شهرهای سبز و آینده بشر

گروه تأسیسات : برخی، شهر های آینده را تصویری از جنگ ستارگان میدانند . سفینه های شخصی، ساختمان های بزرگ با جمعیتی به اندازه شهر و مردمی که کمتر راه میروند و بیشتر با وسایل برقی رفت وآمد میکنند . جهانی بدون طبیعت و بدون درخت شاید ایده آل فیلم هایی مانند جنگ ستارگان باشد ولی جهان مسیر متفاوتی را میپیماید . راهی که کشور های صاحب صنعت و مسیرساز مانند آلمان در راستای برنامه ریزی شهر های بهینه با ساختمان های سبزتر ، مصرف انرژی بسیار پایین و حمل ونقل عمومی با انرژیهای تجدیدپذیر میپیمایند . هدف شهر صد درصد سبز تا سال2050 سرلوحه کار جنبشی است که در چهل وپنجمین سالگرد روز زمین در سال 2015 اعلام وجود کرد .آینده زمین غیرسبزبیش از یک میلیارد نفر در کره زمین با درآمدی کمتر از یک دلار در روز زندگی میکنند و همین مردم هستند که بیشترین تأثیر را از تغییرات آب و هوایی و گرم شدن زمین میبینند . کشور ما ، ایران نیز نه تنها از این پدیده بیتأثیر نبوده بلکه به گفته کارشناسان در مرکز منطقه ای قرار دارد که دوره جدیدی از خشکسالی را تجربه خواهد کرد ، تجربه ای که با برخی سهل انگاریها شتاب نیز خواهد گرفت . از همین رو عیسی کلانتری نسبت به مهاجرت اقلیمی کثیری از جمعیت ایران در آینده هشدار میدهد .به این ترتیب جنبش های محیط زیستی و افتادن در مسیر شهر های سبز یکی از ملزومات منطقه جغرافیایی ماست . کم آب شدن دریاچه هایی مانند ارومیه و آرال ، کاهش بارندگی در همه مناطق دنیا ، خشکسالیهای فزاینده در پهنه منطقه بیابانی در بین مدار های 20 تا 40 درجه دو طرف استوا و ذوب شدن یخ های قطب جنوب که با بالا رفتن آب دریا ها و زیرآب رفتن مناطقی از جهان ازجمله کشور کوچک مالدیو همراه خواهد شد یادآور سرانجامی است که در فیلم های برخی از کارگردان های هالیوود تصویر میکنند یعنی کره زمینی خالی از حیات .دو سناریو پیش رودر مقـابل این سناریو روایت دیگری است که بسیاری از دلسوزان جهان دنبال میکنند و در میان آنها سیاستمدارانی مانند «آلبرت آل گور» کاندیدای ریاست جمهوری از حزب دموکرات در سال 2000 و برنده جایزه صلح نوبل و همچنین «بیل گیتس» مؤسس و مدیرعامل شرکت مایکروسافت و یکی از ثروتمندترین مردان جهان قرار دارند . اما هدف چیست ؟.تکنولوژی رسیدن به شهر هایی که صد درصد توسط انرژیهای تجدید پذیر تأمین شود مهیاست و اکنون نوبت سیاست است که سهم خود را ایفا کند . سختی کار نیز اینجاست که برای این تغییر رویه سیاستمداران میبایست به توان این انرژی اطمینان پیدا کنند .در 20 سال گذشته هر تلاشی برای توافق بین المللی در برابر تغییرات اقلیمی به شکست انجامید . توافقنامه کیوتو در سال 1997 نخستین توافق جهانی بود اما سازمان ملل توان اجرایی بین المللی را نداشت که این توافق نامه را عملی کند و عملا به گزارش های سالانه و هشدار هایی محدود شد . ایالات متحده که یکی از بزرگ ترین مراکز آلوده کننده در زمین است از امضای این توافق نامه سرباز زد . پس ازآن مجموعه ای از توافق نامه ها زیر نظر سازمان ملل