تعهد مادام العمری با نرخ تعرفه همخوانی ندارد

تعیین تعرفه های خدمات مهندسی طبق ماده 117 آیین نامه اجرایی قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان ، بر عهده وزارت راه و شهرسازی است. این اقدام به منظور یکسان نمودن روش ها، ایجاد وحدت رویه و جلوگیری از تعارضات در تهیه و تنظیم مبانی قیمت گذاری خدمات مهندسی با در نظر گرفتن پیشنهادات از سوی سازمان نظام مهندسی ساختمان استان ها و شورای فنی استان ها انجام میشود.به گزارش پیام ساختمان، قیمت گذاری بر تعرفه های خدمات مهندسی در شورای بررسی و تأیید مبانی قیمت گذاری خدمات مهندسی که مرکب از 5 نفر کارشناس خبره که 2 نفر از این کارشناسان از سوی سازمان برنامه و بودجه هستند،صورت میپذیرد.در حال حاضر مبانی قیمت گذاری تنها بر اساس دو جدول شماره 10 و 11 مبحث دوم مقررات ملی ساختمان مصوب سال 1384 صورت میپذیرد که پس از گذشت سال ها جدول های موردبحث تغییری نیافته است. جدول شماره 10 از همان ابتدای تصویب تا به امروز ثابت است که این خود معضل بزرگی برای جامعه مهندسان رقم زده است چراکه باید توجه داشت تعداد مهندسان در آن سال نسبت به امروز بسیار اندک بوده درصورتیکه جدول شماره 11 برحسب تعداد طبقات نیز سالانه تنها مقدار اندکی افزایش مییابد. بنا به اظهارنظر کارشناسان این حوزه، یکی از مهم ترین معایب تعرفه های خدمات مهندسی، عدم هماهنگی میان خدمات فنی و امکانات ریالی در نظر گرفته شده است. به عبارت دیگر باید در نظر داشت که هزینه های ساخت وساز در اقلیم های مختلف بسیار متفاوت است اگرچه امکان افزایش و یا کاهش 25 درصدی تعرفه ها در هیئت چهارنفره استان ها مقدور است اما به لحاظ مسائل سیاسی تا به امروز شاهد افزایش قیمت در هیچ استانی نبوده ایم و در بسیاری از استان ها نیز حتی هیئت چهارنفره دراین باره تشکیل نمیشود.به عنوان مثال مهندس مکانیک در شهر تبریز به خاطر شرایط اقلیمی خاص، کار تخصصی بیشتری نسبت به مهندس مکانیک در شهرهای جنوبی کشور دارد اما تعرفه هر دو این مهندسان یکسان است.یکی دیگر از معایب نرخ تعرفه های خدمات مهندسی، مشخص نبودن شرح خدمات مهندسان طراح و ناظر به صورت کامل است، چراکه امروزه با توجه به گستردگی رشته های مهندسی و به تبع آن افزایش جامعه مهندسی حد واسط وظایف میان مهندسان هم گزین به صراحت مشخص نشده که این خود در نرخ تعرفه ها و هم چنین نوع خدمات مهندسی ابهاماتی را به وجود آورده است. نکته قابل تأمل اینجاست که ارائه خدمات فنی و مهندسی به صورت واقعی و حرفه ای در حوزه ساخت وساز یک اصل انکارناپذیر است.یکی از موضوعات مورد بحث در این میان نحوه ارائه خدمات فنی و مهندسی بوده و بسیاری بر این باور هستند که خدمات فنی و مهندسی به صورت واقعی ارائه نمیشود اما قبل از متهم کردن مهندسان باید دلایل عدم ارائه خدمات فنی و مهندسی واقعی را دانست.البته نمیتوان این ادعا را داشت که کلیه خدمات ارائه شده غیرواقعی هستند چراکه در بسیاری از موارد مهندسان با توان و تخصص کامل وارد عرصه ساخت وساز میشوند،اما به دلیل عدم شفاف سازی در شرح وظایف و پایین بودن تعرفه خدمات مهندسی، در برخی موارد خدمات واقعی از سوی مهندسان ارائه نمیشود و از سوی دیگر تعهد مادام العمری و حضور سازندگان غیرمتخصص و غیر متعهد به نوعی بر این بیانصافی در حق مهندسان نیز دامن میزند.گفتنی است دلیل عدم ارائه خدمات واقعی مهندسی تا به امروز به صورت ریشه ای موردبررسی نشده که میبایست هر چه سریع تر آسیب شناسی شود و دلایل آن نیز مورد بررسی قرار بگیرد. ازاین رو انتظار میرود وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی امر چارچوب مشخص و دقیق تری را برای شرح جزییات وظایف مهندسان مشخص نماید و برای اقدامات اضافی خارج از چارچوب و مطالبات بهره برداران نیز تصمیماتی اتخاذ نماید. شایان ذکر است، امروزه مهندس تنها برای دریافت 2 درصد از قیمت تمام شده ساختمان، متعهد مادام العمر می شود این در حالی است که سرمایه گذار ساخت وساز با هر سمت و شغلی و بدون هیچ تعهدی بین 25 تا 30 درصد سود میبرد. تعهد مادام العمر در اصل عاملی، برای تضییع حقوق جامعه مهندسان است. در حال حاضر میانگین خدمات مهندسی در ایران حدود 2 در صد قیمت تمام شده ساختمان است، اما در کشورهای حوزه خلیج فارس 7 درصد،درکشورهای اروپایی میانگین این عدد به 10 درصد میرسد و بالاترین نرخ در خصوص طراحی و نظارت به کشور آمریکا تعلق دارد که تا حدود 15 درصد قیمت تمام شده ساختمان محاسبه میشود.باید در نظر داشت که امروزه قیمت ساختمان ها ، مصالح ساختمانی و سایر هزینه ها افزایشیافته است، اما این نرخ خدمات افزایش خاصی نداشته و متأسفانه حداقل انتظار مهندسان را نیز برآورده نمیکند و از طرفی زمینه بروز برخی تخلفات را نیز فراهم کرده است.