باعث تغییر رنگ پوست و ایجاد ” کک ومک” شده و نهایتاً در صور تکرار زیاد ممکن است منجر به سرطان پوست شود.
آفتاب به مقدار خیلی کم، برای چند دقیقه به اندازه ای که منجر به قرمزی پوست نشود، مفید است. بنابر این ، توصیه ما این است که در هنگام آب تنی خودتان را از آفتاب دور نگه دارید. چون درطول روز به اندازه کافی از آفتاب برخور داریم.
تغییر رنگ وشکنندگی مو
تغییررنگ و شکنندگی مو نیز می تواند از عوارض آب استخر باشد. به جز مورد کلر که دراین زمینه تاثیر گذار نیست، آب اگر مس هم داشته باشد و در واقع ، لوله ها مس آزاد کنند، این مس می تواند روی مو رسوب کرده و تا اندازه ای رنگ آن را تغییر دهد. به همین دلیل، باید افراد حتماً از کلاه استفاده کنند و بعد از شنا نیز دوش بگیرند. البته بهترین راه این است که اگر در استخر های عمومی امکان به کارگیری این روش نیست ، حداقل در استخرها یی که با ثبت نام عضو می گیرند ، ابتدا افراد علاقه مند ، توسط یک پزشک متخصص معاینه شوند که اگر سابقه بیماری قارچی یا زگیل دارند بعد از درمان ، پذیرفته شوند.
بهداشت شنا کردن
عوامل عفونت های ذیل در استخری با مراقبت ضعیف ممکن است وجود داشته باشد.
- عفونت های ویروسی و قارچی، مثل عارضه خارش پای شناگران که یک بیماری قارچی پوست است.
- عفونت چشم، گوش، گلو و بینی
- عفونت های بخش فوقانی تنفس
- عفونت های روده ای
آنچه شناگران در استخر باید به آن توجه کنند :
- قبل از ورود به استخر بدن خود را با یک شوینده مناسب شستشو دهید.
- قبل از ورود به استخر پای خود را در داخل حوضچه کلر قرار دهید.
- به همه کسانی که به استخر می روند توصیه می شود پیش از ورود به استخر مثانه خود را تخلیه کنند.
- از تف کردن، مضمضه کردن آب، شستن و خارج کردن ترشحات بینی و… خودداری کنید.
- هنگام شنا کردن خلط گلوی خود را به آب استخر وارد نکنید. ترجیحاً هنگام ابتلاء به بیماری توأم با خلط عفونی، به شنا نپردازید.
- اگر بیماری پوستی از قبیل بیماریهای قارچی قابل سرایت دارید به هیچ عنوان به استخر عمومی مراجعه نکنید.
- بعد از استخر نیز بدن خود را شستشو دهید.
آنچه متصدیان استخر باید توجه کنند
- کلر آزاد باقیمانده استخر حداقل 2-5/1 میلی گرم در آب باشد مقادیر کمتر از این میزان ممکن است عواملی از قبیل کریپتوسپوریدیوم را از بین نبرد.
- مرتباً محیط استخر را تمیز کنید و آب آن را به دفعات کافی تخلیه و تعویض نمائید.
- آب استخر را جهت وجود باکتریهای کلی فرم و پسودوموناس کنترل کنید، این دو می توانند شاخصهای مناسبی جهت سنجش میزان کارایی سیستم های ضدعفونی کننده و بهداشت آب باشند.
ایمنی شناگران
خودداری از دویدن در محیط استخر، شنا کردن در عمق متناسب با توانایی شنا کردن و اجتناب از بازی و شوخی های خطرناک می تواند ایمنی نسبی افراد را تأمین کند. استفاده از وسایل مورد نیاز جهت شنا از قبیل عینک، گوشی و دماغی را فراموش نکنید.
چنانچه دچار خستگی و گرفتگی عضلانی شدید از شنا کردن در قسمتهای عمیق خودداری کنید.
از شنا کردن در دریا هنگامی که شرایط طوفانی وجود دارد پرهیز کنید.
شاخص های بهداشتی کیفیت آب استخرهای شنا
دانش انتقال بیماری ها مؤید آن است که برخی از بیماری ها بر اثر استقرار یا راهبری نادرست و کلر زدن نامناسب استخرها شنا از تماس و یا بلعیدن آب آلوده ایجاد می شود که از بین آنها می توان حصبه، اسهال، هپاتیت عفونی و بیماری های معدی ـ روده ای، کونژنکتیویت، تراخم، لپتوسپیروز، بیماری قارچی و عفونت های پوستی، شیستوزو میازیس و ژیادریوزیس، خارش پای شناگر، بیماری های دستگاه فوقانی تنفسی نظیر عفونت سینوس ها، گلودرد عفونتی، عفونت گوش میانی، التهاب مکرر پوشش های مخاطی چشم ها، گوش ها و گلو را نام برد.
