الحکایت الانعطاف

روزی روزگاری، در شهری از شهرهای سرزمین هزار و یک شب (مثلا در شهر بغداد) عقلای قوم جمع شدند و طرحی را تصویب کردند (شما فرض کنید الطرح التفصیلی شهر بغداد را) و بعد برای آن قانونی نوشتند که آن را لازم الاجرا می کرد. جانم برایتان بگوید که آن طرح انعطاف زیادی داشت و هر چیزی را می شد در آن منعطف کرد، به خاطر همین یک عده از بساز و بفروش ها، با استفاده از انعطاف آن طرح موفق شدند برخی از نخلستان های آن شهر (واقع در ارتفاعات و مناطق خوش و آب و هوای بغداد) را بخشکانند و به جای باغهای سرسبز و خرم، برج و آسمان خراش بسازند. یا مثلا یک عده از فرصت طلبها، با نفوذ در بخش تغییر کاربری آن طرح، توانستند هر پهنه ای را به هر پهنه دیگری تغییر کاربری بدهند و وسط پارک مرکزی شهری (البوستان البردیسان) و پارک غیرمرکزی شهر (البوستان المادر) ساختمان مسکونی بسازند و نظایری از این قبیل! جانم همچنان برایتان بگوید که سالها گذشت و با این که انحراف در اجرای آن طرح مثل چی معلوم بود ولی همه می گفتند «داشتن قانون بد بهتر از بی قانونی است» و البته گویا هنوز هم همین را می گویند و بر تخلفات بلدیه آن ســـامان چنان سرپوش های قشنگ و رنگی میگذارند که بیا و ببین!