کن دانس ورهای هوای ی

درسیستم های تبریدکه از کندانسورهای هوایی استفاده میشود، اختلاف دمای کندانسور (یعنی دمای کاندنسینگ منهای هوای ورودی به آن) تقریباً در دماهای مختلف هوا ثابت میماند. مثلاٌ اگر کندانسور هوایی برای اختلاف دمای C 10 انتخاب شده است، تقریباً این اختلاف با تغییر دمای محیط ثابت است. مثالی را بررسی میکنیم که کندانسور هوایی سیستم با دمای محیط C 30 در تابستان انتخاب شده است. در فصل زمستان که دمای محیط کاهش یافت کندانسور افزایش ظرفیت خواهد داشت. این افزایش ظرفیت باعث کاهش شدید دما و فشار کاندنسینگ میشود. اگر سیستم در تمام فصول سال باید کار کند، این کاهش فشار کاندنسینگ باعث بروز مشکلات اساسی خواهد شد. اگر اختلاف دمای کندانسور راC 15 در نظر بگیریم و دمای محیط C 30 باشد پس دمای کاندنسینگ C 45 خواهد بود (در این دما مبرد R22 فشار معادل bar(g) 3/16 خواهد داشت). اگر دمای محیط کاهش بیابد و مثلاً به C 13 برسد، با فرض این که اختلاف دمای کندانسور تقریباً ثابت باشد لذا دمای کاندنسینگ به C 28 خواهد رسید. در این دما مبرد R22 فشاری معادل bar(g) 3/10 دارد. ملاحظه میشود که با کاهش دمای محیط فشار کاندنسینگ نیز کاهش مییابد. اگر فشار مایع در شیر انبساط پایین باشد، مقدار مبرد کمتری از همان شیر انبساط که کاملاً باز باشد، خواهد گذشت. درنتیجه مقدار مایع در اواپراتور کم شده و زود تبخیر شده و سوپرهیت گاز خروجی از اواپراتور افزایش مییابد. به دلیل مقدار کم مبرد در اواپراتور ظرفیت برودتی به شدت کاهش مییابد. از طرف دیگر چون مقدار گاز تولیدشده در اواپراتور کم است وکمپرسور قادر به مکش بیشتری است لذا فشار مکش کاهش مییابد. اگر این کاهش فشار مکش از حد تنظیم کنترل فشار مکش پایین تر برود، این کنترل کمپرسور را قطع میکند. در سیستم هایی که در تمام فصول باید کار کنند حتماً روشی باید در نظر گرفته شود که فشار کاندنسینگ را در محدوده طراحی نگاه دارد، ساده ترین روش خاموش کردن فن های کندانسور است. نکته دیگری که در اینجا قابل ذکر است این است که تعمیرکاران کم تجربه این عیب سیستم را با عیب (کمبود ظرفیت شیر انبساط) اشتباه میگیرند. وقتیکه مبرد کمی از شیر انبساط عبور میکند درنتیجه در کندانسور مقدار مبرد زیاد میشود. در اثر کاهش ظرفیت برودتی در اواپراتور کندانسور ظرفیت بیشتری پیدا کرده و متعاقباً مقدار سابکولینگ در کندانسور زیاد میشود. حال علائم سیستم را خلاصه میکنیم: 1-کاهش فشار مکش 2-مقدارسوپرهیت بالا 3-مقدارسابکولینگ زیاد 4-تغییر دما در خط مایع مشاهده نمیشود این علائم بیان کننده عیب (کمبود ظرفیت شیر انبساط) است اما در اینجا علائم به دلیل کاهش فشار کاندنسینگ پدید آمده است. مشکل دیگری که ایجاد میشود، در زمان استارت کمپرسور است. اگر دمای محیط خیلی کاهش یابد، فشار کاندنسینگ پایین آمده و در زمان استارت مبرد کمی از طریق شیر انبساط وارد اواپراتور میشود. درنتیجه فشار مکش به شدت کاهشیافته و کمپرسور توسط کنترل فشار پایین قطع میشود. در سیستم های تبریدی که از کندانسورهای هوایی استفاده می کنند و در تمام فصول کار می کنند، حتماً باید کنترل فشار کندانسور تعبیه شود. لذا کاهش دمای محیط باعث کاهش فشار کندانسور شده و در نتیجه کارکرد شیر انبساط مختل میشود. کنترل فشار کندانسور با تغییر دور فن ها و یا با خاموش و روشن شدن فن ها بسیار مهم است. تاثیر این کار را با مثال زیر بررسی میکنیم. در شکل (1) مشاهده میشود که کندانسورهای هوایی استفاده شده با دو مدار جداگانه و به صورت موازی وصل شده است. هر کدام از کندانسورهای دو عدد فن دارد. فرض کنید تکنسین مربوطه نحوه روشن شدن فن ها را به صورت زیر وصل کرده است. اول فن شماره (3) روشن میشود و بعد از افزایش فشار فن شماره (2) سپس شماره (4) و در نهایت فن شماره (1) روشن شده تا فشار کندانسور را کنترل کند. وقتی فن شماره (3) روشن میشود، کندانسور پایینی فشار کمتری نسبت به کندانسور بالایی خواهد داشت (فن های 1و2و4 خاموش هستند). درنتیجه کندانسور بالایی عمل تقطیر را به خوبی انجام نخواهد داد (شاید اصلاً تقطیری صورت نگیرد) و در خروجی مخلوط گاز و مایع با خروجی کندانسور پایینی ترکیب شده و باعث میشود که مایع خارج شده از کندانسور پایینی نیز باکیفیت خیلی بدی به شیر انبساط برسد. این خود باعث کارکرد نادرست شیر انبساط شده و ظرفیت سیستم به شدت کاهش خواهد یافت و دمای مورد نظر به هیچ وجه قابل دستیابی نخواهد بود. وقتی فشار بالا رود فن شماره (2) وارد مدار شده و چون این فن از خروجی مایع کندانسور دور است لذا مجدداً همین مشکل ایجاد خواهد شد. چون هوایی در منطقه (1) جریان ندارد لذا گاز گرم ورودی به کندانسور باعث گرم شدن کویل در این منطقه میشود. سپس این گاز گرم از منطقه نهایی کویل که فن (2) روشن است عبور کرده و شروع به تقطیر میکند. در برگشت این مایع از قسمت (1) عبور کرده و چون فن (1) خاموش است و کویل در این منطقه گرم است مجدداً قسمتی از مایع تبخیر میشود و مایع با کیفیت بدی از کندانسور بالایی خارج میشود. در این حالت مایع خروجی از دو کندانسور تقریباً با یکدیگر بالانس هستند اما با کیفیت نسبتاً ضعیف. حال فن شماره (4) وارد مدار شده و مجدداً کارکرد دو کندانسور از تعادل خارج میشود. مشاهده میشود که این روش روشن و خاموش کردن فن ها باعث کارکرد نادرست شیر انبساط شده و کارکرد کل سیستم مختل میشود. روش بهتر به صورت زیر میباشد. اول فن های شماره (1و3) باید همزمان روشن شوند و سپس فن های (2و4). گرچه این کار نیز باعث تغییر شدید فشار کندانسور می شود و مایع از کندانسور کم و زیاد به شیر انبساط میرسد اما سیستم از حالت قبلی با ثبات تر کار خواهد کرد. حال کندانسور شکل (2) را در نظر بگیرید. بهترین روش روشن کردن فن ها به این صورت است که فن ها دوبه دو به صورت زیر وارد مدار شوند. فن (1و5) و بعد از افزایش فشار فن های (2و6) سپس (3و7) و در نهایت (4و8) روشن شوند و در زمان خاموش کردن نیز از فن های انتهایی دوبه دو از مدار خارج شوند. راهنمای کلی *همیشه فن یا فن های نزدیک به کلکتور ورودی و خروجی را روشن کنید و سپس فن های نزدیک به آنها به نوبت وارد مدار شوند. *اگر کندانسور از دو مدار جداگانه تشکیل شده همیشه فن ها را به صورت زوج روشن و خاموش کنید. *برای کنترل صحیح فشار کندانسور نیز میتوان از روش تغییر دور فن ها (Inverter) استفاده کرد. ارائه دهنده مقاله: شرکت تدبیر تهویه فراسرما آگهی در صفحه 43