شهری برای دوست داشتن
«وین» پایتخت کشور اتریش و یکی از استان های نه گانه این کشور محسوب میشود. این شهر بزرگ ترین شهر اتریش و نهمین شهر بزرگ در اتحادیه اروپا است. این شهر در قرن 5 پیش از میلاد مسیح بنا و به تدریج به پایتخت اتریش تبدیل شده است.بافت مرکزی شهر وین بنا به درخواست دولت این کشور در سال 2001 میلادی از جانب سازمان یونسکو به عنوان میراث فرهنگی جهانی به ثبت رسیده است.در شهری که آمیزه ای از قدمت تاریخی و زندگی مدرن به نمایش در آمده است، عابر پیاده نیز جایگاه مشخصی دارد که رفت وآمد عابر را در این شهر به تفریحی بهیادماندنی تبدیل میکند. مسافر شرقی که به سروصدای مشرق زمین خو گرفته است، تا مدتی این توهم را دارد که شنوایی خود را ازدست داده است و گرنه چگونه میتوان در شهری میلیونی، هیچ صدای بوقی شنیده نشود؟.در میان درختان کهن که قدمت هرکدام از آنان به صدها سال میرسد، کاخ هایی که همه به طرز زیبایی بازسازیشده اند آرامش خاصی را به محیطی میدهند که عابر پیاده از آن لذت میبرد. جنگل نیز فقط چند ایستگاه با مرکز شهر فاصله دارد و نسیم آن را میتوان هرلحظه حس کرد. دانشگاه وین یا پارلمان که در کنار موزه شهر وین قرار دارد، از بیرون قابل جدا کردن نیستند و نمای بیرونی همه آنان خود به موزه میماند. در این مسیر زیبا از کنار ساختمان هایی نیز گذر میشود که وین به آنها میبالد.در چنین شهری که اکثر خانه های آن نیز جزو میراث فرهنگی قلمداد میشوند و خیابان های این شهر را بیهویت نکرده اند، برای ساکنانی که دارای اتومبیل شخصی هستند نیز مقررات خاصی وجود دارد. ساکنان هر محل با مراجعه به دفتر شهرداری در نزدیک محل اقامت خود و ارائه آدرس محل سکونت، برچسبی را دریافت میکنند که به شیشه ماشین چسبانده میشود و نشان میدهد که دارنده این وسیله مجاز است در خیابان های نزدیک منزلش پارک کند.جزیره آرام در دریای صنعتی اروپاوین در روزی آفتابی، جزیره آرام در دریای صنعتی اروپاست. همه چیز در این شهر به آرامی در جریان است. در دوردست ها از دودکش کارخانه ها فقط بخار کمی به آسمان زبانه میکشد که نشان از شهری صنعتی دارد. از هیچ اتومبیلی دودی به فضا متصاعد نمیشود و آرامش و سکوت همراه با زیبایی محیط از مشخصه های این شهر است. هماهنگی محیط زیست با طبیعت را در هیچ نقطه اروپا نمیتوان بهتر از وین درک کرد. مناطق مرکزی به روی خودروها بسته شده اند و عابر پیاده کودکش را رها کرده تا به بازیگوشی بپردازد. همه جای این شهر پارک است و سرسبز و در جاده های جنگلی اثری از زباله نیست.عابر پیاده به هر سو که نظر میافکند زیبایی و تراوت است و فراموش میکند که در نزدیکی شهری میلیونی است. وین شهری برای دوست داشتن است. اکنون به معرفی چند جاذبه معماری وین میپردازیم:کلیسای سنت استفاناین کلیسا با قدمتی 900 ساله بزرگ ترین کلیسای شهر به شمار میرود و در مرکز شهر قرار دارد و یک شاهکار دوره گوتیک محسوب میشود. ورود برای عموم رایگان است. یکی از جالب ترین قسمت های این کلیسا سردابه آن است که بقایای اسکلت قربانیان طاعون در قبرهای دست جمعی آنجا نگهداری میشود.قصر شون برون این قصر از دیدنیترین جاهای وین است که در دوره باروک و حدود سال 1700 میلادی بنا شده است و در آن سالنی قرار دارد که به سالن ایرانی مشهور بوده و معماری آن نیز به سبک معماری ایرانی است. در زبان آلمانی «شون» به معنای زیبا و «برون» به معنای چشمه است. همچنین شون برون دارای یک گلخانه بسیار بزرگ و مجهز بوده که در نوع خود بینظیر است و تنوع گیاهانی که در آن کاشته اند تا آنجاست که تا صدسال پیش در آن درخت انار نیز میکاشتند. صدها گونه رز در فضای باز این قصر کاشته شده که به صورت فصلی دوباره کاشته میشوند.موزه آلبرتینا که زمانی مهمانسرای سلطنتی بود اکنون یکی از معروف ترین موزه های وین است که در آن آثار رافائل، رامبراند، داوینچی، مایکل آنجلو، سزان، پیکاسو و البته گوستاو کلیمت و اگون شیله وجود دارد. قصر بلویدیر نیز شامل موزه ها و گالریهای مختلفی است و آثار مهمی هم از گوستاو کلیمت و اگون شیله در آن نگهداری میشود. تابلوی معروف بوسه (نقاشی) اثر کلیمت در این مکان نگهداری میشود.از دیگر نقاط دیدنی وین میتوان باغ وحش، قصر گلوریت، موزه تکنیک و موزه دکتر لئوپلد را نام برد.
انتهای خبر/پیام ساختمان
این مطلب را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید :