تجلیل از شاگرد ایرانی لوکوربوزیه

انجمن مفاخر معماری ایران یک صد و سی و نهمین گفتمان هنر و معماری خود را به بزرگداشت سیاوش تیموری یکی از معماران سرشناس و از چهره های مطرح نسل دوم معماران نوین ایران اختصاص داد که در باغ موزه قصر برگزار شد. برگزاری مراسم بزرگداشت پیشکسوتان عرصه های مختلف همواره فضای جالبی دارد. دوستان و همکلاسیهای دیروزی که زمانی در شور و شوق دانشجویی یکدیگر را یافته بودند و عمری در کنار هم دوست بوده‎اند، و امروز پس از گذشت سال ها و روزگارها هرکدامشان استاد و پیشکسوت و افتخار کشور شده‎اند، یک جا در کنار هم و در فضایی گرم و صمیمانه، گرد هم میآیند و از اشتیاق ها و آرزوها و خاطرات روزگار جوانی میگویند. در این نشست که مملو از همشاگردیهای دیروز و امروز و اساتید و اصحاب معماری بود، از سیاوش تیموری به خاطر عمری تلاش و افتخار در عرصه‎ معماری تجلیل و قدردانی شد. شاگرد ایرانی لوکوربوزیه سیاوش تیموری، متولد سال 1316 در تهران است که پس از پایان تحصیلات خود در دانشکده‎ هنرهای زیبای دانشگاه تهران به فرانسه عزیمت کرد و مدرک دکترای خود را از دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس دریافت کرد. وی علاوه بر تدریس و حضور فعال در فضای آکادمیک، فعالیت ها و افتخارات متنوع و چشمگیری در عرصه‎ معماری در کارنامه خود دارد تیموری در پاریس علاوه بر فعالیت در کنار معماران مطرح آن زمان اروپا، موفق به دریافت جایزه انجمن معماران فرانسه در سال 1967 شد. وی همچنین در مسابقه طراحی دانشکده علوم دانشگاه اصفهان در سال 1973 رتبه اول را کسب کرد و هم اکنون عضو جامعه معماران فرانسه و نیز عضو هیئت امنای انجمن مفاخر معماری ایران است. وی شاگرد لوکوربوزیه از معماران مدرن معاصر است. ورزشگاه پارک د پرنس، خط شرقی-غربی شبکه سریع السیر منطقه ای پاریس، طراح و ناظر کامپوس لویولت در حومه قصر آمبواز (برنده اول کوچک ترین بنا با بیشترین بازدهی)طراحی مرکز دانشگاهی سنت دونی در جزیره رئونیون،ارائه طرح های مسکن و بیمارستان در کشور کامرون ازجمله آثار وی است.تیموری تنها یک معمار نیست، او در هنر خوشنویسی و عرفان و تصوف نیز دستی دارد و چندین کتاب در زمینه عرفان و تصوف نوشته است و نیز دارای مدرک ممتازی در هنر خوشنویسی است. قدرت دیدِ او مثال زدنی است دکتر سیروس باور، عضو هیئت مدیره انجمن مفاخر ایران و بنیان گذار درس تاریخ معماری مدرن، مهمان این همایش و یکی از دوستان و همکلاسیهای قدیمی سیاوش تیموری بود که وی را پیشکسوت آموزش معماری دانست و گفت: هنرمند هیچ گاه گمنام نیست و هر زمان که هنر خود را بروز ‎دهد تازه و زنده است، چراکه هنرمند با اندیشه خود زنده است. سیروس باور در ادامه از مهارت ها و تخصص تیموری گفت: شیوه‎های تدریس او با شیوه‎های قدیمی متفاوت بود و در دانشکده های معماری پیشرفت به حساب میآمد. وی گفت: تیموری در تکنیک در طراحی تخصص فوق‎العاده‎ای دارد و قدرت دیدِ او در کار مثال زدنی است. او همچنین از مطالعات تیموری در دوران دانشجویی گفت و اظهار داشت: تیموری همیشه آثار معماران برجسته‎ جهان را مطالعه میکرد و به دنبال آن بود تا در آینده بتواند با تفکر در آثار برجستگان و بزرگان سبک خویش را در معماری داشته باشد. او دارای سه خصلت ایده‎آل بود اردشیر سیروس نیز، که عضو هیئت امنای انجمن مفاخر معماری ایران و نویسنده و فعال در عرصه معماری است، در سخنانی از دوست قدیمی خود و معمار برجسته‎ امروز تجلیل کرد. وی گفت: انسان گویی در بزرگداشت یکی از اساتید و معلمین خودش میداند چه بگوید، اما درباره‎ کسی که یک عمر کنارش زیسته‎ است نمیداند چه بگوید. سیروس با اشاره به اینکه سیاوش تیموری در همه دوران های زندگی خودش انسانی پرکار و پرفعالیت بود عنوان داشت: درباره‎ او میتوان گفت خوب میدید، خوب فکر میکرد و خوب طراحی میکرد، و این یعنی او دارای سه خصلت ایده‎آل بود که یک معمار میتواند داشته باشد.