کاربرد مازاد بر نیاز آلوم و عدم تنظیم PH و مواجه شدن با سطوح حفاظت نشده بدن، سبب التهاب، تحریک، خارش و عفونت می شود. انقباض پوست در هنگام غوطه ور شدن در آب، ورود مستقیم آب آلوده را به داخل بینی و چشم میسر می سازد.
26 مورد شیوع بیماری با ابتلا 1363 نفر، بر اثر استفاده از آب های مراکز تفریحی و شنا از سال 1988 به مراکز کنترل بیماری ها در آمریکا گزارش شده است.
عامل بیماری زائی در استخرهای آب گرم، سودوموناس و لژیونلا در دریاچه عامل بیماری shigella sonnei و Norwalk virus و اختلالات معدی روده ای حاد و برخی دیگر از لپتوسپیراوژیاردیا، نام برده شده است.
ناراحت های چشم، گوش، بینی و گلو، اختلالات معدی ـ روده ای و تحریکات پوستی از شایع ترین عوارض و مشکلات ناشی از استخرهای غیربهداشتی است.
براساس داده های محدود، شنا در آب دریاچه ای که میانگین میزان کلی فرم آن 2300 در 100 میلی لیتر آب باشد، از نظر آماری، افزایش وقوع بیماری را موجب می شود. شنا در آب رودخانه که تراکم میانه کلی فرم (density median coliform) آن2700 در میلی لیتر است، موجب افزایش معنی دار آماری بیماری های روده ای می شود و چنانچه شناگران در سنین 5 تا 19 سال باشند، موارد وقوع بیماری بیشتر است. افرادی که در دریائی با معیار و ضوابط بهداشتی غیرقابل پذیرش، شنا می کنند، نسبت به افرادی که از دریای نسبتاً غیرآلوده استفاده می کنند، بیشتر دچار اختلالات گوارشی می گردند.
مطالعات گسترده نشان داده است که علائم بیماری های دستگاه تنفسی و گوارشی در بین شناگران بیشتر از غیرشناگران می باشد. چگالی میانگین هندسی محتمل ترین تعداد کلی فرم معادل 1213 در مورد ساحل آب دریا به زحمت قابل پذیرش و 2/43 در مورد ساحل نسبتاً غیرآلوده در 100 میلی لیتر ذکر شده و تعداد کلی فرم وابسته به آنها به ترتیب 565 و 4/28 گزارش شده است. از طرف دیگر، شنا در آب های دریا که حاوی تعداد 10 عدد آنتروکوک (فیکال استرپتوکوکسی) در 100 میلی لیتر باشد، شناگران را با خطر اختلالات معده ای، روده ای مواجه می کند. عده ای از محققان، وابستگی تنگاتنگی را بین بیماری اسهال و شنا در آب رودخانه که میانگین فیکال کلی فرم آن 17،500 عدد در 100 میلی لیتر باشد، گزارش نموده اند.
این نتیجه، از بررسی وضعت شش شناگر که در آب رودخانه شیگلاسونه ئی شنا کرده اند، حاصل شده است. تحقیقات انجام شده در خصوص شنا در آب شور دریا، حاکی از آن است که آب شور، وقوع بیماری را افزایش نمی دهد. میکروارگانیسم هائی که به عنوان شاخص احتمالی برای کیفیت آب شنا پیشنهاد شده، عبارت است
از کلی فرم، فیکال کلی فرم، فیکال استرپتوکوکسی و سودوموناس آئروژینوزا، کلسترودیوم پرفرنژنس که به گونه ای با مدفوع انسانی مرتبط هستند. کلستردیوم پرفرنژنس، شیگلاها و سالمونلاها در مطالعات اختصاصی، برای پی بردن به کیفیت آب از لحاظ بهداشتی جهت شنا در سواحل دریا مورد استفاده قرار گرفته است ولی باید توجه داشت که فیکال استرپتوکوکسی و کلستریدیوم پرفرنژنس بهترین شاخص قلمداد می شود. استاندارد کلی فرم، بیشترین عامل بهداشت عمومی در خصوص قضاوت روی کیفیت بهداشتی آب های تفریحی محسوب می شود. عده ای از محققان، وقوع موارد لپتوسپیروزیس را در نزد افرادی که در آب آلوده به فاضلاب خانگی، فضولات حیوانی وحشی، گله گاو، گوسفند، موش آبی و… به شنا پرداخته اند، گزارش نموده و بر عدم استفاده از چنین آب هائی برای شنا تأکید کرده اند.
