نکاتی که دانشجویان معماری باید بدانن د قسمت اول

متن زیر ترجمه مقاله ای از وبلاگ مشهور Bob Borson به نام «زندگی یک معمار» که در سایت ArchDaily منتشرشده است.نیازی به شب زنده داری نیستدانشجویان معماری توانایی مدیریت زمان خود را ندارند. زمانی که بخشی از فرایند طراحی توسط دانشجویان موردبررسی و ارزیابی قرار میگیرد، به ندرت اتفاق میافتد که دانشجویان معماری در این مباحث شرکت کنند و سرشان را پایین انداخته و به روش باقاعده و ثمربخشی در محیط کار حاضر شوند. با توجه به ترفندها و رقابت های بسیار فشرده، اگر زمان خود را در محیط آتلیه همچون محیط کاری مدیریت کنید، دیگر نیازی به شب زنده داری نخواهد بود. همیشه با انسان هایی آشنا شدم که در سنین بالا برای اخذ مدرک معماری و یا درجات بالاتر اقدام کرده اند و همزمان در یک محیط کاری مشغول به کار بوده و یا مسئولیت های دیگری داشته اند اما هرگز نیاز به شب زنده داری و کار شبانه نداشته اند. علت این است که در تمام مدت زمان حضور هشت ساعته خود در آتلیه کار میکنند. کسی که در زمان برگزاری کلاس سازه ها در لابی به خواب رود حتماً جزو شب زنده داران خواهد بود. مسلماً این شخص با افتخار و هیجان بسیار زیادی در مورد شب زنده داری خود به عنوان یک عمل حرفه ای صحبت خواهد کرد. این گونه مسائل خیلی خنده دار و مضحک به نظر میرسند. تغییراتی که در لحظه آخر اعمال میشوند بیشتر زیان بخش هستند تا مفیددر مواقعی توقف طراحی، بخصوص در سطح دانشکده ها کار چندان راحتی نیست اما گاهی هدف عبارت از ارائه مفاهیم، طراحیها، و مدل ها برای حمایت از عقیده شخصی شما است. اگر چنین فکری در سر دارید گویی درصدد ارائه این فرایند به مخاطبین خود هستید و از نقطه پایانی به سمت عقب حرکت میکنید (حرکت در جهت معکوس. در این صورت کاری را که انجام میدهید از نتایج منفی کمتری برخوردار خواهد بود. اگر این گونه برنامه ریزی کرده اید که در طول چهار روز میتوانید مدلی از جنس چوب باس را به اتمام برسانید و در طول دو روز طراحیها را ارائه کنید در این صورت مدت زمان مناسبی را برای این کار در نظر بگیرید و از خلق یک اثر اورجینال اجتناب نمایید. اگر شما از تمامی این عقاید عالی برخوردار هستید ولی هیچ راهی برای انتقال مؤثر آنها ندارید در این صورت چه کسی مسئول است؟ من و هیچیک از کسانی که مسئولیت داوری و نقد آثار شما را برعهده دارند نیز پاسخ این سؤال را نمیدانند.ارائه نامناسب کارتان در زمان ارزیابی آن موجب کاهش ارزش کار شما نمیگردداگر تمام شرایط همچنان مشابه باشند در لحظه ارائه و نمایش کار برای انجام ارزیابیهای لازم احساس استرس میکنید. بهترین خبر این است که استاد مربوطه یعنی کسی که درنهایت به شما نمره خواهد داد از تمامی جوانب مربوط به پروژه شما آگاهی داشته و از میزان تلاش و مدت زمان صرف شده برای انجام و اتمام آن باخبر باشد؛ در این صورت شما نگرانی کمتری نسبت به استاد راهنما و منتقد مهمانی خواهید داشت که اطلاعات کمتری نسبت به کار شما دارد و پس از بررسی کوتاه ده دقیقه ای نکته نظرات جالبی را بیان میکند. در مواردی که این اساتید پروژه هایی در دست اجرا دارند و یا در بعضی از پروژه ها همکاری میکنند در نظرات خود سعی میکنند تا پروژه شما را با استفاده از روشی خودخواهانه به پروژه خود نسبت دهند. پروژه شما میتواند به عنوان یک تحقیق چند محوری از محوطه خانه سازی در بخش تاریک کره ماه باشد و استاد مربوطه بتواند سؤالاتی را در مورد نحوه زهکشیهای آب باران در این ساختمان ها مطرح کند. (کمی در مورد این موضوع فکر کنید ، اصلاً شوخی نمیکنم). همه این موارد برای کسانی که به نحو احسن پروژه خود را ارائه میکنند نیز اتفاق میافتد. ارائه آنها ممکن است که بسیار جذاب به نظر آید و منتقدین مهمان با بررسی آن به عظمت کار پی برده و آثار قبلی را در مقایسه با آن بسیار ضعیف و کوچک ببینند بنابراین سطح کاری شما را کاملاً متفاوت از بقیه موارد خواهند دید و غیره… اگرچه این پروژه بسیار باعظمت و فوق العاده جلوه میکند اما همه افرادی که در کلاس حضور دارند (ازجمله استاد) میدانند که عملی نیست. همه تحت تأثیر گرافیک شیک و زیبای آن قرار دارند ولی این یک کلاس است بنابراین استاد از تمامی کارهای انجام گرفته توسط شما و ارزش واقعی آنها آگاهی خواهد داشت.