دزفول همچنان مشکل ساخت وساز دارد

چهارم خرداد در تقویم کشور به نام یک شهر به ثبت رسیده است ؛ « دزفول!» دلیل این نام گذاری چیزی نبود جز پایداری مردمی که برای دفاع از انقلاب اسلامی و تمامیت ارضی ایران بزرگ ، هشت سال مقاومت کردند و جهانیان را به حیرت وا داشتند. به همین دلیل دولت جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 4/3/1366 این شهر را به پاس حماسه «مقاومتش به عنوان «شهر نمونه مقاومت معرفی کرد. شهری در جنوب غرب ایران و در استان خوزستان که در مدت 8 سال، 176 بار پیکر سترگش توسط موشک،2500 بار با شلیک توپخانه دوربرد دشمن و300 بار با راکت لرزید و2600 شهید را در 2700روز مقاومت ،در دو خاکریز، تقدیم کرد که از این تعداد شهید، 711 نفر در خاکریز شهر و در جنگ نابرابر شهرها به شهادت رسیدند و 1889 شهید نیز در خاکریز جبهه ها نام دزفول را در تاریخ ماندگار کردند و این در حالی است که قریب به 100 جاویدالاثر این شهر مظلوم اما آشنا ، نشان در بینشانی یافته بودند.دزفول پس از دوران دفاع مقدسمردم شهر دزفول چندین بار در طول جنگ این شهر را بازسازی کردند و بعد از جنگ نیز بار اصلی بازسازی بر عهده خود مردم بود و دزفول را با امکانات کم بار دیگر از اول ساختند اما وقتی شاخص های مختلف مربوط به توسعه شهرستان ها و استان های مختلف را با هم مقایسه میکنیم، میبینیم که دزفول نیز در این استان ازجمله شهرهایی است که دچار عقب افتادگیهای بسیار زیادی است.بخش وسیعی از زیرساخت های دزفول که در دوران جنگ از بین رفت به شکل اصولی و منطقی بازسازی نشد و در حقیقت برای گذران اضطرارها بازسازی گردید. حاشیه دزفول کماکان به شدت مشکلات ساخت وساز، آب، برق، تلفن و ... دارد. علاوه بر اینها به دلیل کمبود اعتبارات در دوران دفاع مقدس، بخش سردشت و شهیون به شدت محروم هستند و به جرات میتوان گفت که بعید است در کل کشور چنین منطقه محرومی وجود داشته باشند.شهر دزفول ظرفیت های عظیمی در حوزه خدمات و گردشگری دارد که متأسفانه به جز مرکز شهر که اقدامات جزئی گردشگری در آن انجام شده، در اصلیترین مناطق که بهشت گردشگری و میراث فرهنگی است کوچک ترین اقدامی تاکنون انجام نشده است.بنابراین لازم است مسئولان با نگاه ویژه به این شهر،آثارخرابی های ناشی از 8 سال دفاع مقدس را از چهره دزفول بزدایند.