شهرداری ما را ریز می بیند

گروه ساخت وساز: سال 93 با تمام اتفاقات منفی و مثبتی که برای صنعت ساختمان داشت، رو به پایان است. بر اساس گزارش های مرکز آمار ایران میزان صدور پروانه های ساختمانی تهران در سال 93 نسبت به سال 92 پنجاه درصد کاهش را نشان میدهد و این بدان معناست که امسال ساخت وساز رکود بیسابقه ای را تجربه کرد و این رکود علاوه بر تأثیری که بر اشتغال و اقتصاد گذاشت، کاهش درآمد نهاد های ذیربط ازجمله شهرداری که حدود 70 درصد درآمدش از محل صدور پروانه ساختمان است را به همراه داشت. شهرداری کلان شهرها به دلیل این رکود، استفاده از منابع درآمدی خود را تشدید کردند که اغلب در جهت منافع شهر و شهروند نبود؛ تغییر کاربریها، تراکم فروشیهای خارج از ضابطه و ... از آن دسته اند. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری، سراغ یکی دیگر از شهرداری های مناطق 22 گانه تهران رفته ایم و ضمن اینکه به روال گذشته از مردم دلیل مراجعه شان را جویا شدیم، نظرشان را در مورد عملکرد شهرداری در سال 93 نیز پرسیدیم. سازنده معلق استارباب رجوعی که به عنوان اولین مخاطب من در تهیه سلسله گـــــــزارش های پیام ساختمان از شهرداری ها با وی مواجه شدم، وقتی پرسیدم برای چه به شهرداری مراجعه کرده است، پاسخ داد: در سال 93 ساختمان چهار طبقه ای ساختم که هم اکنون برای اخذ پایان کار آن به شهرداری منطقه مراجعه کرده ام. اما پاسخ او به دومین سوال خبرنگار پیام ساختمان مبنی بر این که با توجه به افزایش هزینه های ساخت و ساز ، در وضعیت حاضر فروش ساختمان چقدر سودآور است،جالب بود: متأسفانه آنقدر وضعیت فروش املاک نامطلوب است که اگر قرار باشد در حال حاضر آن را بفروشم، صرفاً برای شهرداری، دارایی، سازمان نظام مهندسی و سازمان ثبت اسناد و املاک کار کرده ام و هیچ سودی عاید بنده نمیشود بنابراین تا بهتر شدن وضعیت، قصد هیچ گونه ساخت و سازی ندارم. وی افزود : امیدوارم سال آینده وضعیت صنعت ساختمان مشخص شود. اگر رونق ساخت و ساز اولویت ندارد؛ موضوع را شفاف اعلام کنند که سازنده بخش خصوصی تکلیف خودش را بداند و اگر رونق ساختمان سازی جزء برنامه های دولت است، دنبال ساز و کار های آن باشند چون با وضعیت حاضر سازنده در هوا معلق است. این ارباب رجوع در مورد عملکرد شهرداری در 93 هم گفت: در سال 93 شهرداری برای اولین بار با سدی به نام دولت مواجه شد و تا حدودی دولت توانست برای این نهاد چارچوبی مشخص کند. به نظرم سال 93 نقطه عطفی در جلوگیری از زیاده خواهیهای شهرداریهاست.کاهش فعالیت عمرانی شهرداریمحسن، ارباب رجوع دیگری بود که میگفت برای گرفتن پروانه ساخت مراجعه کرده است. او در گفتگو با خبرنگار ما اظهار داشت: این روز ها سر شهرداریها خیلی شلوغ است و فقط به کار آنهایی که میخواهند پول پرداخت کنند رسیدگی میشود.وی افزود: در سال 93 شهرداری تهران کمترین میزان فعالیت های عمرانی را داشت که این اتفاق میتواند تا حدودی ناشی از کاهش درآمد های شهرداری باشد. به هرحال هرزمان درآمد شهرداری بالاست، با ساخت پروژه های عمرانی شهروندان منتفع میشوند و هر وقت درآمد شهرداری کاهش پیدا میکند، مردم با مشکل مواجه میشوند. بنابراین شهرداری پولدار بهتر از بیپول است، اما به طورکلی به نظر میرسد دوران اقتدار شهرداریها به پایان رسیده است چراکه این رکود ادامه دار خواهد بود و شهرداریها در آینده مجبور خواهند شد از قوانین یک طرفه خود دست بردارند تا به نوعی با تسهیل شرایطی مانند کاهش عوارض، سازندگان به عرصه بیایند. البته کاهش 50 درصدی صدور پروانه در تهران و متعاقب اظهارات شهردار تهران در شورا مبنی بر کاهش درآمد های شهرداری و ارائه «لایحه دریافت ارزش بهینه از مالکان» مهر تاییدی بر این واقعیت است که رکود ساخت و ساز مشکلاتی را برای مدیریت شهری به همراه داشته است. طرح تفصیلی؛ سند بیاعتبارارباب رجوع دیگری با بیان اینکه برای پرداخت عوارض مفاصا حساب نوسازی و همچنین مجوز ساخت برای ساختمان خودش به شهرداری مراجعه کرده است، به پیام ساختمان گفت:حدود یک ماه پیش که اینجا آمدم، برخی از مدارک موردنظر شهرداری را تحویل دادم اما به دلیل اینکه ملک موردنظر مشکل وراثت داشت، بقیه کار ها به یک ماه بعد، یعنی امروز موکول شد. در کمال تعجب امروز که مراجعه کرده ام عنوان میکنند تاکنون هیچ پرونده ای تشکیل نداده اید و اصلاً اسم شما در لیست قرار ندارد.وی در مورد عملکرد شهرداری 93 هم اظهار داشت: بهترین اقدام شهرداری در سال 93 سنگ فرش کردن پیاده روها بود که تا حدود زیادی به شهر سامان داد و عمده ترین ضعف شهرداری در این سال به انحراف بردن یا به عبارتی ساده تر؛ نابودی طرح تفصیلی بود که با اقدامات منفعت طلبانه تبدیل به یک سند فاقد ارزش و اعتبار تبدیل شد.رکود احترام میآورد؟!ارباب رجوع دیگری در پاسخ به خبرنگار ما که دلیل مراجعه شما به شهرداری چیست، خنده ای کرد و به شوخی گفت: «شنیده ام شهرداری پول ندارد من اینجا آمده ام که بگویم هنوز کسانی هستند که به فکر شما باشند.» او حرف هایش را اینگونه ادامه داد: بنده به عنوان یک سازنده همواره با شهرداری در ارتباط هستم. جالب است بدانید با یک حساب سرانگشتی در طول 20 سالی که ساخت وساز کرده ام حدود 2 میلیارد تومان به شهرداری بابت عوارض و جرائم پرداخت کرده ام اما دریغ از یک جو احترام. همیشه به دوستانم میگفتم باز گلی به جمال بانک ها که به مشتریانشان احترام میگذارند؛ شهرداری ما را ریز میبیند. اما امروز وضعیت با تمام این 20 سال متفاوت بود چراکه همه با دیدن من از جایشان بلند شدند و احترام گذاشتند. ظاهراً بیپولی شهرداری باعث این ادای احترام شد. این رکود هر چه هم بد باشد از این لحاظ برای من خوب شد.