همچون توافق نامه ریو و کپنهاگ همگی به شکست انجامیدند تا اینکه توافق نامه پاریس با هدف کاهش دمای زمین تا 2 درجه سانتی گراد سال گذشته زیر نظر سازمان ملل امضا شد . دو درجه سانتی گراد ازآن رو هدف قرارگرفته که توافقی علمی وجود دارد که اگر گاز های گلخانه ای که باعث گرم شدن هوا میشوند باعث شود گرمای کره زمین از دو درجه سانتی گراد تجاوز کند ، وضعیت هوای کره زمین غیرقابل بازگشت میشود و حوادث طبیعی مانند سیل و خشکسالی و آلودگی به اخبار روزانه تبدیل خواهد شد .سناریوی دوم این است که سیاست و اقتصاد در چرخشی جدی از مسیر خطی ویرانی محیط زیست برای تولید ، تولید به مصرف و مصرف برای مصرف ایجاد شود و به چرخه تولید دوستدار محیط زیست ، مصرف بهینه و انرژی تجدید پذیر بینجامد .شهر سبز چگونه شهری است ؟برای مقابله با کاهش 2 درجه ای دمای کره زمین دو راهکار ارائه شده است : یکی استفاده بیشتر از انرژی تجدید پذیر که در بسیاری از کشور ها تا مرحله اقتصادی شدن پیش رفته و راهکار دوم اعتنا به محیط زیست است .شهر نیویورک ، بزرگ ترین شهر ایالات متحده آمریکا که نقش زیادی در آلودگی محیط زیست داشته در راستای این هدف پیشگام شده است . محیط زیست شهری نیز در این طرح همانند محیط زیست طبیعی اهمیت دارد ، به همین دلیل کاشت درخت در خیابان های نیویورک این شهر را نه تنها به شهر زیباتری تبدیل میکند بلکه در کاهش گاز های گلخانه ای و آلودگی هوا اثرگذار است . این درختان به مجموعه 2/5 میلیون درخت این شهر و اطراف آن اضافه خواهد شد که از هم اکنون نیز بسیاری از توریست ها را به محلات سبزی که این طرح در آن اجراشده ، کشانده است .این همان طرحی است که در شهر های نانجینگ و شانگ های چین نیز در حال اجراست . طرح تفصیلی جدید این دو شهر به ساخت ساختمان های سبز و کاشت درختان و فضای سبز در خیابان ها و همچنین بام خانه ها و تدوین منشور انرژی و بهره بیشتر از انرژی تجدید پذیر پرداخته است . طرح شهر نانجینگ با مشارکت 250 مشاور شهرساز ، معمار و طراح تهیه شده است . هدف اولیه این طرح مردم مدار شدن شهر است به گونه ای که انسان در شهر ارج بیشتری ببیند و برنامه های توسعه ای در این راستاست که انسان شادتر و سالم تر باشد به جای اینکه فقط سود بیشتر مطرح شود .طرح «شهر هوشمند» وینسنت کالبوت ، معمار فرانسوی برای شهر پاریس نیز ساخت ساختمان های بلند بهینه سازی شده است که در هرکدام از پشت بام های این ساختمان های هرمی شکل ، باغ هایی تعبیه میشود . قرار بر این است که این ساختمان ها نه تنها انرژی خود را به صورت تجدید پذیر تأمین کنند بلکه به دلیل تراز مثبت مصرف ، انرژی دیگر بخش های شهر را هم تأمین کنند . هرکدام از این 8 برج در یک محله شهر قرار میگیرد و مشکلات بهینه سازی و انرژی محله را به موازات کمبود فضای سبز مرتفع میکند .همه این طرح ها سه هدف عمــده را دنبال میکند : نخست تأمین انـرژی از مبادی تجـدید پذیر ، افزایش فضای سبز به جهت مبارزه با آلودگی و همچنین تشویق شهروندان به استفاده از انرژی تجدید پذیر و پاسداشت محیط زیست.