زیستگاه بتنی

واکنش فضایی عملیات فرمی قویترین استدلال را از این اثر می سازد. یک حجم پایه ای و مستطیل شکل ساده متحمل یک برش و یک جابه جاشدگی افقی شده، که به موجب آن فضا پیچیده تر و از نظر ریخت شناسی کنترل می شود. در طی دو اقدام کنترل ارتفاع خانه از صفر تا 2.2 متر دیوارها و گشودگی ها را تعریف، و از 4.40 فضای بام تولید می شود. نتیجتاً این رویکرد به عنوان یک توپوگرافی غیرمستقیم در بالای سر ساکنین و در تضاد با دشت ها و علفزارهای ساده آمریکای جنوبی برابری می کند. همه اینها به لطف دستکاری کردن نور طبیعی که از طریق نورگیرهای سقفی فیلتر شده، نمایشی تر می شود. از جبهه ی خیابان این خانه تنگ تر به نظر می رسد، اما از چشم انداز داخلی متفاوت است. این برنامه فعالیت های خصوصی را درون جعبه های پایینی، اتاق خواب ها و حمام که در حجم گروه بندی می شوند، توسعه می دهد. آشپزخانه بزرگتر، رخشویخانه و انبار در دو حجم کوچکتر جای می گیرند. فعالیت های عمومی خانه توسط آفست کردن مرزبندی شده، و سقف و یک دیوار شیشه ای بزرگ مقیاس با تیرگی های متفاوت را تولید می کند. استفاده از بتن اکسپوز سازه تقویتی فضایی و خود بیانگری خانه را ترکیب کرده است. این مصالح در ابتدا در فضای خارجی به کار رفته، و به مرز داخلی فضایی مشترک تبدیل شده است. تجربه این فضا توسط یک مصالح ترکیبی که با تضادی قوی اجرا شده، تولید شده است.