من جرب المجرب

آن یکی پرسید اشتر را که هی از کجا می آیی ای فرخنده پی؟. گفت از حمام گرم کوی تو گفت خود پیداست از زانوی تو! البته این طور هم نیست که حمام گرم رفتن شترها و ساعت ها در خزینه آن خفتن و گل و آلودگی از بدن و زانو پاک کردن فقط در ازمنه قدیم ممکن باشد. این روز و روزگار اگر چه شتری در کوی و برزن نیست که آدم به قد و بالا و سرزانوی کَبَره بسته آن نگاه کند، ولی ضرب المثلشتر پابرجاست و مستاجری (و لاجرم دربدری و خون جگری) مثل یک شتر زبان نفهم، پشت در خانه استجاری بسیاری میخوابد؛ به غیر از کسانی مثل ما که در شرکت تعاونی مسکن اداره شان ثبت نام کرده و بعد از مدت کمی (حدود 15 سال) و پرداخت مبالغ اندکی (خودتان افزایش قیمت ها را از 15 سال پیش تا امسال محاسبه کنید) توانستند یک خانه بزرگ و دراندشت و دلباز را تحویل بگیرند. چی؟ آقا جان شما بهزانوی تو چه کار دارید؟ حالا غرض از این همه مقدمه چینی این بود تا به کسانی که معتقدند تخلفات و نواقص تعاونی های مسکن در سال های گذشته نشانگر ضعف در نظارت بر نحوه عملکرد آنها بوده و بر همین اساس نتیجه میگیرند که با توجه به تجربه شکست فعالیت برخی تعاونی های مسکن در گذشته، بهتر است در واگذاری مجدد پروژه ها به این بخش تجدید نظر شود اطمینان خاطر بدهیم که خوشبختانه مدیران فعلی صنعت ساختمان از آنهایی نیستند که یک اشتباه را مدام تکرار کنند و درس هم نگیرند، بلکه خوشبختانه این دوستان فقط اشتباه های جدید مرتکب میشوند! خیالتان تخت!