چگونه ساخت و ساز با کیفیت میشود ؟

تا دلتان بخواهد ساختمان برای خرید وجود دارد اما همین که بخواهید یک ساختمان با کیفیت انتخاب کنید ، باید دست به دامان این و آن شوید . واقعیت این است که هیچ ملاکی برای انتخاب ساختمان های مقاوم وجود ندارد و به همین دلیل چاره ای جز ارزیابی بر اساس عمر ساختمان آن هم از زبان فروشنده در دست نیست . در چنین اوضاعی ممکن است ساختمانی بخرید که علیرغم ظاهری زیبا از درون پوسیده باشد و همین معضل کافی است تا سرمایه اصلی زندگیتان را بر باد رفته ببینید . از سوی دیگر چنانچه بخواهید ساختمان موردنظرتان را بسازید و به اصطلاح ساختمان های آماده را قبول نکنید ، باز هم به احتمال فراوان موفق نخواهید بود و وضعیتی بهتر از حالت اول نخواهید داشت چرا که بخش اعظم آنها با مصالح غیراستاندارد و توسط سازندگان ناآگاه ساخته میشود . خدا از آنها نگذرد داخل ساختمان مهندس ناظر حضور دارد و نکاتی را به مالک ساختمان گوشزد میکند . البته سوءتفاهم نشود این ناظر آن ناظری نیست که طبق قانون مسئولیت نظارت بر کار را عهده دار است . این آقا مهندس به نوعی فامیل مالک است که در غیاب ناظر اصلی برای او دل میسوزاند . از هر گوشه ساختمان یک ایراد میگرفت و میگفت خدا از تولیدکننده اش نگذرد ، خدا از سازنده نگذرد ، خدا از مهندس ناظر نگذرد ، خدا از طراح نگذرد . یقه هرکدام را هم که بگیری زیر بار نمیرود . بعدازاینکه دعایش را در حق عوامل دخیل به اتمام رساند ، از او خواستیم توضیح دهد چگونه ساختمان با کیفیت ساخته میشود ؟. گام اول : زیر پله ایها جمع شوند وی ادامه داد: ابتداییترین کار ما موضوع مصالح استاندارد است که از کیفیت لازم برخوردار بوده و با شرایط اقلیمی و اقتصادی ما همخوانی داشته باشند . به نظر من به هر قیمتی که هست باید تولیدکننده های زیر پله ای جمع شوند و این کار برای وزارت صنایع کار سختی نیست . این تولیدکننده ها علاوه بر اینکه خود شان محصول بیکیفیت تولید میکنند باعث سلب انگیزه و درجا زدن دیگر تولیدکنندگان میشوند . وی افزود : اینکه به مسائل جغرافیایی و اقتصادی اشاره کردم به این دلیل است که برخی مصالح علیرغم دارا بودن نشان استاندارد به هیچ وجه متناسب با شرایط آب و هوایی ایران نیستند و از سوی دیگر به دلیل قیمت بالا کسی خریدار آنها نیست . گام دوم : آموزش سازندگان سنتی مهندس ادامه داد : عنصر مهم دیگر سازنده است . سازمان نظام مهندسی از سر اجبار یا اختیار عنوان میکند سازنده باید دارای پروانه از نظام مهندسی باشد درحالی که خود شان هم میدانند تعداد پروانه دار ها برای صنعت ساختمان کافی نیست . تکلیف سازندگان حرفه ای دارای پروانه که مشخص است و مفید بودن آنها بر کسی پوشیده نیست . علاوه بر این بخش زیادی از پیمانکارانی که از سازمان مدیریت و برنامه ریزی مجوز دریافت کرده اند به دلیل توقف پروژه های عمرانی بیکار هستند که حضور این افراد در ساخت وساز ها هم میتواند بسیار مفید باشد . اما اینکه بخواهیم سازندگان فاقد پروانه را از صحنه به در کنیم کاری غیرممکن است چرا که به اندازه کافی سازنده دارای صلاحیت از نظام مهندسی وجود ندارد و مردم دچار مشکل میشوند . وی تصریح کرد : اقدام عملی برای افزایش سطح آگاهی سازندگان سنتی این است که کلاس های آموزشی فشرده ای توسط سازمان نظام مهندسی استان ها در طول دو ماه برای آنان برگزار شود و همه در آن شرکت کنند؛ در انتها هم از تمامی شرکت کنندگان امتحان بگیرند و به حائزین نمره قبولی که میتواند مثلا 15 باشد ، گواهینامه ساخت درجه سه داده شود . در ادامه باز هم کلاس های فشرده چندماهه برای کسب گواهینامه درجه دو برگزار شود و پذیرفته شدگان