ونیز، رؤیای جهان گردان

شهر زیبا و تاریخی ونیز در شمال ایتالیا، بزرگ ترین شهر بدون خودرو و کامیون در اروپاست.تمامی وسایل نقلیه عمومی و خصوصی در این شهر که بر روی آب ساخته شده ، قایق هستند و تنها گزینه دیگری که برای رفت وآمد مردم وجود دارد، پیاده روی است. ونیز حدوداً 1700 سال قبل بر روی 118 جزیره کوچک در جوار دریای آدریاتیک و در شمال شرق ایتالیا ساخته شد، که از طریق 400 پل به هم وصل شده اند .در سده دوم میلادی مردم قسمتی از شمال ایتالیا که از حمله های مکرر اقوام ژرمن به ستوه آمده بودند به این جزایر کوچ کردند و در طول قرن ها این شهر زیبا و رؤیایی را به وجود آوردند. ونیز امروزه یکی از شاهکارهای معماری و شهرسازی دنیا به شمار میرود این شهر، موسوم به «شهر کانال ها» ، محلی رؤیایی برای اهل سفر و گردشگران است. چرا ونیز از بین نمیرود؟ فونداسیون ساختمان های شهر ونیز از چوب است، اما چوب مخصوصی است که از روسیه واردشده است.این چوب ها ضمن داشتن ضخامت و استحکام زیاد ویژگی دیگری که دارند این است تا وقتیکه در مجاورت اکسیژن قرار نگیرند،نمیپوسند،بنابراین در آب به راحتی میتوان از آن استفاده کرد. ریشه در معماری گوتیک شهریار سیروس، معمار هنرمند درباره معماری ونیز به خبرنگار پیام ساختمان میگوید:در ونیز که اساساً بر مجموعه ای از باتلاق ها و کانال ها ایجادشده، زمین واجد ارزش فوق العاده ای است. سبک معماری ونیز که ریشه در گوتیک بین المللی دارد، از ترکیب ساختمان ها با کانال ها به وجود آمده است. درمجموع شهرسازی ونیز از الگویی خاص پیروی میکند که شاید مهم ترین عنصر آن فشردگی در ساخت وساز باشد. وی میافزاید:شهر ونیز به دلیل محدودیت باتلاق ها نه امکان آن را دارد که گسترش افقی بیابد و نه معماری سنتی توان ساخت وسازهای بلندمرتبه بر زمین های ناپایدار ونیز را میداده است،معماران ونیزی چالش های ناشی از این محدودیت ها را بسیار استادانه رفع میکنند. این هنرمند معمار ادامه میدهد:برای مثال کمبود نور ( ناشی از فشردگی ساختمان ها و پنجره ها ) را با استفاده از نوعی شیشه سازی جبران میکنند،یعنی پنجره های رو به کانال ها از مجموعه ای از شیشه های ته استکانی ساخته میشوند، این پنجره ها تلألو نوری که از آب کانال بازمیتابد را مضاعف کرده و فضایی نورانی و در عین حال دل انگیز و شاعرانه در اتاق ها ایجاد میکند. سیروس به آتش سوزی گسترده ونیز در سال 1514 میلادی که بخش های مهمی از شهر ونیز نابود شد اشاره میکند و میگوید: شورای شهر ونیز تصمیم به بازسازی شهر گرفت. بحرانی که به پیروزی بزرگی برای معماری کلاسیک تبدیل شد. ونیز که طی قرن ها بر اساس معماری گوتیک شکل گرفته اکنون فرصت این را دارد که ققنوس وار از خاکستر برخیزد و این بار الگوی کلاسیک را برمیگزیند. معماری کلاسیک ونیز با آنچه در فلورانس و رم شکل میگیرد متفاوت است و معمارهای نابغه که مهم ترینشان «پالادیو» است دست به ساخت بناهایی کلاسیک اما بسیار باشکوه زدند. بارزترین اینها «سن جورجیو» ماجوره است که با تناسبات عظیم غرور ونیز را در برابر رقبای فرهنگیاش به رخ میکشد.