مشاهیر بزرگ معماری جهان

بهروز کاویان پور فرانک لوئید رایت- متولد 1867 در ویسکانسین آمریکا، وفات 1959 آریزونای آمریکا بین سال های1885 تا 1887 همزمان با تحصیل در رشته مهندسی، جهت کسب تجربیات در اصول ساختاری و جزییات معماری در دفاتر مختلف، مشغول به کار شد. در 1886 به دفتر «لوییس سولیوان» معمار بزرگ و معروف آن دوره (1856ـ1924) که با «دانکمار آدلر» یکی دیگر از معماران بزرگ همکاری داشت، رفت. حاصل این همکاری بنای ساختمان چارلی در شیکاگو به سال 1892است که یکی از شاهکارهای معماری ماندگار آن دوره به حساب میآید. سه عامل بسیار مهم در شکل دادن به ساختار معماری او، عبارت بودند از : 1ـ گرایش شاعرانه به فرم های الصاقی که ناشی از شناختی بود که اسباب بازیهای دوران کودکی در او به وجود آورده بودند. 2ـ توجـــــه خاص به پلان آزاد و باز، و آشنایی کامل با مهارت های حرفه ای صنایع دستی به ویژه شیوه ارائه زیبایی خانه های گلارپوش معروف به شینگل استیل (لازم به توضیح است که سقف های گلارپوش را در زمان دانشجوئی در دفتر د ـ آلن آموخت). 3ـ روش ساختاری خارق العاده معماری ژاپنی که به شکل بازسازیشده از معبد هوئودن در طراحی غرفه ژاپنی به کاررفته بود و در نمایشگاه جهانی 1893 کلمبیا که در شیکاگو برگزار شد به نمایش در آمد. لوئید رایت سال 1893 کتابخانه معروف میلواکی را به سبک و سیاق آن چیزی که در مدرسه مشهور بوزار آموخته بود طراحی نمود. با انجام این کار وی نوعی هویت آنتی کلاسیک و ضد اروپایی و آرمان گرایانه که نشانه وابستگی به معماری ارگانیک و نوعی استقلال فرهنگ معماری آمریکایی بود بدان بخشید. سال 1983 از سولیوان و آدلر جدا شد. در سال 1984بنای ساختمان «وینسلو» در «ریور رفاست» راطراحی نمود. این طراحی مانیفست کارهای او قلمداد شد و با استفاده از سقف های عظیم یک سرگیردار معلق که تأکید بر مکانیابی و حرکت های افقی در فضا و انتخاب راه حل های متقارن در نحوه ترکیب بندی ساختاری، میباشد طراحی شد. از همین جاست که تعدادی خانه های ویلایی طراحی گردید که به شیوه خانه های صحرایی مشهور شد. رایت با چاپ و انتشار دو نمونه از کارهایش تحت نام (خانه های برون شهری کوچ چند اتاقه)که در محاصره فضای سبز قرار میگرفت و شیوه خانه های ساده روستایی آمریکای شمالی بود ،سبک و سیاق جدیدی جهت ارائه این نوع معماری به وجود آورد.سال 1904 خانه مارتین را طراحی کرد که در آن پنجره های سرتاسری که بعدها یکی از شاخه های کار او شد در نماسازی خانه های ویلایی به کارگرفته شد. ساختمان خانه رابی در شیکاگو (9ـ1904) نشانه اوج و پایان روند خانه های صحرائی است.