خودآموز ورود به نمایشگاه

کد مطلب :2292اینکه سعدی علیه الرحمه میفرماید: «عروس مجلس ما خود همیشه دل میبرد، علیالخصوص که پیرایه ای بر او بستند» زبان حال ماست. دقیقاً در هفته اولی که از «دوهفته نامه» به هفته نامه تغییر موضع دادیم مواجه شدیم با دو روز تعطیلی بعد از عید فطر و تهیه ویژه نامه اجلاس هیئت عمومی سازمان نظام مهندسی و اعزام خبرنگار به اردبیل. این شماره هم که شماره 216 باشد در ابتدای هفته ای منتشرشده که در دل آن نمایشگاه صنعت ساختمان طی چهار روز برگزار میشود و در هر روز آن باید ویژه نامه روزانه آن را تهیه کرده و شبانه چاپ نموده و فردا صبح در نمایشگاه روز بعد توزیع نماییم؛ بعد از نمایشگاه هم باید بلافاصله نشریه شماره 217 را برای روز شنبه 24 مرداد آماده و به چاپخانه ارسال کنیم. تازه روز 17 مرداد روز خبرنگار است و قرار است طی این روز کلیه سازمان ها و نهادها و دستگاه های مختلف زحمت کشیده و با ارسال یک عدد پیامک! روز ما را تبریک گفته و خستگی را از تن ما به درکنند. آقا شما چرا این قد زحمت میکشید، آن هم با این حالتان؟! مخلص کلام اینکه همان طور که شب کوتاه است و قلندر دراز!کار زیاد است و وقت کم، فلذا بیشتر از این مزاحمتان نمیشویم و باقی بقایتان تا شماره بعدی.نمایشگاه «جاتخم مرغی» و شلوار راحتی اگر شما از آن دسته افرادی هستید که مثل ما تابه حال همه نمایشگاه های صنعت ساختمان را از روز اول تا روز آخر شخم زده و خاک آن را به توبره کشیده اید که هیچ! ولی اگر تابه حال به نمایشگاه صنعت ساختمان نرفته اید و این اولین بارتان است، باید بدانید که رفتن به چنین جای خطرناکی اصلاً شبیه آن چیزی که فکرش را میکنید نیست. میدانم که در ذهن خیلی از شما، پانزدهمین نمایشگاه بین المللی صنعت ساختمان ، نمایشگاهی است مثل همه نمایشگاه ها که باید بلیت بخرید و وارد آن شوید و یا اینکه بروید نزدیک در ورودی و یک جای مناسبی پنهان شوید و همین که نگهبان نمایشگاه پشتش را به شما کرد دوان دوان و یا شاید هم سینه خیز از در رد بشوید و پایتان به آن سوی خط که برسد دیگر حتی میتوانید نگهبان را صدا بزنید و برایش شکلک دربیاورید و کاری از دست او ساخته نخواهد بود، اما توصیه من به شما این است که زیاد فیلم نبینید! در عوض ما در اینجا شمارا در قالب «خودآموز ورود به نمایشگاه» با پدیده ای به نام «ورود سالم به نمایشگاه صنعت ساختمان و خروج تا حدودی سالم از آن» آشنا مینماییم. فرض اول ما این است که شما اصلاً نمیدانید جریان چیست، (و البته جریان هم اصلاً نمیداند شما چیستید!). برای وارد شدن به نمایشگاه صنعت ساختمان طبیعتاً اول باید درهای موردنظر خودتان را انتخاب کنید. چون در این نمایشگاه چیزی که به وفور یافت میشود «درب» است و شما انتخاب های متنوعی دارید. در میان همه این درها، وارد شدن از درهایی که به اتوبان مرتبط است طبعاً آسان تر است. اما از نگاهی دیگر وارد شدن به نمایشگاه به دو روش ممکن است: روش پولدارانه یا فرست کلاس و روش اکونومی. در روش پولدارانه شما با تاکسی کولردار تشریف میبرید به نمایشگاه صنعت ساختمان. البته ماشین خودتان هم کولر دارد ولی چون در آن حوالی جای پارک پیدا نمیکنید و پارکینگ نمایشگاه پر است همان بهتر که با آژانس بروید. حسن کولردار بودن ماشین هم این است که چون در ایام نمایشگاه صنعت ساختمان، اتوبان های منتهی به درهای نمایشگاه کیپ و غیرقابل عبور میشود از شدت گرما و عرق، نیم پز نمیشوید. به در ورودی نمایشگاه که برسید در حقیقت نصف راه را رفته اید و فقط میماند اینکه در صف خرید بلیت بایستید و بلیت بگیرید و وارد نمایشگاه شوید. اما در روش اکونومی شما باید خودتان را لای مصالح یا ابزار و ادوات نمایشگاه مخفی کنید و به شکل ویژه وارد نمایشگاه شوید. حتی ما یک نفر را میشناسیم