تجربه لیون

بررسی وضعیت شهرهای پیشرفته دنیا موقعیت کنونی ما را آشکار میسازد. شهر لیون فرانسه الگوی مناسبی برای معرفی است. سفرهای درون شهری برای معلولان حرکتی که از ویلچر استفاده میکنند، چندان دشوار نیست؛ آنان قادرند بدون یاریگر به مراکز خرید، دانشگاه، مدرسه، مراکز درمانی و بهداشتی، تفریحی و پارک های عمومی مراجعه و از وسایل حمل و نقل عمومی (اتوبوس، مترو و تراموا) استفاده کنند و پس از رفع نیازمندیها به خانه بازگردند. معابر، ایستگاه ها و ساختمان ها صرفا برای افراد توانمند طراحی نشده اند. در این شهر خیابان ها به نفع پیاده روها کوچک میشوند و برای گسترش فضای سبز برج هایی که بیش از سیصد خانواده را در خود جای داده اند، تخریب میشوند. کتابخانه عمومی در بهترین نقاط شهر قرار دارد و برای معلولان سرویس های ویژه ای ارائه و سفارش های علمی رایگان برای آنها ارسال میشود. روشندلان نمیبینند اما شنوایی آنان پرقدرت است. چراغ های راهنمایی به آهنگ های متفاوت مجهز هستند و ممنوعیت عبور از طریق آهنگ ها اعلام میشود. سالن اجتماعات مرکزی این شهر محل گفتگوی اندیشمندان و مدیران پیرامون طرح های مهم شهری است و در خصوص بهسازی مناطق مرکزی شهر همایش های گوناگونی برگزار میشود. عقاید و توصیه های اندیشمندان فرانسوی در زمینه ارتباط شهر با خشونت و بزهکاری خواندنی است: با توجه به اینکه به موجب تحقیقات و مطالعات آمارگران و محققان معلوم شده که آهنگ بزهکاری در شهرهای بیش از 200 هزار نفر جمعیت به مراتب بیش از آهنگ بزهکاری در شهرهای کوچک است، لذا توصیه میشود سیاستی اتخاذ گردد که به موجب آن سیاست، جمعیت شهرهایی که هنوز به این حد نرسیده از این رقم تجاوز ننماید؛ ضروری است از ساختن ساختمان های بسیار بلند و بزرگ جلوگیری شود و سیاستی اتخاذ گردد تا اندازه ساختمان های هر شهر متناسب با جمعیت و اندازه همان شهر باشد توصیه میشود ترتیبی اتخاذ گردد که هر «محله» شهر، شخصیت واقعی خود را به دست آورد تخصیص محلات شهر به افراد شهری بر حسب درآمد و شغل و سن مخاطره آمیز است، لذا پیشنهاد میشود که این سیاست تبعیض و تفکیک به کلی مطرود و به جای آن از سیستم منطقی دیگری بر مبنای «معاضدت به فرد» و یا تقسیم افراد در داخل هر ساختمان بر حسب میزان احتیاجات آنها یا تفکیک آنان بر حسب وضع فرهنگی خاص آنان استفاده شود.