آرامگاه عطار نیشابوری

25 فروردین روز بزرگداشت عطار نام گرفته است. به این دلیل در زیر به معرفی احوال و آرامگاه وی پرداخته می شود. آرامگاه عطار نیشابوری بنایی است تاریخی که در دوره تیموری توسط امیر علیشیر نوایی بر روی قبر عطار نیشابوری ساخته شد و در دوره های پهلوی دوم مرمت کامل و دهه 70 نیز مرمت مختصر بر روی آن انجام گرفت. عطار چنانکه از نامش پیدا است، در نیشابور دکان عطاری داشت و در حمله مغول به نیشابور کشته شد. وی یکی از پرکارترین شاعران ایرانی به شمار میرود و بنا به نظر عارفان در زمینه عرفانی از مرتبه ای بالا برخوردار بوده است؛ چنانکه مولوی درباره او میفرماید: هفت شهر عشق را عطار گشت ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم آز آثار زبانزد عطار میتوان تذکره الاولیا و منطق الطیر را نام برد. آرامگاه وی در خیابان عرفان واقع در نیشابور کنونی هرساله پذیرای علاقه مندان به ادب و فرهنگ ایرانی است. بنای کنونی آرامگاه عطار دارای هشت ضلع و گنبدی کاشیکاری شده و چهار در ورودی است. در نمای بیرونی آن چهار غرفه کاشیکاری شده تعبیه شده است و در وسط بقعه، قبر عطار و یک ستون هشت ترکی به ارتفاع 3 متر وجود دارد. در سال 1314 ه.ش انجمن آثار ملی اقدام به کاشیکاری و مرمت تزئینات آن نمود و محوطه ای زیبا در جوار بقعه سازماندهی نمود. گنبد آرامگاه کاشیکاری و مزین به گل وبوته و نقوش هندسی و کتیبه کوفی و معلقی است. بر بدنه خارجی این بنا چهار ایوان ورودی ایجادشده است.فضای داخلی آرامگاه نیز هشت ضلعی است.سنگ مزار عطار از نوع افراشته سیاه رنگی است که بر روی آن اشعاری به خط ثلث نوشته شده است. آرامگاه شیخ فریدالدین نیشابوری و کمال الملک در یک محوطه قرار گرفته است.