صنعتی سازی چگونه شکل گرفت

بهروز کاویانی پورنیاز به مسکن از شروع تاریخ تمدن تاکنون جز ملزومات اصلی زندگی بشری بوده است . قانون هر کشور نیز داشتن مسکن مناسب را حق فرد و خانواده اش به حساب آورده و دولت را موظف کرده که این حق طبیعی را با رعایت اولویت اقشار نیازمند فراهم سازد . پیشرفت و توسعه صنعت ساختمان یکی از نمونه های رشد و بالندگی و توسعه کشور ها محسوب می شود چون بیشترین سهم جمع شدن سرمایه ثابت و بالاترین سهم اشتغال در این بخش وجود دارد . در تمام دنیا اصولا ارتقای کیفیت مصالح جدید ، تجدیدنظر در شیوه های طراحی و اجرا ، سرعت بخشیدن به چگونگی روند ساخت وساز و در نتیجه رقابت در پیشبرد تکنولوژی و استفاده بهینه از نیروی کار جز مؤلفه های اصلی و مهم و تأثیرگذار در پیشرفته بودن این صنعت به شمار می آیند .جمعیت ایران ازنظر آماری جوان است و تقاضای مسکن در سال به بیش از یک میلیون واحد مسکونی می رسد ضمن اینکه تقاضای انباشت مسکن گذشته را نیز به آن باید افزود ، به گونه ای که به استناد طرح جامع مسکن در چشم انداز سال 1404 حدود 17 میلیون واحد مسکونی شهری و 7 میلیون واحد مسکونی روستایی باید در کشور احداث شود . ازآنجاکه نیاز کشور با روش های سنتی امکان پذیر نیست ، حرکت به سوی تولید صنعتی و استفاده فناوری های جدید ساختمانی ضروری به نظر می رسد . صنعتی سازی بهره گیری از منافع کشور و بالا بردن شاخص های زندگی و تنزل دادن هزینه هاست ضمن اینکه در تمامی مراحل ساخت تولید به صورت مدولار صورت میگیرد و به همین دلیل قابل کنترل است . تجربه جهانی نشان می دهد که رسیدن به این فرآیند بسیار مهم و نسبتا زمان بر است که با سیاست درست ، هدف گذاری مدون و قوانین مناسب قابل دسترسی است .اصولا مطالعه شیوه درست و مناسب ساخت در پروژه های متعارف بخشی از شرح وظایف خدمتی شرکت های مهندسی مشاور است که طراحی و نظارت در این پروژه ها را به عهده دارند . در این گونه گزارش ها بررسی علمی قابلیت های سیستم های مورد نظر و نکته های اجرایی آن نظیر سرعت ، دقت و چگونگی اجرا و همچنین دیدگاه های آینده نگرانه و مانند آنها در دوران بهره برداری و به ویژه در خصوص سیستم ها مطرح می شود . البته صنعتی سازی ساختمان الزامات مهم دیگری هم به همراه دارد که چنانچه مورد مداقه قرار نگیرد ، مشکلات بیشتری را نسبت به سنتی سازی به بار می آورد . به طور مثال در فرآیند ساخت وساز ، افراد با ماشین آلات ، ابزار و مصالح گوناگون و مدرن سر وکار دارند و چون این ماشین آلات قبلا تجربه نشده اند ، امکان وقوع حوادث را برای نیروی کار افزایش می دهند . بنابراین کارگران باید به صورت مستمر و دائمی مورد آموزش کامل قرار گیرند و از سوی دیگر باید از سالم بودن دستگاه ها حتما اطمینان حاصل شود .تأییدیه فنی نیز باید از مهم ترین ارکان ورود صنعتی سازی به کشور باشد . توجه به این امر حائز اهمیت است که مدارکی مانند گواهینامه و تأییدیه در تمام کشورهای صنعتی به معنای نظارت پیوسته بر روی محصول به دست آمده است لذا صرفا ارائه یک نتیجه آزمایشگاهی برای یک بار نمیتواند به معنای تأیید یک محصول باشد . در این میان توجه به اعتبار آزمایشگاه نیز اهمیت خاصی دارد . لازم به ذکر است در هر کشور نهاد یا نهادهای رسمی وجود دارند که صلاحیت یک آزمایشگاه را برای انجام آزمایش های مشخص تعیین می کند که این پروانه صلاحیت معمولا «اکرودیته یا آزمایشگاه همکار» نامیده می شود . این وظیفه در حوزه صنعت ساختمان ( و در تمام بخش های دیگر ) بر عهده موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران است . در سطح جهانی کشور فرانسه جزو اولین پیشگامان صدور تأییدیه فنی است که در سال 1958میلادی وظیفه بررسی و اعطای تأییدیه فنی طبق قانون تصویب شده به مرکز تحقیقات این کشور محول شد . مرکز تحقیقات ساختمان فرانسه در این زمینه بسیار موفق عمل کرد به گونه ای پس از چند سال دیگر کشور ها رویه ای مشابه را در پیش گرفتند و ابتدا در هلند و پرتغال و بعدا به ترتیب در کشورهای عضو اتحادیه اروپا تأییدیه فنی پایه گذاری شد .در سال 1960 در انگلستان مطالعاتی برای ارزیابی و ممیزی تأییدیه فنی صورت گرفت و نتیجه جمع بندی مطالعات انجام شده تدوین «کتاب سفید» بود که منجر به تأسیس مرکزی مشابه مرکز تحقیقات فرانسه در انگلستان شد . در سال 1969 قانون دیگری در فرانسه به تصویب رسید که ضمن مطرح کردن نظریه فنی به جای تأییدیه فنی جهت حمایت از تولیدکنندگان که محصولاتی مطابق با نظریه های فنی یا فراتر از آن را عرضه می کنند مهر تأییدی با عنوان گواهینامه فنی برای تولیدات فوق تعریف شد که توسط مرکز تحقیقات ساختمان فرانسه اعطا می گردد . در همه کشور ها برای انجام نظارت فنی نظام مند بر روی محصولات و فرآورده های ساختمانی و صدور گواهینامه های لازم روش های معینی وجود دارد و نکته مهم در این رابطه تفاوت بین گواهینامه و تأییدیه های فنی کاربرد یا مصرف است.