پایان شاهنامه بزرگترین رویداد ساختمانی

کد مطلب : 2546بزرگ ترین رویداد ساختمانی کشور که همان برگزاری نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان باشد با اتمام پانزدهمین نمایشگاه نیز به کار خود پایان داد . البته نمایشگاه های ساختمانی متعددی در طول سال که حتی عنوان بین المللی را یدک می کشند در استان های کشور برگزار میشود اما آنچه در این میان برای فعالان ساختمانی به عنوان بزرگ ترین رویداد ساختمانی کشور مهم می نماید همین نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان است که در استان تهران و در محل نمایشگاه های بین المللی برگزار می شود . قبل از ورود به چگونگی برگزاری نمایشگاه و خروجیهایی که می تواند بر آن مترتب باشد لازم است به چند مورد از علل نام گذاری این نمایشگاه به عنوان بزرگ ترین رویداد ساختمانی و مهم بودن آن در میان فعالان ساختمانی اشاره نمائیم :یکی از علل مهم بودن نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان تهران تعدد و تنوع شرکت های حاضر در این نمایشگاه است که نه بعضا بلکه یقینا شاهد جا ماندن برخی از شرکت های معتبر از حضور و ثبت نام در این نمایشگاه و اعتراض به مجریان نمایشگاهی بوده ایم؛ حتی شرکت هایی که محصولات جدیدی برای عرضه در نمایشگاه داشته اند اما به علت حضور شرکت های قدر و متمول نتوانسته اند غرفه بگیرند و محصولات جدید خود را در معرض دید فعالان ساختمانی قرار دهند تا شاید از این مجرا امکان حضور کالاهای جدید در صنعت ساختمان کشور فراهم شود .علت دوم مهم بودن نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان تهران حضور شرکت های خارجی بیشتر در این نمایشگاه ساختمانی است . دلیل دوم ، ازآن رو حائز اهمیت است که هم فعالان ساختمانی در گستره وسیع از شرکت ها و محصولات خارجی حاضر در نمایشگاه بازدید می کنند و هم متقابلا محصولات داخلی خود را در معرض دیدگان شرکت های خارجی حاضر در نمایشگاه قرار می دهند تا شایداین گونه امکان مبادلات تجاری بیشتر برای عرضه کنندگان محصولات داخلی فراهم شود .علت سوم در مهم بودن نمایشگاه بین المللی ساختمان تهران تعداد بیشتر بازدیدکنندگان این نمایشگاه در مقایسه با نمایشگاه های استانی است؛ در نمایشگاه تهران هم جمعیت خود استان زیاد است و قابل مقایسه با جمعیت سایراستان ها نیست و هم حضور از سایر استان ها بهنگام برگزاری نمایشگاه ها چه ساختمانی و چه غیر ساختمانی در تهران میسرتر و آسان تر است و همین امر یعنی جمعیت بیشتر بازدیدکننده موجب ترغیب بیشتر شرکت های داخلی و خارجی برای حضور در این نمایشگاه می شود . البته کیفیت بازدیدکننده ازلحاظ تخصصی یا غیرتخصصی بودن جای تأمل دارد که به اتفاق مخالفان و موافقان برگزاری نمایشگاه ها به آن اذعان دارند اما نسبت کیفیت و کمیت بخشی به آن را که قابل اندازه گیری برای عموم و قابل استناد و اعتنا برای برنامه ریزی های آینده متولیان اجرایی نمایشگاه بودن را همین متولیان باید بررسی، تحقیق و تحلیل نمایند تا هم در ترسیم چشم انداز سال های آتی از آن بهره برداری نمایند تا مبادا به علت عدم اطلاع از کیفیت نمایشگاه به جای پیشرفت ، پسرفت نمایند و هم اینکه متولیان محترم نمایشگاه در پاسخ به سؤالات اصحاب رسانه که وظیفه شان اطلاع رسانی به افکار عمومی است ، جواب های قانع کننده و مستدلی ارائه کنند .موارد فوق تنها سه مورد از مهم ترین علل مهم بودن نمایشگاه صنعت ساختمان تهران بود که با عنوان بزرگ ترین رویداد صنعت ساختمان یاد می شود وگرنه موارد بی شمار دیگری را می توان به آن اضافه کرد که موجب امتیاز و برتری اش می شود اما با تمام این اوصاف ، چه سه مورد و چه بی شمار مهم ترین همه این اتفاقات خروجی، اثربخشی، تأثیرگذاری، کارآمدی و مفید فایده ساختمان و بهره برداران ساختمانی بودن است که آیا همه این هزینه ها و ریخت وپاش ها چه از طرف شرکت کنندگان وغرفه داران و چه بازدیدکنندگان و مصرف کنندگان از نمایشگاه ازنظر صرف وقت در قبال آنچه به دست می آورند قابل مقایسه و در ترازوی سود و زیان قراردادن هست یا نه ؟ اگر خروجی برگزاری چنین نمایشگاه هایی دارای فایده است چگونه می توان آن را ارتقا داد؟ و نه اگر زیان ده و اتلاف وقت است چگونه می توان برای آن چاره اندیشید ؟ نگارنده در طول سال های گذشته توفیق بازدید نه یک روزه که هر چهار روز از نمایشگاه صنعت ساختمان را داشته همچنین نه فقط از منظر یک بازدیدکننده بلکه به اقتضای کار رسانه ای پای صحبت های هم غرفه دار ، هم بازدیدکننده چه تخصصی و چه غیرتخصصی، هم متولیان برگزاری نمایشگاه و هم مسئولان تصمیم گیر در صنعت ساختمان که به هر دلیلی از نمایشگاه بازدید می کرده اند ، نشسته و از زبان هرکدام توفیق یا عدم توفیق و مشکلات نمایشگاه را شنیده ام که برخی از آنها را هم به نوعی در نشریه منعکس و منتشر کرده ایم اما آیا با وجود برگزاری پانزده نمایشگاه بین المللی ساختمانی در پایتخت انتظار جامعه مهندسی، پیمانکاری، انبوه سازی، کاردانی و آحاد جامعه برآورده شده است ؟ جامعه انتظار دارد پس از پانزدهمین نمایشگاه صنعت ساختمان که به صورت بین المللی برگزار می شود و در آن شرکت های قدر داخلی و خارجی ظاهرا محصولات جدید خود را عرضه می کنند؛ اولا آمار و ارقام صحیح و مستدل و مستند از بازخورد و خروجی نمایشگاه داشته باشند نه اینکه هرسال فقط به ارائه آمارهای صوری افزایشی رشد چند ده درصدی کمیت نه کیفیت شرکت کنندگان در نمایشگاه اکتفا شود ! به خاطر دارم چند سال پیش یکی از متولیان نمایشگاه ساختمان از حضور بیش از 1500 شرکت در نمایشگاه خبر داد و استقبال از نمایشگاه را بی نظیر توصیف کرد که تا آن مقطع چنان چیزی را شاهد نبوده اند و امسال هم حضور حدود 1200 شرکت در نمایشگاه را با رشد 15درصدی نسبت به سال قبل اعلام کرده اند !انتظار بعدی جامعه از برگزاری چنین نمایشگاه ها افزایش طول عمر ساختمان ، کاهش مدت زمان و هزینه هایساخت یا به عبارتی صنعتی سازی، سریع سازی، ارزان سازی و سبک سازی است که هنوز باوجود برگزاری نمایشگاه های متعدد در استان ها و در پایتخت کشور این انتظار برآورده نشده و روزی نیست که اخباری از حوادث ساختمانی اعم از ریزش ناشی از گودبرداری غیر اصولی، تخلف مهندس ناظر در نظارت بر نحوه ساخت وساز ، تراکم فروشی غیرقانونی به هر بهانه و توجیه کمبود بودجه ای یا غیر بودجه ای و هزاران ایراد و اشکالاتی ازاین دست در رسانه های کشور منتشر نشود ! آیا پس از 20 سال قانون گذاری تخصصی در صنعت ساختمان که از آن به قانون نظام مهندسی تعبیر می شود و پس از 20 سال تربیت ناظر مقیم و غیرمقیم و برگزاری نمایشگاه های متعدد بین المللی که ادعا می شود آخرین محصولات و فن آوری های نوین ساختمانی در آنجا عرضه می شود خروجی ساختمان های ما باز باید پایین تر از کشورهای حتی آفریقایی باشد ؟ در این باب خیلی گفتنیها وجود دارد اما به بهانه اتمام پانزدهمین نمایشگاه ساختمانی بین المللی صنعت ساختمان تنها روی سخن ما با متولیان اصلی نمایشگاه است که برای نجات صنعت ساختمان بایداز خود و از همین نمایشگاه ساختمان آغاز کنند . اگر فقط به شرکت های متمول به صرف اینکه مبالغ کلانی برای اجاره غرفه پرداخت می کنند امکان حضور در نمایشگاه داده نشود که محصولات تکراری خود را در آنجا به فروش برسانند و به قول خود شان فروش شش ماه از سال خود را با حضور در نمایشگاه و در چهار روز جبران کنند ، ولی در مقابل به شرکت های نوپایی که متمول نیستند اما می خواهند با ایده ها و محصولات جدید در نمایشگاه حاضر شوند نیز امکان حضور داده شود شاید اوضاع ساختمان در پانزده سال آینده غیر این باشد که هست . همچنین از متولیان اجرایی نمایشگاه انتظار می رود آمارهای مشخصی از کم و کیف حاضران در نمایشگاه چه غرفه داران دارای محصولات جدید داخلی و خارجی و چه بازدیدکنندگان تخصصی و غیرتخصصی ارائه کنند تا قابل ارزیابی و تحلیل برای برنامه ریزی باشد و از ناظران و متولیان ناظر بر برگزاری نمایشگاه ها نیز انتظار می رود در پایان هر نمایشگاه متولیان را ملزم به ارائه دستاوردهای مادی و معنوی برگزاری نمایشگاه نمایند ، به گونه ای که هم غرفه داران ، هم بازدیدکنندگان و هم عموم مردم از خروجی های اثربخش و کارآمد این همه ریخت وپاش ها و اسراف و تبذیر ها باخبر شوند تا بلکه تکلیف خود را برای حضور در نمایشگاه های آتی مشخص نمایند . قادر نصیری ترزنق