جدیدترین فناوری نفوذ ناپذیر کردن بتن

امروزه بتن به عنوان یکی از مصالح ساختمانی حاکم در سازه ها، اگرچه عملکرد و تاریخچه موفقی در رفع نیازهای بشر در حیطه صنعت عمران و ساختمان داشته است، ولی اکنون ثابت شده که نفوذپذیری اصلیترین عامل تخریب و دوام کم در استفاده از این نوع مصالح است که ناشی از ضعف در ریزساختار بتن سخت شده میباشد.ازجمله ایجاد حفره ها، فضاهای خالی ، منافذ ژلی، ضعف ناحیه انتقال و توزیع ناهمگن فازهای شن و ماسه و آب و سیمان و منافذ که موجب انتشار آب و رطوبت به داخل بتن بوده و توسط واکنش های مخرب شیمیایی و فیزیکی ازجمله واکنش های(قلیائی سیلیسی) سنگدانه ها یا سرطان بتن (ASR) و خوردگی میلگردها در حضور یون کلر و سیکل ذوب و یخ در زمستان و غیره که دوام کم بتن را موجب میگردد، صورت میگیرد. این مشکل باعث شده است تا بسیاری از محققین برای رفع آن تحقیقات گسترده ای انجام دهند ولی راهکارهای به دست آمده به دلیل پرهزینه بودن و صرف انرژی زیاد مورداستفاده عموم قرار نگرفته است. در ایران راهکارهای پیشنهادی و معمول و مورداستفاده در جهت کاهش نفوذپذیری بتن استفاده از روان کننده ها به همراه پوزآلان و انواع الیاف با انتخاب مناسب سنگدانه ها و دانه بندی است که تنها موجب بهبودی افزایش سایر مشخصه ها غیر از نفوذپذیری میگردند که در بهترین حالت با صرف هزینه و انرژی زیاد موجب کاهش 40 درصدی ترک خوردگی و نفوذپذیری میشوند . همچنین راهکارهای آب بندی پوششی بر روی بتن های اجراشده که توسط محصولات شرکت های خارجی با نام نفوذگرها و غیره با عملکرد پرکردن منافذ سطحی صورت میگیرد نیز به دلیل ضخامت کم یا ضخامت 2 یا 3 میلیمتر لایه آب بند در سطح کاملاً آسیب پذیر بوده و در مقابل ضربه و سایش و خراش مقاوم نیست . آخرین راهکارها یا اجرای ورقه های ضخیم لاستیکی گران خارجی با نام های تجاری مختلف و حتی ایزوگام نیز در مقابل شرایط سخت جوی و جغرافیایی از جمله اشعه مخرب UV خورشید و هوای گرم و سرد شدید و شوری آب و خاک و باران های اسیدی شدیداً آسیب پذیرند و ترک خوردگی و پوسیدگی و سوراخ شدن در این لایه ها صورت میگیرد. بنابراین این شرکت با آگاهی کامل از پیچیدگی و مشکلات دست یافتن به نفوذناپذیر کردن حجمی بتن که ابتدا غیرممکن به نظر میرسید با صرف هزینه و انرژی زیاد و انجام آزمایش های فراوان و تحقیقات مستمر و به روز و همکاری اساتید مطرح و صاحب نظر موفق به دستیابی به این تکنولوژی شدند. این تکنولوژی نوعی افزودنی است با ساختار سیمانی و 12≤PH≤9 و سازگار با سیمان و سنگدانه ها ، بدون هیچ مغایرتی با استانداردهای سیمان و بتن و دستورالعمل های اجرایی بتن که با مصرف یک الی دو درصد وزن سیمان مصرفی در طرح اختلاط بتن بسیاری از مشکلات را رفع مینماید . تکنولوزی موردنظر با اصلاح ریزساختار بتن و پرکردن منافذ موجود در آن از طریق کریستال های خود سیمان طی مدت مراقبت و نگهداری کیورینگ و کسب مقاومت و هیدراتاسیون با حذف ترک ها و ریزترک ها در عمق و سطح و با افزایش نسبی مقاومت ها و تراکم و چسبندگی و وزن مخصوص و چگالی و کاهش نسبت آب به سیمان ≤ ≤ و کاهش آب انداختگی، کاهش جدا شدگی، کاهش تخلخل و کاهش مکش موئینگی باعث کاهش شدید نفوذپذیری بتن شده و رسیدن به بتن و ملات نفوذناپذیر و آب بند و یا بتن واتر استاپ را ممکن میسازد. اجرای آسان و حذف هزینه های تعمیرات و بازرسیهای بعدی در طول عمر سازه که به همان اهمیت هزینه مستقیم اولیه است و ترمیم ساده و دوباره در اثر تخریب عمدی و غیرعمدی قطعاً غیرقابل مقایسه با روش های معمول است که عمر محدودی در زمینه آب بندی دارند و پس از چند سال احتیاج به بازسازی دارند . درنهایت توجیه اقتصادی و محیط زیستی و منافع مهندسی انکارناپذیری دارد. ارائه دهنده مقاله: داود صابر پور- شرکت دانش افروز صالح آگهی شرکت درصفحه51