که خودش را به شکل یک بلوک سیمانی درآورد و با وانت از درب مخصوص عبور کرد! آن مرحوم اگرچه در نمایشگاه به عنوان یک بلوک سیمانی واقعی در ساخت یک دیوار به کار گرفته شد و عمرش را به شما داد ولی قبل از مرگ، هیجان لذت بخشی را تجربه کرد. منظورم این است که روش اکونومی علیرغم خطر و استرس زیاد، جذابیت و هیجان زیادی هم دارد. بگذریم. برای رفتن به نمایشگاه باید بلند شوید و یک کوله پشتی بردارید و یک شلوار جین بپوشید و یک کفش راحت مثل کتانی هم به پا کنید . البته اینطور نه ... پیرهنی چیزی هم باید بپوشید! علاوه بر این لوازم شما باید حداقل یک میلیون تومان پول نیز به همراه داشته باشید تا بتوانید در آنجا روی چمن ها بنشینید و سیب زمینی سرخ کرده و بستنی بخورید و موقع برگشت هم از دستفروش هایی که جلوی در نمایشگاه «جاتخم مرغی» و شلوار راحتی و تیله های رنگی و سیدیهای مجاز و غیرمجاز را حراج کرده اند خرید کنید. اما در رفتن به جاهای شلوغ، اهمیت جیب مخفی که بتوانید پولتان را داخلش قرار دهید از خود آن پول بیشتر است؛البته ما در اینجا نمیتوانیم بگوییم که جیب مخفیتان را کجای لباس هایتان بدوزید! خُب، شما فعلاً به همین توصیه ها عمل کنید تا بعد.تیترهای روبه راه!خبرنگاری هم بیماریهای خودش را دارد، یکیاش این است که آدم وسوسه میشود برای هر چیزی تیتر بزند، به ویژه که 17 مرداد و روز خبرنگار هم باشد. علیایحال وقتی شنیدیم مهرداد لاهوتی، عضو کمیسیون عمران با اشاره به بودجه محدود دولتی در حوزه حمل ونقل گفته که بودجه وزارت راه و شهرسازی در بخش حمل ونقل 6 هزار میلیارد تومان است که این رقم باید بین زمین، هوا، دریا و ریل تقسیم شود و تاکنون هم یک ریال از مبلغ تخصیص داده نشده و قطعاً وزارت راه و شهرسازی با این 6 هزار میلیارد تومان بودجه نمیتواند پروژه های متعدد ریلی، جاده ای، دریایی و بندری و فرودگاهی و توسعه ناوگان هوایی را به سرانجام برساند و وزیر راه و شهرسازی هم در نامه ای به رئیس جمهوری با تأکید بر اینکه شرکت های راه سازی از آبان ماه سال گذشته ریالی دریافت نکرده اند نسبت به تداوم این روند هشدار داده و تأکید کرده با ادامه وضعیت فعلی، راهی به جز تعطیل کردن کارگاه های راه سازی در سراسر کشور باقی نمیماند؛ تیتر «راه به بن بست رسید» در ذهنمان جرقه زد؛ دقیقاً مثل همان وقتیکه بحث تحقیق و تفحص از وزارت راه و ترابری سابق و استیضاح وزیر اسبق آن مطرح بود و تیتر زدیم: «راه به بیراهه رفت؟» و وقتی وزارت مسکن سابق در وزارت راه سابق ادغام شد تیتر زدیم: «مسکن به راه آمد». منظورم این است که اگر صنعت راه سازی کشور و بخش راه وزارت راه و شهرسازی، طبق هشدار وزیر راه، تعطیل نشود میتوان راه به راه برای آن تیترهای روبه راهی زد. تأثیر بورس مسکن بر توافق هسته ای!رئیس اتحادیه مشاوران املاک ضمن انتقاد شدید از طرح موضوع راه اندازی بورس مسکن توسط سازمان بورس، این اقدام را نه تنها در راستای جلوگیری از سوداگری مسکن ندانست بلکه آن را موجب افزایش قیمت در بازار مسکن، مغایر اصل 44 قانون اساسی، مخالف سیاست های دولت، خارج از وظایف سازمان بورس، خارج از شأن این سازمان و نیز خارج از صلاحیت آن، موجب دامن زدن به سوداگری مسکن و راه اندازی موج گرانی مسکن دانست و گفت: ورود بورس به این حوزه غیرتخصصی و غیرقانونی و دلیل راه اندازی بورس مسکن غیر قانع کننده است. وظیفه خریدوفروش مسکن در صلاحیت اتحادیه مشاوران املاک است و راه اندازی بورس مسکن در جهت تأمین منافع سازمان بورس و درآمدزایی است و از حرکات سوداگران جلوگیری نخواهد کرد. گفتنی است وی در خصوص تأثیر منفی راه اندازی بهابازار مسکن بر اموری چون لغو توافق هسته ای، گسترش سوراخ لایه اوزون و افزایش موج بنیادگرایی در خاورمیانه اشاره ای نکرد که خُب، خدا را شکر!