مطالعه پژوهشگران نشان داد که هفت کودک مبتلا به لپتوسپیروز، بر اثر شنا در آب های نهری که وسط یک چراگاه و مرتع عبور می کرده است به این بیماری مبتلا شده اند و نزدیک ده مورد شیوع لپتوسپیروز، بر اثر شنا در آب های نهری که وسط یک چراگاه و مرتع عبور می کرده است به این بیماری مبتلا شده اند و نزدیک ده مورد شیوع لپتوسپیروز در گذشته، بر اثر شنا در آب های طبیعی در آمریکا گزارش شده است.
بیماری نادری که با نام اختصاری (meningoencephalits pimary amebic) معروف و غالباً برای انسان کشنده است، در اثر شنا یا استحمام و یا شیرجه رفتن با سر به داخل آب شیرین و لب شور آلوده، ممکن است ایجاد شود.
استخرهای آب گرم و آب های گرم معدنی و غیر سرپوشیده در بروز این بیماری نقش دارند. عامل بیماری، تک یاخته تاژک دار آزاد زی به نام هگ می باشد و گونه ای است که در خاک، سبزیجات در حال فساد و آب شیرین طبیعی یافت می شود.
کیست نائگلریا (Naegleria cysts) به حالت معلق، در آب با حرارت 56 درجه سانتی گراد، قدرت حیاتی خود را حفظ می کند. در PH معادل 4/7 تا 8/78، Acanthamoeba که یک آمیب دیگر آزاد زی می باشد غالباً موجب عفونت تحت حاد مزمن شده و در مقایسه با PAM از شدت کمتری برخوردار است و ممکن است از طریق یک ضایعه پوستی وارد بدن انسان شود، لذا گردش دائمی آب، وجود صافی، وجود و کلر آزاد باقیمانده حداقل 3 میلی گرم در لیتر چنین استخرهائی توصیه شده است.
در غیر این صورت باید برای جلوگیری از ورود فاضلاب، سیلاب و زه آب های کشاورزی اقدام های لازم به عمل آید و هرگونه ترک و شکاف که می تواند محل مناسبی برای جایگزین شدن کیست آمیب و مانع از دسترسی کلر به آن باشد، بایستی ترمیم و از بین برده شوند. لازم به ذکر است که کیست نائگلریا در مدت 10 دقیقه به وسیله 4 میلی گرم در لیتر کلر آزاد در PH 2/7 تا 3/7 در حرارت 25 درجه سانتی گراد، به وسیله 2 میلی گرم در لیتر در زمان 20 دقیقه، غیرفعال می شود.
استخرهای شنا:
در استخرهای شنا امکان انتقال مستقیم و یا غیرمستقیم عفونت های چشم، گوش، دستگاه تنفسی، پوست و سایر بیماری ها از فرد شناگر به دیگر افراد وجود دارد به ویژه اگر آب، فاید یک گندزدای فعال نظیر کلر آزاد قابل استفاده باشد.
داده ها و اطلاعات اندکی در خصوص بیماری اکتسابی از استخرهای شنا وجود دارد. عفونت های پوستی ناشی از Mycobacterum marinum منجر به پیدایش گرانولوما granuloma به دنبال شنا در استخرهای عمومی گزارش شده است.
دیگر عفونت های باکتریائی، ویروسی مشتمل بر کونژنکتیویت و تب نیز به شنا در استخرهای عمومی که معیار و ضوابط بهداشتی در آنها به خوبی اعمال نمی شود، نسبت داده شده است.
بیماری Giardia Iambia در اثر بلعیدن احتمالی آب استخری که به وسیله دفع مدفوع از کودک ناقل، آلوده شده بود، گزارش شده است (استخر، دارای صافی شنی تند بود که هر 6 ساعت یکبار تجدید می شده ولی فاقد کلر باقیمانده است) شیوع و همه گیری ژیاردیازیس در یک استخر شنای عمومی در سال 1985 در آتلانتا گزارش شده است.
حادثه دیگر، آلوده شدن آب استخر شنا به مدفوع و شیوع cryptosporidiosis و ابتلا 44 نفر در 5 گروه مجزا می باشد. در آن نمونه، گرچه میزان کلر باقیمانده در آب حدود 2 میلی گرم در لیتر بوده، ولی یکی از صافی های دیاتومه ای از کار افتاده بوده است.