گواهینامه درجه دو دریافت کنند . در نهایت نیز با برگزاری آخرین دوره سازندگان گواهینامه درجه یک دریافت کنند . بر این اساس میتوان برای ترغیب سازندگان به شرکت در این کلاس ها و آموزش های تخصصی، استفاده از این مجریان را برای تمام ساخت وساز ها اجباری کرد که در این صورت قطعا مردم سعی خواهند کرد سراغ سازنده درجه یک بروند و سازنده با تخصص کمتر در مرتبه دوم اهمیت قرار میگیرد و از سوی دیگر سازنده مجبور به این کار است . این طرح باید با هماهنگی شهرداری و سازمان نظام مهندسی انجام شود . گام سوم : آموزش کارگران و استادکاران وی گفت : عامل سوم کارگران و استادکاران ساختمانی هستند که قرار است در نهایت ساختمان را بسازند . برای این گروه نیز میتوان مانند سازندگان دوره های آموزشی را توسط تعاونی کارگران و استادکاران ساختمانی برگزار نمود و درنهایت آنان را دسته بندی و رده بندی کرد . در این حالت چنانچه سازنده نیازمند کارگر باشد میتواند نیروی خود را از این تعاونیها با اطمینان خاطر از تخصص کارگر موردنظر جذب کند . با این شرایط کارگر و استادکار متخصص تر قیمت بالاتری دارد و برای پروژه های بزرگ تر به کارفرما ها معرفی میشود . گام چهارم : تمام مسئولیت ها را به سازنده بدهیم مهندس اظهار داشت : در حال حاضر مالک علاوه بر اینکه کار طراحی و معماری ساختمان را دنبال میکند و در اختیار سازنده قرار میدهد ، مهندس ناظر هم توسط نظام مهندسی در برخی استان ها به مالک معرفی میشود تا عملکرد سازنده را نظارت کند . بنابراین به همان اندازه که سازنده در ساختمان نقش دارد ، ناظر ، معمار و محاسب هم سهم دارند و راه برای فرافکنی باز است و هر کس میتواند مسئولیت را از خود سلب کند و هیچ کس را نمیتوان به طور صد درصد مقصر دانست . بنابراین راهی نیست جز اینکه از همان ابتدا وظیفه تهیه نقشه ، محاسبات و انتخاب ناظر بر عهده یک نفر گذاشته شود که او پاسخگوی تمام مشکلات باشد . آن شخص کسی نیست جز سازنده ای که باید هزینه نظارت ، طراحی و محاسبات را هم از مالک دریافت کرده و خودش حق الزحمه را پرداخت کند . بنابراین سازنده باید با مراجعه به سازمان نظام مهندسی ناظرش را انتخاب کند و چون در نهایت سازنده باید پاسخگو باشد . وی افزود : در این حالت سازنده به هیچ عنوان دنبال ناظری نیست که کارش را به صورت صوری انجام دهد بلکه سعی میکند ریزبین ترین ناظر یا ناظران را وارد کار کند و دیگر نیازی نیست در صورت بروز اشکال یقه ناظر ، مهندس محاسب ، مهندس معمار و . . را بگیریم . بلکه چون تمام اختیارات را به یک نفر داده ایم تمام مسئولیت ها را نیز باید از او بخواهیم . بنابراین ناظر با توجه به کار سازنده با همکاری سازمان نظام مهندسی اقدام به تهیه شناسنامه فنی ساختمان میکند تا در آینده جزییات ساختمان در دسترس باشد . گام پنجم : ضابطه مند کردن بیمه ها این کارشناس ادامه داد : مرحله بعدی ضابطه مند کردن بیمه هاست . بیمه ها در حال حاضر بدون اطلاع از نحوه ساخت صرفا با اخذ مبلغی پول از مالکان ساختمان های آنان را بیمه میکنند که البته در زمان بروز حادثه و مشکلات فنی در ساختمان زیر بار تعهدات خود نمیروند و هزار و یک جور بهانه میآورند . این در حالی است که بیمه ها باید از ابتدا تا آخر مرحله ساخت وساز را از طریق شرکت های کنترل و بازرسی مورد بازرسی قرار دهند و به تناسب کیفیت ساختمان از مبلغ بیمه بکاهند . اصولا در این صورت است که بیمه ها میدانند چه چیزی را بیمه کرده اند و مالک هم برای پرداخت پول کمتر مجبور به ساخت وساز با کیفیت است . حتی وجود بازرسان بیمه میتواند زنگ خطری برای سازنده باشد چرا که عیوب ساختمان به مالک اعلام خواهد شد .