مشکلات ویلچرسواران درگذر از پیاده روها

معلولانی که از پیاده روها تردد میکنند به چند دسته تقسیم میشوند؛ معلولانی که ازنظر بینایی مشکل دارند که کم بینا یا روشندل هستند؛ معلولینی که ازنظر جسمی کم توان و ناتوان هستند و با کمک عصا یا واکر راه می روند و در نهایت معلولینی که با ویلچر حرکت میکنند. به مناسبت روز جانباز، پیام ساختمان از مشکلات معلولان و جانبازان هنگام عبور از پیاده روها گزارش کوتاهی تهیه کرده که در ادامه میخوانید:بر اساس این گزارش بیشترین مشکل مربوط به شهروندانی است که با ویلچر از پیاده روها تردد میکنند، این شهروندان از سد معبرهایی که در پیاده روها گذاشته شده است به عنوان بزرگ ترین مشکل خود یاد کردند و گفتند که دولت برای جلوگیری از حضور موتورسواران در پیاده روها این موانع را ایجاد کرده است بدون اینکه حقوق شهروندان معلول در نظر داشته باشد.درخواست های معلولان راه به جایی نبرده است مرد میانسالی که به گفته خود سال های سال است با وجود مشکلات زیاد با استفاده از ویلچر در پیاده روهای تهران تردد میکند، به خبرنگار ما گفت: من روزانه بیش از یک ساعت با ویلچر در حال گشت وگذار هستم و به نوعی این ویلچر عضوی از بدن من است . وی افزود: مشکلات برای یک عابر معلول بسیار بیشتر از سایر شهروندان است اما پیاده روی به من فرصت فکر کردن میدهد و بسیار پیش آمده، بدون آنکه متوجه شوم مسیر بسیار طولانی را طی میکنم .وی که جانباز جنگ تحمیلی است، با گلایه از دولت گفت: درخواست های معلولان و جانبازان در مورد استانداردسازی پیاده روها تاکنون راه به جایی نبرده است . به عنوان مثال نرده هایی که برای جلوگیری از ورود موتورسیکلت ها به حریم پیاده روها تعبیه شده ، مشکلات ما را دوچندان کرد . درحالیکه بهتر است برای هر اقدامی اول تیم کارشناسی عواقب این گونه اقدامات را بسنجند و بعد تیم عملیاتی وارد کار اجرا شوند.مردی که همراه پسر نوجوان معلول خود به مدرسه میرفت به پیام ساختمان گفت : پسرم هیچ گاه نمیتواند تنها به مدرسه برود چراکه به قدری سطح پیاده روها ناهموار است که هر آن امکان واژگون شدن ویلچر او وجود دارد . وی افزود: علاوه بر آن در بسیاری از مواقع حتی زمانی که من او را همراهی میکنم نیز با مشکلاتی از قبیل مسدود بودن پیاده روها با حفاظ های آهنی، سد معبر مغازه ها، پارک کردن خودرو در پیاده روها مواجهیم و رسیدن به مدرسه با طی مسیر طولانی( به دلیل مسدود بودن سایر پیاده روهای منتهی به مدرسه) امکان پذیر است که در زمستان های سرد و تابستان های گرم آزار فرزندم را به همراه دارد. این شهروند در ادامه گفت: بسیاری از مواقع مجبورم پسرم را با وجود عدم تعادلی که در نشستن بر روی موتورسیکلت دارد، با موتور به مدرسه برسانم. به نظر من بخشی از مشکلات مربوط به نهادهایی مانند شهرداری است اما کسی که ماشینش را در پیاده روها پارک میکند شاید نداند که امثال پسر من چه ضربه ای خواهند خورد؛ زمانی که با ذوق و شوق میخواهند ویلچرشان را خودشان راه ببرند، اما والدین به خاطر این همه ماشین که در پیاده روها پارک شده ، به ناچار او را با وسیله دیگری غیر از ویلچر به مدرسه میبرند.صحبت پایانیمعلولان و جانبازان، از جمله شهروندان ارجمند هر جامعه ای هستند و رسیدگی به مشکلات آنها وظیفه همگان، به خصوص نهادهای مسؤل است . بکوشیم با مناسب سازی امکانات شهری، آرامش و آسایش آنها را فراهم آوریم و حقوق حقه شان را به آنها باز گردانیم.