یک مرد یک ش ر

در حاشیه شهر خرم آباد و در قسمت جنوبی دریاچه کیو، میدان محقّر و کوچکی قرار دارد که به نام زندهیاد علیمحمد ساکی، شهردار اسبق این شهر نامگذاری شده است، این در حالی است که شرح و توصیف خدمات و اقدامات این چهره دلسوز و خدمتگزار، میدانی بس فراخ تر و وسیع تر میطلبد. بدون آنکه بخواهیم خدمات و زحمات شهرداران پیش و پس از زندهیاد علیمحمد ساکی را نادیده بگیریم، باید گفت که این شهر تا پیش از قبول مسئولیتِ ایشان در شمار شهرهای حاشیه ای و کم اهمیت کشور قرار داشت.در آن هنگام کسی که وارد شهر خرم آباد میشد، به دلیل مبادی ورودی تنگ و پرپیچ وخم این شهر هیچ نمیدانست که چگونه به یکباره وارد یک دره محصور، با تعدادی ساختمان تجاری و مسکونی که نام شهر بر آن گذاشته اند، شده است. از این نظر شهر خرم آباد در آن دوره بیشتر به بعضی از شهرهای قرون وسطایی شبیه بود.در پی انتصاب مرحوم ساکی به عنوان شهردار خرم آباد در سال 1350، وی از همان ابتدا عوامل انسانی و ماشین آلات و تجهیزات راه سازی و شهرسازی موردنیاز خود را در سطحی وسیع و گسترده به کار گرفت و همزمان در همه جای شهر طرح های عمرانی و شهرسازی بسیاری را با پشتکار و جدیت فراوان به اجرا گذاشت.بنابراین مبادی ورودیِ سنگی و صخره ای شهر تعریض و سامان بخشیده شدند. گرداگرد شهر کمربند و فضای سبز کشیده شد. دریاچه و پارک معروف کیو و پارک های متعدد طراحی و ساخته شد و مهمانسرا، هتل، کتابخانه، مراکز فرهنگی، رفاهی، تربیتی و ورزشی بسیاری تأسیس شدند. میدان ها و خیابان های جدید احداث شدند، یک حمام قدیمی به یک باب چایخانه سنتی بسیار زیبا تبدیل شد. کاروانسرای متروک شهر به صورت یک بازار خریدِ بانشاط و فعال درآمد. غسالخانه قدیمی و گِلی شهر تخریب و تجدید بنا شد.به این ترتیب شهر محروم، کوچک و کم اهمیت خرم آباد در پایان دوره مسئولیت شادروان علیمحمد ساکی در سال 1356 به هیئت یک شهر مدرن، زیبا و سرسبز درآمد و یک بار نیز به عنوان شهر نمونه در سطح کشور شناخته شد. از آن زمان این انسان والا، سخت کوش و خودساخته نزد مردم شهر عزیز و محبوب دانسته شد و تا امروز که قریب 20 سال از زمان وفات وی میگذرد همچنان با عزت و احترام از او یاد میشود. لازم به ذکر است که تلاش ها و فعالیت های آن مرحوم به هیچ وجه محدود و منحصر به امور اجرایی و عمرانی نبود، بلکه وی به گواهی آثاری که چاپ و منتشر کرده، در زمره اصحاب فرهنگ و اهل قلم قرار داشته و شخصیتی آگاه و فرزانه به شمار میرفته که در کار تألیف، ترجمه و تصحیح متون قدیمی آثار و مکتوبات وزین و درخور توجهی از خود به جا گذاشته است، به طوریکه این آثار هم اکنون از سوی پژوهشگران و نویسندگان جوان لرستانی و سایر مناطق کشور به عنوان منابع و مآخذ معتبر مورداستفاده قرار میگیرند. سرانجام علیمحمد ساکی در 22 خرداد سال 1373، به دلیل بیماری ناشی از فشار کار زیاد و سکته مغزی چشم از جهان فروبست و به جوار رحمت حق شتافت. روحش شاد و یادش گرامی باد.