تلاش برای تحقق یک قرارداد اجتماعی

غلامحسن رادفرما*از لحاظ نظری وقتی اعضای هیئت مدیره سازمان نظام مهندسی، شرکت های حقوقی، سندیکا ها ، انجمن ها ، کانون ها و مهندسین حقیقی سازمان در مورد کارکرد سازمان نظام مهندسی و نحوه تعامل با یکدیگر و سایر بنیان های قدرت در کشور به اجماع برسند ، آن وقت یک قرارداد اجتماعی پدید خواهد آمدکه نتیجه آن کاهش تضادهای درونی خواهد بود . این همسو گرایی به طور طبیعی تضادهای ایجاد شده با محیط خارج را نیز به حداقل می رساند . در راه رسیدن به یک قرارداد اجتماعی با کارکرد ویژه برای سازمان نظام مهندسی، توجه به تمام جزئیات سازمان نظام مهندسی و دوری از کلی گویی در مورد موانع و مشکلات موجود از مهم ترین مواردی است که باید مورد توجه قرار بگیرد . از مهم ترین دلایل کاهش تضاد در سازمان نظام مهندسی در راستای رسیدن به تعالی سازمانی، آنست که تمام مفاهیم تعریف شده وارد جزئیات شود . جزئیاتی که به طور دقیق به اهداف تشکیل ، نحوه اداره ، ساختار مدیریتی سازمان ، نقش اعضای حقیقی و حقوقی، روابط درون سازمانی و برون سازمانی و در نهایت روابط هفت رشته عضو بپردازد . قطعا عدم توجه به تمام جزئیات و برنامه ریزیهای کلان باعث تکرار اشتباهات مشابه سنوات گذشته می گردد . باید نهایت تلاشمان به کار گرفته شود تا با دیگران بیشترین همکاری را داشته و هیچ کدام از افزایش قدرت هم هراسی نداشته باشند . مشارکت و ایفای نقش در جامعه تنها در صورت همکاری با همه نهاد ها امکان پذیر است و این تنها فرصت برای اثبات شایستگی های جامعه بزرگ و فرهیخته مهندسان عضو سازمان نظام مهندسی می باشد . بازنگری در تاکتیک ها و روش های اتخاذ شده در مواجهه با شهرداری، مجلس و شورای شهر از دیگر مواردی است که باید مورد توجه قرار بگیرد . استراتژی سازمان باید بگونه ای تعریف شود که بیشترین همکاری را با تمام نهاد ها داشته باشد تا هیچ کدام از طرفین از افزایش قدرت هم هراسی نداشته و تنها در راستای اهداف فی مابین تصمیم گیری نمایند . نباید از سهیم شدن با دیگران بهراسیم ، باید باورهای نادرستی که در ناخودآگاه رفتارهای فرهنگی ما ایجاد شده را اصلاح نماییم . همکاری با دیگر نهاد ها نه تنها از ابهت و شوکت و جایگاه سازمان نمی کاهد ، بلکه این همکاری باعث رشد و شکوفایی سازمان و فعالیت بیشتر اعضا در سطوح مختلف جامعه شده و در صورت ارائه خدمات مطلوب و قابل قبول باعث افزایش اعتبار و مقبولیت سازمان در افکار مردم می گردد . سازمان نظام مهندسی برای افزایش قدرت خود و ایفای نقش در تصمیمات کلان باید حس اعتماد مردم و مسئولین را همراه دانش و تعهد خود نماید . اولین قدم در راه رسیدن به این هدف آن است که پایه های این رفتارهای حرفه ای و اخلاق مدارانه را در تعریف پروژه های میان رشته ای درون سازمانی تقویت نماید تا بتواند در آینده با آنالیز مشکلات پیش آمده و رعایت تمام اصول حرفه ای و با اتکا به تلاش های همه مهندسان هفت رشته مرتبط با صنعت ساختمان ، با همه نهاد ها تعامل و همکاری داشته باشد . نگاه صفر و یک سال هاست میل همکاری را در سازمان نظام مهندسی از بین برده و باعث گردیده عموم تصمیم گیریها در مراحل ابتدایی متوقف شود بنابراین هیئت مدیره جدید باید تمام تلاش خود را برای تحقق یک قرارداد اجتماعی در سازمان نظام مهندسی بکارگیرد تا به تبع آن افزایش اعتماد و رضایتمندی جامعه از خدمات مهندسی را با سازمان همراه نماید . * نایب رئیس انجمن صنفی مهندسان شهرستان ری