در ذیل به معرفی برخی جاذبه های تاریخی و گردشگری شهر ونیز میپردازیم: کاخ سانتا سوفیا کاخ سانتا سوفیا که با نام کاخ «کادورو»به معنای قصر طلایی نیز شناخته میشود در راستای کانال بزرگ ونیز واقع شده است. این کاخ را به دلیل معماری فوق العاده زیبایش به نام سلطان معماری شهری نیز میشناسند. دیوارهای داخلی این کاخ پوشیده از ورق های طلا، نقوش لاجوردی و مرمرهای قرمز و معماری آن به سبک گوتیک است. در حیاط کاخ یک موزه هنری کوچک وجود دارد. جالب است بدانید این ساختمان برای ثروتمندان روی کانال گراند ساخته شده است. جذابیت اصلی معماری این کاخ هنگام شب احساس میشود؛ وقتی نور بر نمای بیرونی این کاخ میتابد، عکس بنا در آب منعکس میشود و شکلی قرینه از آن میسازد. از شاهکارهای موجود در کاخ سانتا سوفیا، باید به نقاشیهای مشهور ویتور کارپاسیو، تینتورتو، پاریس بوردون، جورجینه و مجسمه های زیبای ساخته شده توسط تولیو لومباردو اشاره کرد.حیاط این کاخ نیز خیره کننده است و با پنجره های مشبک به سبک معماری اسلامی ساخته شده و کف آن موزاییک است. کلیسای سن مارکو سن مارکو، یکی از باشکوه ترین کلیساهای جامع دنیا در یکی از رمانتیک ترین شهرهای دنیا است. خود ونیز به دلیل ساخته شدن روی سطح آب به اندازه کافی عجیب و دوست داشتنی هست و این کلیسای جامع نیز با معماری فوق العاده زیبایش در قلب شهر ساخته شده است. این کلیسا را با نام سنت مارک نیز میشناسند. معماری آن به سبک رومی و بیزانسی است. نقشه صلیبی همچون یونانیها دارد و با پنج گنبد پوشانده شده است. حیاط آن نیز مملو از کبوتر است. کلیسای جامع سن مارکو، در طول تاریخ شاهد تغییرات بسیاری بوده است. به همین دلیل، در حال حاضر معماری این کلیسا ترکیبی از معماریهای گوتیک، مسلمانان شمال آفریقا و رنسانس است. کلیسای سن مارکو در ضلع شرقی میدان سن مارکو واقع شده است. نمای ساختمان با موزاییک های رنگی گوتیک تزیین شده است. کاشیهای سقف و دیوارهای داخلی این کلیسا طلاکاری شده اند و کف ساختمان نیز با سنگ مرمر با نقش و نگار حیوانات و اشکال هندسی پوشیده شده است. این موزاییک ها و کاشیها که به قرن 12 میلادی تعلق دارند، بازگوکننده داستان عهد جدید و اعلام کننده پیام رستگاری در مسیحیت هستند. تعدادی از کاشیها نیز به قرن 13 میلادی تعلق دارند و بازگوکننده داستان های عهد عتیق هستند. به ویژه داستان های خروج و پیدایش عهد عتیق را بازگو میکنند. پس زمینه سقف و دیوارها به رنگ طلایی رنگ آمیزی شده اند که نماد الوهیت، قدرت و ثروت شهر است. نمای سردر ورودی کلیسا با موزاییک های زردرنگ پوشیده شده است. در بالکن بالای سردر نیز 4 اسب برنزی قرار دارد. کلیسای جامع سن مارکو، یکی از بهترین نمادهای معماری بیزانسی در شهر ونیز است و در میدان سن مارکو در بالای کانال گراند واقع شده است. برج ناقوس کلیسای سنت مارک برج ناقوس کلیسای سنت مارک را میتوان به نوعی نماد ونیز نیز به شمار آورد. معماری این ساختمان ساده اما زیباست و الهام بخش برخی از بهترین ساختمان ها در سراسر اروپا و آمریکا در قرن های بعد از ساخته شدنش شده است. برج ناقوس کلیسای سنت مارک حدود 99 متر ارتفاع دارد. بالای این برج، مناره مخروطی شکل قرار دارد که به عنوان فانوس دریایی حمل ونقل شهر ونیز استفاده میشود. پیشینه این مناره به قرن 12 میلادی میرسد. این برج ابتدا برج دیده بان بوده و اوایل قرن 16 میلادی مورد اصلاح و بازسازی قرار گرفت. به طور مثال، قسمت بالای برج ناقوس کلیسا به صورت مخروط نوک تیز ساخته و مس اندود شد و مجسمه فرشته جبرئیل بعدها به آن اضافه گردید. برج ناقوس از آجرهای سنگی ساده که بسیار منظم و زیبا در کنار هم چیده شده اند، ساخته شده است. مناره کلیسای سنت مارک، تنها برج ناقوسی ونیز با 5 زنگ مجزا است. برای بالا رفتن از این برج باید از آسانسور استفاده کرد که به اتاق زیر شیروانی میرسد. در این اتاق 5 ناقوس مختلف وجود دارد.