دانشگاه آزاد برلین

طرح توسعه ساختمانی دانشگاه، شامل مرمت ساختمان های دوره مدرن و بازسازی شکلی و تا حدودی ساختاری ساختمان کتابخانه می شد. دو ساختمان بزرگی که متعلق به دوره مدرنیست می باشند؛ شامل پردیس دانشگاه که توسط تیم کاندلیس ژوسیک وودس شیدهلم (Candilis Josic Woods Schiedhelm) طراحی شده، معرف معماری سال های 1970 می باشند و نما که با همکاری ژان پرووه (Jean Prouve) طراحی شده از تناسبات طلایی لوکوربوزیه الهام گرفته است. فولادی که پوشش تخم مرغی شکل محافظ کتابخانه با آن ساخته شده بود، در ترکیب خود المان های خورنده ای داشت که باعث فرسایش و خوردگی سریع بخش های بیرونی شده بود. به این علت و به عنوان مرحله ای از طرح مرمت بنا، معماران مصالح پوششی قبلی را با المان هایی از برنز که با گذشت زمان بافت و رنگ مصالح اصلی را پیدا خواهد کرد، تعویض کردند. کتابخانه جدید دانشکده فلسفه فضایی معادل شش حیاط دانشگاه را در بر می گیرد. شکل یا تصویر بیضی شکل کتابخانه که به شکل کاسه سر می باشد، عنوان مغز برلین را به خود اختصاص داده است. چهار طبقه کتابخانه که در معرض استفاده عموم قرار دارد فضایی به شکل حباب است که از تهویه طبیعی برخوردار و با آلومینیوم و پانل های شیشه ای پوشیده شده است. پانل های شیشه ای که در قاب های فولادی با فرم شعاعی قرار گرفته اند. یک لایه پوشش داخلی از جنس فایبرگلاس مات، نور طبیعی را تصفیه و اتمسفری آرام، مطبوع برای تمرکز را مهیا می کند. پنجره های پراکنده ضمن آن که ورود اشعه خورشید را ممکن می کنند، در عین حال امکان مشاهده آسمان را نیز برای لحظه ای فراهم می کنند.(خواننده باید توجه داشته باشد که در برلین و اصولا کشورهای شمال اروپا که بیش از سه چهارم طول سال هوا ابری است و آسمان گرفته است، دیدن آسمان باز حتی از ورای یک پنجره و آن هم برای یک لحظه نعمتی بزرگ و مسئله نور از اهمیت زیادی برخوردار است). قفسه های کتاب در مرکز هر طبقه قرار دارند و میزهای مطالعه پیرامون آنها، در جداره فضای هر طبقه پیده شده اند. با توجه به شکل کروی سازه، هر طبقه نسبت به طبقه پایین تر عقب نشینی دارد که باعث پیدا شدن فضاهای نورانی در اطراف هر طبقه شده و در این فضاها می توان بدون استفاده از نور مصنوعی کار کرد. کتابخانه سازه ای بتنی است که به دو فضای مرکزی بزرگ تقسیم شده است. پوشش جدیدی از برنز جایگزین نمای قدیمی شده است و ساختمان اصلی کتابخانه اندکی تغییر کرده تا بتواند به ضوابط و معیارهای جدید پاسخ دهد؛ از جمله حذف مقادیر زیادی آزبست که بنا را پوشش می داد. حذف این پوشش قدیمی از یک سومساحت طبقه اول ساختمان قدیم را به طور محسوسی کاهش می دهند و از سوی دیگر امکان ایجاد ایزولاسیون حرارتی مطلوب را برای طبقه همکف فراهم می کند. کتابخانه جدید که در پنج طبقه گسترده شده است، جای خود را در میان ساختمان های انستیتوهای قدیمی و دیگر کتابخانه های پراکنده شهر پیدا کرده و در حال حاضر دارای 36 سالن مطالعه و هفتصد هزار جلد کتاب می باشد.