تعمیر و بازسازی دستگاه صافی موجب گردید که شیوع بیماری مهار شده و تحت کنترل درآید. از آنجا که ائوسیست های کریپتوسپوریدیوم (cryptosporidium oocysts) در مقابل گندزدائی معمول که با کلر انجام می گیرد، از خود مقاومت نشان می دهند، لذا دستگاه صافی بایستی قادر به حذف ائوسیست، یعنی اندازه مؤثر آن 4 تا 6 میکرومتر باشد. آب استخرهای شنا نه تنها دریافت کننده مواد دفعی بدن نظیر موکوس بینی، بزاق، دهان، عرق می باشد، بلکه چنانچه رفتن به دستشوئی و عمل دوش گرفتن با آب گرم و صابون زدن در جایگاه ویژه در محوطه استخر و قبل از ورود به آب صورت نگیرد، آثار مواد دفعی مدفوعی، ادرار و پوست مرده و آلودگی های محل کار یا خیابان که بر روی پوست بدن نشسته اند، همچنین مایع های دستشوی بدن، روغن ها، کرم ها، و دیگر آلاینده ها نیز به آب وارد می شوند و بهداشت آب و سلامت شناگران را به مخاطره خواهند انداخت.
به علاوه، استخرهای غیر سرپوشیده از گرد و خاک ناشی از وزش طوفان ها، گرده های گل گیاهان و دیگر آلودگی های هوا در امان نیستند و همه این موارد، بر ضرورت توجه ویژه به عملیات صافی، گندزدائی و راهبر مناسب و استفاده از توالت و بهره گیری از دوش آب گرم و صابون قبل از ورود به آب استخر، تأکید دارند و از لزوم حفظ سلامت افراد و رعایت وضع ظاهر بهداشتی و مطبوع حکایت دارند.
کیفیت آب استخر شنا:
کیفیت بهداشتی استخر شنا با برخی از آزمون های میکروبیولوزی، شیمیائی و فیزیکی معین و مشخص می شود. آزمون ها براساس شیوه شرح داده شده در کتاب روش های استاندارد به کمک نیروهای ارائه دهنده خدمات آزمایشگاه انجام می گیرد. ا
نجمن بهداشت عمومی آمریکا و کمیته مشترک استخرهای شنا و شناگاه های سرپوشیده عمومی، در خصوص کیفیت بهداشتی استخر شنا، شرایط زیر را بیان نموده اند:
1. شمارش تمام کلی فرم در 100 میلی لیتر، راهنما 500، اجباری 10000، دو هفته یکبار.
2. شمارش کلی فرم های مدفوعی در 100 میلی لیتر، راهنما 100، اجباری 2000، دو هفته یکبار.
3. استرپتوکوک های مدفوعی در 100 میلی لیتر، راهنما 100، منابع موثق و صالح.
4. تعداد سالمونلا در لیتر راهنما صفر، منابع موثق و صالح
5. انتروویروس PFU در 10 لیتر فیزیک و شیمیائی، اجباری صفر، منابع موثق و صالح.
6. PH، راهنما 6 تا 9، اجباری منابع موثق و صالح.
7. رنگ، راهنما بدون تغییر رنگ طبیعی، اجباری دو هفته یکبار.
8. روغن های معدنی برحسب میلی گرم در لیتر 3/0 کمتر یا مساوی ـ روی سطح آب و بدون پیدایش بو بدون پیدایش لایهٔ مرئی دو هفته یکبار.
9. مواد فعال سطحی و دتر جنب میلی گرم در لیتر برحسب لوریل سولفات 3/0 کف بدون دوام دو هفته یکبار.
10. فنول ها میلی گرم در لیتر فنول 500/0 بزرگتر یا مساوی، بدون بوی ویژه منابع و موثق ویژه.
11. شفافیت برحسب متر 2، 50/0 کمتر یا مساوی ـ، دو هفته یکبار.
12. درصد اشباع اکسیژن محلول 80 تا 120، منابع و موثق ویژه.
13. مواد قیری باقیمانده و مواد شناور مانند چوب و پلاستیک، عدم وجود و حضور، ـ دو هفته یکبار، بطری قوطی لاستیک مواد خرده ریز

DR POOL GROUP

گروه دکتر استخر

مشاوره ، بازدید ، کارشناسی
بازسازی ، نوسازی ، زیباسازی
عیب یابی ، سرویس دوره ای
تعمیر و نگهداری پروژه های :
پارک آبی ، مجتمع آبدرمانی ، استخر ، سونا ، جکوزی
در تهران ، البرز و شمال ایران

با ما تماس بگیرید

تلفکس : 02124521639 02143850311 02195118234

همراه : 09121978874 09130137157 09163661255

وبسایت WWW.DRPOOL.IR

ایمیل INFO@DRPOOL.IR DRPOOL.IR@GMAIL.COM

کانال تلگرام DRPOOLGROUP

اینستاگرام DRPOOL.IR

مدیر گروه دکتر استخر : مهندس سید محسن نقیبیان

آدرس دفتر مرکزی : تهران ، میدان جمهوری ، برج اداری سهیل ، طبقه چهارم ، واحد 410

#سایر_موارد_مربوط_به_تجهیزات_آشپزخانه_حمام_استخر