200هزار بار خواهم نوشت

* سازمان نظام مهندسی، شهرداری و وزارت راه و شهرسازی ارکان اصلی ساخت وساز هستند . به عبارتی کیفیت ساخت وساز در گرو انجام وظایف این سه نهاد است . البته نهاد های دیگری مانند انبوه سازان ، پیمانکاران و انجمن های علمی وجود دارند اما مراد ما از این تقسیم بندی نهاد هایی است که نقش حاکمیتی در ساخت وساز دارند و محل مراجعه مردم میباشند . دویست شماره از نشریه پیام ساختمان چاپ شد. در طول این مدت با همراهی مخاطبان عزیز که درواقع صاحبان اصلی نشریه هستند ، به بررسی و کنکاش موضوعات و معضلات صنعت ساختمان به ویژه تحولات این سه نهاد اصلی پرداختیم اما واقعیت این است که هنوز نهاد های مذکور نتوانسته اند وظیفه خود را به درستی انجام دهند . خیلی از موضوعات نسبت به اولین شماره نشریه هنوز شکل قبلی و البته معیوب خود را حفظ کرده اند پس از 200 شماره باز هم باید خیلی از مسائل را تکرار کنیم و اینجای بسی نگرانی است . در زیر به ذکر مهم ترین ایرادات این سه نهاد اصلی ساخت وساز میپردازیم : سازمان نظام مهندسی در یکی از شماره های نشریه مجبور شدیم مطلبی در مورد اینکه «اصولا اگر سازمانی به نام نظام مهندسی وجود نداشت ، خللی در ساخت وساز به وجود میآمد ؟» تهیه کنیم . برخی از کارشناسان اعتقاد داشتند نه تنها این سازمان تاکنون اقدام قابل توجهی برای صنعت ساختمان نکرده بلکه در برخی مواقع آن را به بیراهه برده است . سازمانی که مأموریت بزرگی را یدک میکشید در عمل از بدنه خود فراتر نرفت . این سازمان بیشتر از آنکه به فکر تعالی صنعت ساختمان باشد به فکر برخی از اعضای خود بوده است . امروز حدود 20 سال از قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان میگذرد و هنوز برخی از اعضای هیئت مدیره از اصطلاح نوپا بودن استفاده میکنند . آیا واقعا نظارت سازمان بر اعضای خود تا این اندازه کار مشکلی است ؟ چرا طرح هایی که سازمان علاقه مند به اجرای آنهاست ، همواره با نوعی درآمدزایی همراه هستند . چرا اصلیترین کار سازمان یعنی مبارزه با امضا فروشی و برگه فروشی مورد بیتوجهی قرار میگیرد و چرا . . . ؟ مشکل هم ازآنجا نشئت میگیرد که غیرانتفاعی بودن این سازمان ، مانع ورود سازمان های بازرسی میشود . به اسم استقلال هر جور صلاح بدانند ، کار میکنند . مگرکیفیت ساخت وساز ما نسبت به 10 سال پیش چقدر تغییر کرده است ؟ منکر اجرای برخی از فناوریها نیستیم اما جا دارد از مسئولان این سازمان درخواست کنیم با بازنگری مسئولیت ها تغییرات بنیادین به وجود بیاورند چون زمانی برای آزمون وخطا وجود ندارد و ساختمان های ما آبستن حوادث هستند . شهرداری هیچ نهادی به اندازه شهرداری از ساخت وساز ها بهره مالی نمیبرد اما درعین حال هیچ نهادی به این اندازه نسبت به سرانجام ساخت وساز ها بیتفاوت نیست . بیتفاوتی تااندازه ای پیش میرود که حتی شهردار تهران در اجلاس هیئت های عمومی سازمان های نظام مهندسی به صراحت اعلام میکند ما مسئول کیفیت ساختمان نیستیم و عجیب اینکه در آن جمع 1000 نفری مهندسان هیچ کس به این سخن اعتراض نمیکند . کاش این را هم مشخص میکردند که پول هنگفتی که از مالکان گرفته میشود در ازای چیست ؟ تا جایی که اطلاع داریم پول ناظر را هم خود مالک میپردازد . واقعا باید جمله آقای شهردار را با آب طلا نوشت . شهرداری تنها در قبال بیکیفیتی وظیفه دارد نه در برابر کیفیت . وظیفه اش هم کاملا مشخص است : دریافت پول از ساختمان های بیکیفیت . کافی است گشتی در اینترنت بزنید و کلمه تغییر کاربری را جستجو کنید . خواهید دید که انبوهی از فضا های سبز شهر ها در طول زمان با سودجویی تبدیل به ساختمان های تجاری شده اند . به عنوان مثال طرح تفصیلی هم از شاهکار های شهرداری تهران بود که اصلا معلوم نشد با چه هدفی اجرا شد . در پایان لازم است به مسئولان عزیز یادآوری کنیم لطفا به فرافکنیها پایان دهید . مدیریت شهری شما بیشتر از درآمدی که کسب میکنید ، در قبال کیفیت زندگی مردم مسئول است . وزارت راه و شهرسازی نظارت عالیه بر ساختمان طبق قانون به عهده وزارت راه و شهرسازی است اما متأسفانه این نقش همواره به انحراف رفته است . در دولت های گذشته شهرداری و سازمان نظام مهندسی به حال خود شان ر ها بودند و هیچ وقت مورد مواخذه قرار نگرفتند . در دولت قبلی وزارت راه و شهرسازی با شهرداری در یک رتبه قرار گرفت و از طرف دیگر دفتر سازمان های نظام مهندسی و تشکل های حرفه ای وزارت راه شهرسازی هم عملا در سازمان نظام مهندسی ادغام شد . وزارت راه و شهرسازی دولت جدید تا حدودی توانست نظارت عالیه را بر شهرداریها به ویژه شهرداری تهران اعمال کند و دست به یک سری اصلاحات بزند اما آنچه ارزش این اقدام به ظاهر خوب را تنزل داد این بود که ماجرا رنگ و بوی جناح بندیهای سیاسی به خود گرفت چون هیچ وقت سازمان نظام مهندسی به دلیل تخلفات وسیع مواخذه نشد تا شاهد یک نگاه دوگانه در قبال دو نهاد فرودستی باشیم . اگر طبق قانون وظیفه نظارت عالیه به شما سپرده شده به این دلیل است که شما را امین مال و جان مردم دانسته اند و باید نقش حاکمیتی را مانند یک پدر دلسوز برای صنعت ساختمان ایفا کنید نه اینکه درگیر اغراض و سلیقه های شخصی گروه ها شوید . دویست هزار بار 200 بار تاکنون حداقل معضلات صنعت ساختمان را به طنز یا جدی بیان کردیم تا شاید گوش شنوایی پیدا شود و مردم ما هم مثل سایر کشور های پیشرفته روزگاری در خانه های مستحکم احساس آرامش کنند اما گویا هنوز با این آرمان خیلی فاصله داریم . به عنوان پرتیراژترین نشریه صنعت ساختمان که خود را در برابر مردم مسئول میدانیم ، فاش میگوییم نه فقط 200 بار حتی لازم باشد 200هزار بار دیگر هم واقعیت های صنعت ساخت و ساز را جهت ارتقای کیفیت زندگی مردم خواهیم گفت و خواهیم نوشت . این وظیفه ماست . فاش میگویم و از گفته خود دلشادم بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم