معماری سبز

فرایند سبز در معماری فرایندی دیرینه است. از هنگامیکه بشر غارنشین برای اولین بار به این مهم پی برد که انتخاب غاری رو به جنوب، ازلحاظ دمای محیط بسیار مناسب تر از غاری است که دهانه آن به سمت شمال است، به درک تازه ای از حضور طبیعت در زندگیاش پی برد. این درک تازه معطوف به این مهم است که معماری سبز برای محیط های مصنوع و انسان آفرینش، بهترین فرایند برای طراحی ساختمان ها است. به گونه ای که تمام منابع وارده به ساختمان، مصالح آن، سوخت یا اشیای مورداستفاده ساکنان، نیازمند پدید آوردن یک معماری پایدار هستند.«استفانو بویری» طراح ایتالیایی ساختمانی را طراحی کرده که میتوان گفت تا حدی به معماری سبز نزدیک است. این ساختمان «بوسکو ورتیکال» نام دارد که در حدود 5 سال طول کشید تا در منطقه «پورتا نووا »میلان درهای خود را به روی ساکنانش باز کند. «بوسکو ورتیکال» یعنی جنگل عمودی. این ساختمان شامل دو برج سبز با 113 واحد آپارتمانی است که هر یک از آنها نمای وسیعی از شهر را به نمایش میگذارد.این طرح با پوشش گیاهی خاص خود، شامل بیش از 1000 گونه متفاوت از درخت، درختچه و گیاهان مختلف به دنبال تنوع زیستی سایت است که ممکن است در طول ساخت پروژه تأثیرات متفاوتی داشته باشد. بوسکو ورتیکال برج هایی است به ارتفاع 112 متر، با بالکن هایی بتنی که هر یک از بالکن ها از سطح نما بیرون زده است. هر واحد مسکونی نقش یک باغ خصوصی را دارد که فضاهای داخلی را از آلودگی صوتی، ذرات گردوغبار، بادهای تند و تابش مستقیم آفتاب محافظت میکند.در پشت بام، پنل های فتوولتاییک به خودکفایی ساختمان کمک میکنند. فاضلاب ساختمان تصفیه شده و مجدداً برای آبیاری سطح وسیع گیاهان ساختمان مورداستفاده قرار میگیرد. به جز این، به عنوان بازسازی و احیای بخشی از منطقه، جاده های اصلی و پارکینگ ها در زیرزمین قرار داده شده اند. همچنین فضایی به اندازه 160 هزار مترمربع مخصوص پیاده روی در نظر گرفته شده که شامل گیاهان، میدان های عمومی و پل ها است. این طرح با هدف کاهش مصرف انرژی و به عنوان یک تجربه گیاه شناسی و معماری اجرا شده که این هدف هم از طریق برگ های گیاهان که باعث تصفیه نور خورشید میشوند و هم توسط محیط زیست مهمی که در هر تراس ایجادشده، امکان پذیر است.استفان بویر در مراسم افتتاحیه این پروژه میگوید: من فکر میکنم این طرح یک نمونه اولیه از یک راه ممکن برای گسترش قلمرو طبیعی در زمینه شهری است. هرچند که این کار یک راه واحد و منحصربه فرد برای اجرای تنوع زیستی در محیط شهری نیست، اما به طورقطع یکی از مهم ترین راه های زیست محیطی در این زمینه است. «بوسکو ورتیکال» کانسپتی جدید از آسمانخراش هایی است که در آن مردم و گیاهان در کنار هم زندگی میکنند.این طرح اولین نمونه در دنیای مجتمع های مسکونی است که باعث گسترش تنوع زیستی گیاهان و جانوران است. بوسکو ورتیکال جنگل را به صورت آپارتمان ‎هایی عمودی درآورده و به ساکنین و همسایه ها امکان استفاده از هوای پاک و منظر ه ای فوق العاده داده است. درواقع فضای سبز را به قلب زندگی صنعتی و شهری کشانده است.زیربنای این بنا 40 هزار مترمربع است و در هر طرف خانه های 76 متری 900 درخت بالغ جا میشود. طول این درختان در هر بالکن بین 3 تا 9 متر متغیر است اما باید دید ساختمان و درختان چه واکنش نشان میدهند و درختان تا چه حد میتوانند در مقابل بادها مقاومت کنند. مقدار فضای موردنیاز برای همین اندازه درخت و بوته در یک باغ 50 هزار مترمربع است و 10 هزار مترمربع هم در جنگل های طبیعی فضا میبرد. با سیستم آبیاری و نوری، منابع موردنیاز این جنگل ها تأمین میشود.بوسکو ورتیکال کاندیدای مقام بهترین سازنده جنگل های هنری و مصنوعی در دنیا است. استفانو بویلی در تحقق بخشیدن به رویای هوای پاک در شهرها است. بوس کو ورتیکال البته به خوبی توانسته است فضای سبز را به آپارتمان ها بیاورد اما باید دید در ادامه، با رشد و گسترش درخت ها و گونه های گیاهی، تا چه حد این ایده میتواند در زیرمجموعه معماری سبز جا بگیرد.منبع: هنرآنلاین( با تلخیص)