مشاهیر بزرگ معماری جهان

میس واندروهه، فرانک لویید رایت، والتر گریپوس و لوکوربوزیه، چهار معمار بزرگ قرن بیستم هستند. لودویک میس واندروهه در سال 1886 در آخن آلمان متولد شد و در سال 1969 در شیکاگوی آمریکا وفات یافت. او تحصیلات آکادمیک نداشت و ابتدا با کارهای اجرایی ساختمانی و مهارت حرفه ای صنایع دستی حرفه خود را آغاز کرد.روش ساختاری را از پدرش که استاد سنگ کاری و معماری بود فراگرفت و طراحی و ترسیم و گچ بری تزیینی را در آخن آموخت. میس واندروهه در سال 1905 به برلین رفت و زیر نظر یکی از معماران که استاد سازه های چوبی بود، کارآموزی کرد و در زمینه کاربردی مصالح به مدت دو سال نزد «برونوپل» شاگردی کرد.در سال 1908 با «پیتر بهرنز» که یکی از شاخص ترین معماران آلمان به شمار میرفت همکاری خود را شروع نمود.به مدت سه سال با او کار کرد. مهارت بهرنز در طراحی تولیدات صنعتی بود که روی اهداف معماری آینده میس واندروهه تأثیر بسیاری گذاشت و به همین جهت بیش از سایر معماران هم عصر خود اهداف آینده جامعه مدرن صنعتی را به نحو گسترده ای پیش بینی کرده است.او تحت تأثیر سبک نئو کلاسیک و دیدگاه های معماری صنعتی بهرنز بود. واندروهه در سال 1911 از بهرنز جدا شد و چند ساختمان مسکونی به شیوه کارهای بهرنز طراحی کرد.مهم ترین طراحی او که نهایت مهارت او در شیوه نئو کلاسیک را نشان میدهد پروژه خانه های مسکونی و گالری هنری «هلن کرولر» بود که در سال 1912 طراحی شد. وی به خاطر انجام این طرح به هلند رفت و در هلند با روش کار و تفکر «هندریک پتروس برلاک» که موقعیتی شبیه بهرنز داشت آشنا شد.بهرنز فرم گرا بود اما فلسفه معماری برلاک بنا بر اصول اخلاقی تئوریهای معماری قرن نوزدهم به صداقت در کاربری مصالح و ساختار پایبند بود که عمدتاً به روحیه سبک گوتیک وابسته تر بود تا به شیوه معماری کلاسیک. البته تلفیق این دو در توسعه آینده معماری وی و روند معماری مدرن بسیار تأثیرگذار بود. دوره گرایش به معماری مدرن با ارائه چند طرح پیشنهادی آغاز شد و از سال 1919 تا 1924 چند اثر ارزشمند به نحوی متفاوت و اصیل به اجرا درآورد.این پروژه ها به نوعی بازتاب شادی و شعف از آزادسازی برلین در جنگ گذشته بود. میس واندروهه در این دوره به عنوان مبلغ مدرنیسم در همه زمینه ها بود.همچنین او یکی از اعضای مؤسس مجله معروف G بود که به روشی خلاقانه و نیرومند از جنبش هنر معاصر طرفداری میکرد.او از سال 1921 تا سال 1925 نیز مدیر بخش مجله معماری جنبش مدرن هم شد. از 1919 تا 1921 دو پروژه در آلمان اجرا کرد؛ یکی به صورت ساختمانی بلندمرتبه با طبقات مشابه زنجیره ای و دومی با فرم آزاد ارائه شد.در این پروژه ها به شناخت بازتاب سطوح شفاف بلورین دست یافت.در سال 1922 طرح پیشنهادی ساختمان بلندمرتبه اداری که بسیار مترقیانه و آینده گرا مینمود را ارائه داد.وجود کنسول های معلق دال بتنی امکان ایجاد پنجره های سراسری را امکان پذیر ساخت که یکی از عناصر بسیار مهم معماری مدرن شد.در دو پروژه دیگر این شیوه را به حد کمال رساند. واندروهه در سال 1923 اولین طرح خانه روستایی با شیوه قطعات پیش ساخته آجرکاری شده با پنجره های سراسری از کف تا سقف و تداوم فضای مدوله شده را اجرا نمود.وی برای اولین بار در معماری،نقش دیوار را به مثابه عاملی ارتباط دهنده در طراحی معرفی کرد.این معماری با آنکه بسیار ساده بود ولی اولین دستاورد ناب معمارانه به شمار آمد که اصالت فرم را نشان میداد.ساختمان آجری با حجم ساده مکعب شکل با ترکیب بندی افقی یکی از مهم ترین ساختمان های یادواره ای و خاطره انگیز قرن بیستم به شمار میرود.اوج کارهای او در این دوره اجرای دو پروژه بزرگ بود؛ یکی طرح مجموعه نمایشگاه گونه شناسی مسکن در سال 1927 در اشتوتگارت آلمان که توسط گروه کار آلمان و زیر نظر و با مدیریت میس واندروهه در هوای آزاد بنا گردید.حدود 21 ساختمان آن مجموعه هنوز باقی است و در بین آنها ساختمان ویلایی واندروهه هنوز پابرجاست و از اهمیت خاصی برخوردار است. پروژه دوم که یکی از شاهکارهای معماری مدرن به شمار میآید غرفه آلمان در نمایشگاه جهانی 1928 بارسلونا است.بعد از نمایشگاه بارسلونا وی مهم ترین شیوه اروپاییاش را به اجرا در آورد. وی علاوه بر طراحی ساختمانی با نمای بتنی به نام توگندهات در برنو ، چک و اسلواکی(1930) با طراحی مبلمان زیبا و به حد کمال رسیده، در سال 1930 سرپرستی و مدیریت مدرسه باوهاوس را بر عهده گرفت. این مدرسه با فشار نازیها در سال 1933 منحل شد و مخالفت های شدید او با حکومت ادامه کار در آلمان نازی را برای او غیرممکن ساخت. بنابراین در سال 1937 میس واندروهه در سن 50 سالگی به آمریکا مهاجرت کرد.در سال 1938 به عنوان مدرس دانشگاه به شیکاگو رفت.در سال 1940 طراحی پروژه بسیار مهم محوطه و ساختمان های دانشگاه آی-آی-تی به او محول شد که طراحی این پروژه زمینه شیوه کار معماری آمریکایی او شد.شیوه فریم فولادی نمایانی که در بدنه احجام مکعب مستطیل شکل به طرزی آرام مستطیل میشود.از 1946 تا 1950 ساختمان های فولاد شیشه ای را در ایلینویز طراحی کرد.میس واندروهه دو آسمان خراش بسیار مهم دیگر را طراحی کرد.یکی مجموعه آپارتمان های مسکونی با نام قایق رانان ساحلی که از سال 1950 تا 1951 ساخته شد و دیگری برج معروف سیگرام در نیویورک که در فاصله 1954 تا 1958 با همکاری فیلیپ جانسون به اجرا درآمد. در بزرگ ترین کارهای او ،کمال ظرافت و ساده گرایی خلاقانه و هنرمندانه و مفاهیم کم و بیش آرمان گرایانه و شادیبخش متجلی بود.