مبحث 19 ابزار سود جویی مهندسان
گروه ساخت وساز: مصرف انرژی در کشور ما نسبت به میانگین جهانی بسیار بالاست و همین امر زنگ خطر را برای آینده کشور به صدا درآورده است. بخش اعظم انرژی بدون اینکه منجر به تولید یا ارائه بهتر خدمات شود، در ساختمان های ما هدر میرود. یک طرف ماجرا به فقدان الگوی مصرف درست مردم و آنچه از آن به عنوان مشکلات فرهنگی یاد میکنند، برمیگردد و بخش دیگر ناشی از سبک ساختمان سازی است. مبحث 19 مقررات ملی ساختمان که برای تمام سازندگان و تولیدکنندگان لازم الاجراست و مربوط به صرفه جویی در مصرف انرژی است، موردتوجه قرار نمیگیرد و همچنان شاهد بیشترین پرت انرژی در ساختمان ها هستیم. خبرنگار ما برای یافتن پاسخ این سؤال که چگونه میتوان صرفه جویی در انرژی را در صنعت ساختمان فراگیر کرد، به سراغ کارشناسان و صاحب نظران صنعت ساختمان رفته است: تولیدکننده سوبسید میخواهد امین بیدی، عضو هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان سازه های فولادی استان تهران به خبرنگار پیام ساختمان گفت: یک راه این است که مراجع صدور پایان کار به ساختمان هایی که مباحث انرژی را رعایت نکرده اند پایان کار ندهند. صرفه جویی در سوخت تولید مصالح نیز نیازمند نوسازی ناوگان شرکت هاست و دولت باید به اندازه صرفه جویی تولیدکننده به آنها سوبسید بدهد. اگر دولت این کار را نکند تولیدکننده مجبور است قیمت ها را افزایش دهد و باعث گرانی مسکن شود. به هرحال آنها باید از برگشت این پول مطمئن شوند و این کار به بیشتر شدن تولید هم میانجامد. وی افزود: تولید پنجره یو پیویسی به این دلیل فراگیر و اتفاقاً با قیمت مناسب عرضه شد که سازمان بهینه سازی مصرف سوخت به شرکت های تولیدکننده کمک کرد. نمونه این کار را میتوان در رابطه با تمامی مصالح ساختمانی دیگر هم انجام داد. وزارت نفت هم در این رابطه شعارهایی مطرح کرده و امیدواریم که اجرایی شود. وزارت صنایع هم لازم است به شرکت هایی که تمایلی به استفاده از صرفه جویی ندارند، پروانه بهره برداری ندهد. صنعتی سازی کنیم جعفر قرائتی ستوده، عضو هیئت مدیره انجمن فناوران و عضو انجمن شرکت های ساختمانی به خبرنگار ما گفت: باید هم شهرداری و هم مهندسان ناظر سختگیری بیشتری داشته باشند.به عنوان مثال شهرداری میتواند از صدور پایان کار خودداری کرده و از ارائه خدمات توسط نهادهای دیگری که از شهرداری مجوز میگیرند، جلوگیری به عمل آورد. وی افزود: در مرحله تولید، سیستم های صنعتی زیادی وجود دارند که استفاده از آنها تا حدود زیادی باعث صرفه جویی میشود. قطعاً اگر از روز اول بنای کار بر صنعتی سازی باشد، علاوه بر اینکه باعث صرفه جویی میشود، نهایتاً هزینه ها را هم افزایش نمیدهد. اما چنانچه بخواهیم بخشی از کار را صنعتی کنیم تا حدودی هزینه ها را افزایش میدهد اما باز هم در درازمدت با کاهش هزینه های انرژی جبران میشود. عضو هیئت مدیره انجمن فناوران خاطرنشان کرد: قطعاً ما در بخش آب با مشکل مواجه هستیم و تا چند وقت دیگر برق آبی که ارزان ترین نوع برق است، نداریم. درنتیجه تأمین انرژی گران میشود. تاکنون قیمت های واقعی انرژی از مردم گرفته نشده اما دولت نهایتاً مجبور