مجموعه آپارتمانی ارگانیک

مجتمعِ بزرگ «ارگانیسم مسکونی»، در هشت هکتار زمین، در قلب منطقه سبز ساوت رجز سنگاپور، قد کشید. برخلافِ روال رایجِ بلندمرتبه های عمودی منزوی از متن، این مجموعه بصورت نواری و افقی، معماری گسترده و بی انتهایی ارائه میکند که توسط مردم احاطه شده است. مجموعه ای از بناهای خصوصی و عمومی، که میتواند هم در طول و عرض و هم در ارتفاع گسترش یابد. این ترکیب متوازن و یگانه از ساختمان ها، از 31 بلوک تشکیل شده، که هریک از آن ها 70 متر طول و 6 طبقه دارد. در این جا 8 حیاط مرکزی 6 گوش وجود دارد و 4 محوطه در سطوح مختلف. به خاطر ارتفاع نه چندان زیاد مجموعه- 24 طبقه در کل- مساحت عمومی زیربنای این مجموعه، 170 هزار مترمربع است. بلوک ها باهم ترکیب می شوند، همسایگیهای مختلف میسازند، و در نتیجه، اشکال و هندسه های مختلفی در ترازهای مختلف به وجود میآید. در سایه این ترکیب، 1040 آپارتمانِ این مجموعه، ضمن دسترسی یا اشراف کامل به فضاهای باز و عمومی اطراف، ویژگیهای خانه های امن و غیر مشرف و کاملا خصوصی را هم پیدا میکنند. آپارتمان ها تنوعی از 2، 3 و 4 اتاقه، پنت هاوس، دوبلکس، حیاط دار (در طبقات) دارند و در کنارشان فضاهای عمومی مثل4 باب استخر، سالن تئاتر، پاویون های تفریحی، استراحت گاه، فضاهای بازی و مهدهای کودک و غیره تعبیه شده است. برای تامین حداکثر آسایش و آرامش محیطی، طراحی منظر انجام شده، و در طراحی و اجرای سازه هم دقت زیادی خرج داده شده است. ویژگیهای محیطی، بویژه عوامل اقلیمی مثل وزش و تابش مورد توجه جدی بوده است. از جمله طراحی کریدورهای بادگیر که حرکت باد در داخل بنا را تسهیل کنند. نماها با بالکون ها و بیرون زدگیهایی ساخته شده اند که گیاهانی در آن ها وجود دارد. ترازهای منفی مجموعه که عملکرد پارکینگ دارند، تهویه و نور طبیعی دارند و بسته و تاریک نیستند. معماری تقریبا نامتعارف مجموعه، در مقابل، وسیله ای برای راحتی و آسایش شده است. شرکت مشاور مجموعه، اینترلِیس، بلافاصله پس از ساخت آن، موفق به دریافت جایزه «بهترین مجموعه مسکونی شهری» از شورای بناهای شهری و بلندمرتبه شد. ضمنا، در دو حوزه معماری سبز و طراحی عمومی سنگاپور هم جایزه ای به این معماری داده شد. بلوک ها که رویهم با زاویه و به صورت تعلیقی قرار گرفته اند، از یک سو امکان نورگیری تمام واحدها در تمام طبقات را فراهم میکند، از سوی دیگر دید بسیار زیبایی به مرکز تجاری سنگاپور از یک طرف و دریای «جزایر سانتوز» از طرف دیگر دارد. هر گوشه ای از این ساختمان میتواند کادری از یک فیلم بیادماندنی را بسازد. ضمن این که، مجموعه بناها و منظر آن یادآور قله های معمار=ی مدرن، مثل ساختمان متابولیسم، یا آثار سالیوان و رایت میتواند باشد.