همه مسائل با چند همایش حل نمی شود

اندیشه ایجاد مرکز تحقیقات ساختمان و مسکن (که پس از ادغام با پژوهشکده حمل ونقل، «مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی» نامیده میشود) از سال 1350 شکل گرفت و تا سال 1352 که مرکز رسماً فعالیت خود را آغاز نمود، وظیفه تحقیق و پژوهش در زمینه ساختمان و مسکن، توسط «دفتر مطالعات و معیارهای ساختمانی» وزارت مسکن و شهرسازی وقت به انجام میرسید. اساسنامه پیشنهادی مرکز در سال 1356، به تصویب مجلس رسید و از آن زمان به عنوان یکی از سازمان های وابسته به وزارت مسکن و شهرسازی دارای شخصیت سازمانی مستقل گردید. هدف از تأسیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، تدوین و اجرای برنامه های مطالعاتی و تحقیقاتی در مورد ساختمان و مسکن به طور متمرکز به عنوان روش ها و فنون مختلف و جدید ساخت وساز، تهیه و تدوین ضوابط و آیین نامه ها و دستورالعمل های کاربردی آنها، صدور گواهی فنی برای تولیدات مصالح، راهنماییهای لازم در اجرای برنامه های خانه سازی، تولیدات ساختمانی متناسب با احتیاجات کشور، با در نظر گرفتن شرایط اقلیمی و مقتضیات محلی و صنعتی نمودن ساختمان در کشور بوده و هم اکنون با بیش از 40 سال تجربه علمی و کار پژوهشی و آموزشی، به عنوان یکی از مراکز علمی و پژوهشی شناخته شده در کشور از اعتبار خاصی برخوردار است. در حاشیه یک همایش فرصتی دست داد تا با محمد شکرچیزاده، رئیس مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در خصوص عملکرد آن همایش گفتگو کنیم. گفتنی است مهندس شکرچی زاده، مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد راه و ساختمان از دانشکده فنی دانشگاه تهران دارد و دکترای خود را از دانشگاهی در کشور فرانسه دریافت کرده است. پیام ساختمان: همایش ها و سمینارهای زیادی در صنعت ساختمان برگزار میشود که مدیران دولتی این صنعت در بسیاری از آنها حضور دارند. فکر میکنید برگزاری این همایش ها فایده ای هم برای این صنعت دارد؟ اگر در همایش های تخصصی مباحث مفید و علمی و کارشناسانه ارائه و فضایی برای آسیب شناسی شرایط موجود و تبادل تجربه بین دست اندرکاران درگیر اجرا و آنهایی که در موضع تصمیم سازی و تصمیم گیری در سطح کلان برای مسکن و اقتصاد هستند فراهم شود، میتوانند مفید و مؤثر باشند. از دید وزارت راه و شهرسازی، به لحاظ اهمیت ارتقای کیفی ساخت وساز و افزایش بهره وری سرمایه گذاریهای بخش خصوصی و دولتی در زمینه ساختمان؛ اگر مجالی برای بیان سیاست های وزارتخانه فراهم شود ، از آن بهترین استفاده را میبریم. البته ما به طور مجزا با افراد ممکن است جلساتی داشته باشیم ولی در همایش ها مقداری فضا عمومیتر است و میتوان انتقادات و نکات مثبت و منفی را شنید. پیام ساختمان: سیاست هایی که اشاره کردید، چیست؟ به طور مشخص چون مقوله تدوین مقررات ملی و زمینه سازی برای اجرای این مقررات و دستورالعمل های مقوله خاصی مثل زلزله که بحث بسیار با اهمیتی است، در حوزه کار مرکز تحقیقات قرار دارد، گردهماییها را مغتنم میشماریم برای اینکه با دوستان و فعالان همفکری کنیم و بازخورد آنچه را که ما در مرکز انجام میدهیم جویا شویم و زمینه گفتمان مشترکی را فراهم کنیم. این سیاست از قبل در مرکز تحقیقات وجود داشته و الآن هم هست و به نظر من همایش ها از این حیث میتوانند مفید و مؤثر باشند. البته با یک یا چند همایش همه مسائل حل نمیشود ولی ما خیلی علاقه مندیم و نیاز داریم که در هر یک از عرصه هایی که در مرکز تحقیقات مسئول آن هستیم اعم از کارهای تحقیقاتی و پژوهشی و هم در بحث آموزش و ترویج و تدوین مقررات و گواهینامه فنی که چهار عرصه مهم مرکز است بازخورد فعالیت هایمان را بشنویم و با فعالان این عرصه تبادل نظر کنیم و اگر نیاز باشد اصلاحاتی در روش هایمان انجام دهیم. پیام ساختمان: برای ارتباط با عامه مردم و بهره برداران و استفاده از ابزارهایی چون رسانه ملی چه کرده اید؟ این موضوع را دفتر مقررات ملی و آقای دکتر هوایی دنبال میکنند و برنامه هایی هم دارند که از تلویزیون پخش میشود. ما هم از هر فضا و شرایطی که فراهم شود برای صحبت و مصاحبه استقبال میکنیم و یا نشستی که صحبت های دیگران را بشنویم. ولی کار عملی ما بیشتر در حوزه تصمیم سازی است و بخش های دیگر، عملیاتی کردن نتایج آنچه تحقیق میشود را پیش میبرند. ولی در همان قسمت تحقیقات هم اعتقاد داریم کار ما فقط از مقوله نخبگی نیست که عده ای خبره و نخبه مطالبی را تهیه کنند. برای اینکه آن مطالب اجرایی باشند امکاناتی برای گفتگو و گرفتن نتیجه مشترک نیاز است. ما پروژه هایی را تعریف کرده ایم تا بتوانیم ببینیم میزان تسری مقررات ملی چطور بوده و مباحث مختلف چه قدر توانسته اند در بدنه اجرایی ساختمان کشور نفوذ کند. پیام ساختمان: رویکرد شخص آقای آخوندی در این خصوص چیست؟ موضوعی که آقای دکتر آخوندی مشخصاً درباره مقررات ملی دنبال میکند این است که ما باید ارتباط نزدیک و تنگاتنگی با جامعه مهندسی اعم از سازندگان، طراحان و مجریان برقرار کنیم تا مقررات ملی به سندی ملی و موردتوافق عمومی جامعه بدل شود ، نه صرفاً بخشنامه ای که گروهی متخصص چیزی را تنظیم و ابلاغ کنند؛ بلکه آن افراد باید در مراحل تنظیم آن حضورداشته باشند و ما باید بازخوردها را از جامعه مهندسی دریافت و فضایی گفتمانی برای این موضوعات فراهم کنیم. در کشورهای دیگر هم همین طور است و این طور نیست که همه چیز با اقدامات جایی مثل مراکز تحقیقاتی یا قانون گذاری حل شود. اتفاقاً مسائل در سطوح پایین و متوسط پیش میرود. یعنی گفتمان هایی در سطح شورای محلی و شورای شهر انجام و تصمیم گیری میشود و به سمت اجرایی شدن پیش میرود. بهترین شیوه اداره یک مجموعه این است که با آن مجموعه کار را اداره کنیم.این نوع نگاه را آقای وزیر دنبال میکند و امیدوار است که ما هم این نگاه را داشته باشیم. عرصه هایی که مرکز تحقیقات درگیر آنهاست عرصه های گسترده ای است و خود آقای دکتر آخوندی میگوید مباحثی مثل ساختمان و حمل ونقل و اینها را فقط از بعد تکنیکی نگاه نکنید و به قول ایشان، جایگاه آنها را در حد مسائل تکنیکی پایین نیاورید. این موضوعات مباحث جنبی جدی دارد مثل مباحث اجتماعی، مالی، اقتصادی و ... و مرکز تحقیقات باید به این مباحث هم بپردازد. این نوع نگاه خیلی تازه است و ما به عنوان مسئولان مرکز تحقیقات خیلی ورود جدی به این مقوله نداریم ولی نهادسازیها را انجام داده ایم و پژوهشکده مالی اقتصادی در مرکز تأسیس کرده ایم که مسئول آن هم آقای دکتر عبده تبریزی است.