هنوز امکان نجات وجود دارد

در محوطه تاریخی شهر مراغه خانه هایی با معماری سنتی و تزیینات زیبا و حیاط های بزرگ وجود دارد که به سبک و روش های قدیمی بنا شده اند که هر یک به نوعی بیانگر تاریخ و هویت معماری در مراغه هستند. خانه های به جامانده از دوران قاجار یا اوایل پهلوی، آخرین نمونه و یادگارهای معماری ایرانی هستند؛ معماریای که امروزه به سمت وسوی دیگری پیش میرود و تنها همین خانه های قدیمی میتوانند شناسنامه معماری ایرانی باشند. حالا این شناسنامه های معماری ایرانی به دلیل بیتوجهی تخریب شده اند. آنهایی هم که هنوز سرپا هستند، هرلحظه بیم فروریختنشان میرود. بررسی وضعیت خانه های تاریخی مراغه خبرهای خوشی ندارد. سعید ستارنژاد، دانشجوی کارشناسی ارشد باستان شناسی میگوید:« «خانه آصف» یکی از زیباترین خانه های قاجاری مراغه چندی پیش از سوی شهرداری تخریب شد، خانه «محمدی» هم این روزها حال خوشی ندارد. به گفته او، برخی از خانه های قدیمی هم محل تجمع معتادان شده و زمانی که مردم با خانه های مخروبه، محل اجتماع معتادان مواجه میشوند هرچقدر هم آن خانه ارزشمند باشد، ترجیح میدهند زود تر آن را تخریب نموده و پاساژ یا خانه جدیدی جایگزین آن کنند. زیرا این بافت و خانه ها نه تنها برای آنها سودی ندارد بلکه امنیت آنها را نیز زیر سؤال برده تا آنجا که حتی بعضی افراد زندگی در این محل ها را مایه خجالت میدانند. ستارنژاد میگوید: این خانه های تاریخی تخریب میشود درحالیکه شهرستان مراغه حتی موزه مردم شناسی ندارد. خانه شهابیان، حیدارنلو، محمدی، زارعی، قازانچی، خدایاری و... از خانه های قدیمی مراغه به شمار میروند که تا کنون در برابر تخریب ها مقاومت کرده و هنوز امکان نجات و تغییر کاربری آنها وجود دارد.