میشود یارانه ها را قطع کند و برق گران شود و مردم در این حالت چاره ای جز کاهش مصرف و صرفه جویی ندارند. این موضوعات باید برای مردم و حتی مدیران تبیین شود تا مردم آگاهی داشته باشند که افزایش مصرف انرژی باعث مشکلاتی برای خودشان میشود و باید بهای آن را قبل از آیندگان از جیبشان پرداخت کنند. در بخش ساختمان هم اگر این فرهنگ سازی صورت گیرد مردم جلوتر از مسئولان ممکن است حرکت کنند. متأسفانه سازمان نظام مهندسی هم از جایگاه خودش منحرف شده است. وی با بیان اینکه سرانه مصرف ما در اکثر موارد بالاتر از همه دنیاست، گفت: بخشی از علت ها قطعاً به مسئله ارزانی انرژی در کشور بر میگردد اما اگر قیمت ها در شرایط حاضر واقعی شود، مردم دچار مشکل میشوند چراکه بسترها فراهم نیست. عوامل دیگری نیز دخیل هستند و تصور غلط با تکیه بیش ازحد بر فروش نفت خام شکل گرفته است. وابستگی کشور ما به پول نفت نشان میدهد که ما برای انرژی ارزش زیادی قائل نیستیم. انرژی را ارزان میفروشیم و آن را ارث پدری میدانیم و هرگز به دنبال راندمان نرفتیم. ابزار سودجویی مهندسان ناظر سید باقر زنده دل، عضو هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران نیز به پیام ساختمان گفت: به نظر من سازمان نظام مهندسی باید در این رابطه پیگیر باشد و شهرداری مسئولیتی ندارد. اگر ناظر اعلام کند که مبحث 19 مشکل دارد، شهرداری پایان کار را صادر نمیکند. متأسفانه بسیاری از مهندسان ناظر زمانی که با مالک بر سر مسائل مالی به مشکل میخورند و ساختمان هیچ ایراد فنی ندارد، تنها کاری که میکنند این است که میگویند این ساختمان مبحث 19 را رعایت نکرده است و شهرداری هم پایان کار را صادر نمیکند. وی افزود: الآن مبحث 19 محل سودجویی بسیاری از مهندسان ناظر شده و اغراض شخصیشان را دنبال میکنند.به محض اینکه مشاهده میکنیم مهندس ناظر اعلام کرده که مبحث 19 رعایت نشده است، بلافاصله میفهمیم که طرفین با هم مشکل مالی دارند. زنده دل خاطرنشان کرد: به نظرم همان طور که برای گودبرداریها سازمان نظام مهندسی کنترل مضاعف انجام میدهد، میتوان چنین طرحی را پیاده کرد. از طرفی مالکان هم زیر بار این مبحث نمیروند. ضمن اینکه مهندسان ناظر در این رابطه مهم ترین رکن هستند. عضو هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی ساختمان استان تهران گفت: علیرغم اینکه با صنعتی سازی میتوان تا حدود زیادی در صرفه جویی انرژی موفق بود اما ما نمیتوانیم آن را اجباری کنیم. در برخی از جاها مالک میخواهد به صورت سلیقه ای کارش را انجام دهد، اما صنعتی سازی تیپ و یکپارچه است و نمیتوان حق مالک را نادیده گرفت. مشکل دیگر این است که صنعتی سازی برای عامه مردم جا نیفتاده و دیدگاه مثبتی نسبت به آن ندارند. به نظرم به جای جریمه برای مالکان بهترین راه این است که برای آنها امتیازات تشویقی قرار دهند. مثلاً عنوان کنند که پول گاز، برق و سایر انرژیها ارزان تر محاسبه میشود. همانند کاری که وزارت نفت در رابطه با نظام مهندسی قائل شده است. واقعاً تجربه ثابت کرده که تهدید جواب نمیدهد. تا کی باید دنبال مچ گرفتن باشیم.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :