صدایمان به جایی نمی رسد
گروه گزارش: گوشی را که برداشتم مؤدبانه پرسید؛ میتواند مشکلی را مطرح کند تا در نشریه یا سایت پیام ساختمان منعکس شود و وقتی جواب مثبت گرفت شروع کرد به صحبت کردن. اصل صحبت و مشکلش چیز چندان عجیب وغریبی نبود، مشکلات همیشگی و ظاهراً پایان ناپذیر مسکن مهر؛ مشکلاتی که شاید تکرار مکرر آنها موجب شده تا مدیران و مسئولان نسبت به آنها واکسینه و بیتفاوت شوند. ازاین رو درج گلایه یکی از متقاضیان مسکن مهر که لابد هیچ آشنا و فامیلی در بین وزرا و وکلا ندارد، به هیچ جا وصل و دستش به جایی بند نیست و به خاطر همین حرفش هم جایی در رو ندارد شاید تلنگری باشد برای یادآوری به مدیرانی که کرسیهای نرم و گرم مدیریت آنها را نسبت به انجام وظایفشان سهل انگار کرده است. ناامید شده ایم! اول قرار بود ما 10 میلیون و 200 هزار تومان کلاً بپردازیم برای مسکن مهر که توی قرارداد هم همین مبلغ ذکرشده است. بعد از آن گفتند به پروژه شما افزایش قیمت خورده و کل مبلغ 15 میلیون و 800 هزار تومان شد که ما آن را هم به حساب ریختیم. مبلغ 350 هزار تومان هم مالیات است که موقع تحویل واحد باید واریز کنیم که با آن، کل مبلغ 16 میلیون و 150 هزار تومان میشود. الآن میگویند شما باید دوباره هفت میلیون به حساب بریزید چون دوباره افزایش قیمت خورده است و کل مبلغ 22 میلیون و 85 هزار تومان به غیراز مالیات شده است! لطفاً این را در نشریه و سایت تان منعکس کنید و از زبان ما بگویید که این چه وضعی است برای مردم درست کرده اید؟ ما نمیتوانیم این پول ها را بپردازیم و بعدازاین همه سال انتظار، ناامید شده ایم. قیمت ها به نسبت اول دو سه برابر شده و هرسال هم وعده تحویل دادند. قیمت واحد ما به نسبت زمان قرارداد بیشتر از 100 درصد افزایش پیداکرده و وام مسکن مهر هم افزایش پیدا کرده که نهایتاً باید ما از جیب خودمان آن را بازپرداخت کنیم. چرا مسئولان به فکر امثال ماها نیستند؟ فقط هم من تنها نیستم و خیلی از پروژه ها همین مشکل را دارند. معلوم هم نیست که باید به کجا مراجعه کنیم. من چند روز گذشته به هرجایی که فکرش را بکنید زنگ زده ام، از ریاست جمهوری تا رسیدگی به شکایات و شرکت عمران، ولی هیچ کس پاسخگو نیست. وقتی به ما گفتند که باید مبالغی را اضافه پرداخت کنید، در شرایط بسیار بد اقتصادی، قرض کرده و به موقع پرداخت کردیم. همسر من راننده تاکسی است و بیماری دیابت هم دارد، ولی انگاری برای کسی مهم نیست. الآن هم به من میگویند اگر این مبلغ اضافه هفت میلیونی را ندارید انصراف بدهید ما آن را به کسی دیگر واگذار میکنیم و چند ماه هم طول میکشد تا پولتان را به شما برگردانیم و البته یک مقداری هم از آن کسر میشود! من نمیخواهم واحدم را بفروشم چون برای خریدوفروش مسکن مهر ثبت نام نکردم؛ میخواهم بروم در آن واحد ساکن شوم و آنجا زندگی کنم. الآن مستأجرم، دو پسر بزرگ دارم و ماهی 600 هزار تومان کرایه خانه میدهم؛ آن هم خانه ای 53 متری! برای من شرایط خیلی سختی است. لطفاً مشکل من را درک کنید و به گوش مسئولان برسانید تا یک فکری بکنند. شاید اگر 50 نفر مثل من با شما تماس بگیرند و شما در نشریه و سایتتان بنویسید که «تکلیف مردم چیست؟» شاید آنها که وظیفه شان رسیدگی به این امور است فکری برای مردم بکنند. من با تلفن 111 مرکز ارتباطات مردمی ریاست جمهوری هم تماس گرفتم ولی به من گفتند اگر دوست دارید بروید شکایت قانونی کنید! واحدها هم موقع تحویل هیچ امکاناتی ندارد و خودمان باید شیرآلات، کابینت، پکیج، رادیاتور، کولر و ... را بخریم و نصب کنیم، یعنی فقط یک چاردیواری به ما میدهند. درصورتیکه کسی که در این پروژه ها ثبت نام کرده به جیبش و هزینه های ساخت نگاه کرده و بعد ثبت نام کرده و اگر کسی پول بیشتری داشت در پروژه بهتری ثبت نام میکرد که امکاناتش هم بهتر بود. لطفاً شما از طرف مردم اطلاع رسانی کنید، ما صدایمان به جایی نمیرسد. اگر شما بنویسید که مردم اعتراض دارند شاید، شاید، شاید ترتیب اثری داده شود.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :