مهندسان از انتخابات چه می خواهند؟

کد مطلب : 2668 روزگاری نه چندان دور هر وقت می خواستند به کسی که نمی شناختند ، احترام بگذارند صدایش می زدند : «مهندس» . چون اولا مهندس در جامعه کم بود و دوم اینکه اعتقاد داشتند کار مهندسان بر اساس قاعده و قانون است . امروز اما جامعه مهندسی ما نتوانسته همچون گذشته نقش اصلی خود را ایفا کند . این مسئله در صنعت ساختمان به عنوان صنعتی که ارتباط تنگاتنگی با بخش خصوصی و سرمایه های مردم دارد ، بیش از سایر صنایع به چشم می خورد . متأسفانه علیرغم رشد روز افزون تعداد مهندسان فارغ التحصیل در کشور کیفیت ساخت وساز ها راضیکننده نیست و تصور اغلب مردم از مهندسان ساختمان این است که پول شان را میگیرند و در قبال آن خدمتی ارائه نمی کنند .برای ارتقای دانش مهندسی و سر و سامان دادن به امور مهندسان ، سازمانی به نام نظام مهندسی ساختمان ایجاد شد که باگذشت 20 سال از تأسیس آن هنوز هم شاهد تخطی از ابتدایی ترین اصول شکل گیری این سازمان هستیم . سازمانی که انتظار می رفت وضعیت را بهبود ببخشد ، حتی در برخی مواقع مانعی برای انجام بهتر کار ها شد . در آستانه برگزاری انتخابات سازمان نظام مهندسی استان های سراسر کشور هستیم و این انتخابات از جهات مختلف برای مهندسان حائز اهمیت است . با این امید که کاندیداهای محترم با هدف ارتقای دانش مهندسی و حفظ شان و جایگاه مهندسان پای در کارزار انتخابات می گذارند ، در زیر به برخی از مهم ترین خواسته هایی که اغلب جامعه مهندسی از انتخابات پیش رو دارد ، می پردازیم :دغدغه مالی مهندسانیکی از عمده ترین دلایلی که مهندسان برای عدم نظارت شان مطرح می کنند ، نرخ پایین حق الزحمه هاست . مهندسان مدعی هستند که با حق الزحمه 4 تا 5 میلیون تومانی در سال نمی توانند تمام وقت شان را صرف نظارت کنند . تنها در صورتی مهندس ناظر حاضر است از صفر تا 100 پروژه را نظارت کند که حق الزحمه بتواند کفاف هزینه های زندگی آنها را بدهد . هرچند ممکن است این یک ادعا باشد و با وجود افزایش حق الزحمه ها باز هم نظارت مستمری را شاهد نباشیم ، لکن حق الزحمه ناظران در اغلب کشور ها عددی به مراتب بالاتر از ایران را نشان می دهد . هیئت مدیره آینده استان ها باید فکری به حال این مسئله بکنند تا ازاین پس دغدغه مالی بهانه فقدان نظارت ها نشود .ساختمان را به ذی صلاح بدهیداکثریت قریب به اتفاق مهندسان عنوان می کنند که اگر گوشت را از قصاب می خریم و برای درمان بیماریها سراغ پزشک می رویم باید برای ساخت وساز هم سراغ سازنده های دارای صلاحیت که بهترین دوران زندگیشان را صرف تحصیل در دانشگاه ها کرده اند ، برویم و تا مادامی که ساختمان توسط بسازوبفروش ها ساخته شود ، نمی توان انتظاری برای کیفی سازی ساختمان داشت . با ادامه روند حاضر حتی نظارت تمام وقت مهندسان هم نمی تواند کارساز باشد . به عبارتی دیگر این گروه معتقدند نباید مالک ساختمان ، مجری باشد . چون در این صورت پای منافع مالی خودش در میان است و برای سود بیشتر از کیفیت ساختمان خواهد کاست . به نظر می رسد این موضوع که در قانون هم آمده ، گلایه ای منطقی است . کافی است ساختمان سازی را به عنوان یک کار تخصصی با پزشکی مقایسه کنید . آیا هرکسی به صرف اینکه از آناتومی بدن انسان شناخت داشته باشد ، می تواند عمل جراحی انجام دهد ؟ مسلما جامعه پزشکی این اجازه را به او نخواهد داد .تفکیک مهندسانمشکل دیگری که دغدغه بسیاری از مهندسان است ، استفاده سازمان های نظام مهندسی از مهندسان ناظری است که در ادارات و سازمان های دولتی مشغول کار هستند . این افراد به دلیل اینکه تمام وقت شان را در سازمان متبوع شان سپری می کنند ، قطعا زمان کافی برای نظارت ندارند ، بااین وجود میزان ارجاع کار به این افراد با مهندسانی که نظارت تنها شغل آنها به حساب می آید ، یکسان است . این وضعیت باعث شده تا عرصه بر مهندسانی که فرصت کافی برای نظارت مستمر دارند ، تنگ شود . بنابراین گاهی اوقات می شنویم که مهندس ناظر تاکنون در ساختمان حضور نیافته است یا حتی برخی مهندسان مکان پروژه ای را که باید نظارت کنند ، نمی دانند . گزاف نگفته ایم اگر بگوییم اغلب امضاء فروشیها توسط این گروه که زمان لازم را ندارند ، صورت می گیرد . لازم است در این رابطه هم اعضای هیئت مدیره آینده سازمان های نظام مهندسی بین این دو گروه از مهندسان تفکیک قائل شوند .جلوگیری از برگه فروشیفلسفه تشکیل شرکت های حقوقی این بود که با حضور بیشتر اعضا هم افزایی شکل بگیرد تا پروژه های بزرگ تر که یک نفر قادر به انجام آن نیست ، توسط چندین نفر انجام شود . متأسفانه بسیاری از شرکت های حقوقی در صنعت ساختمان به ویژه در بخش های طراحی و اجرا شکل گرفته اند که نه از ظرفیت مهندسان که از ظرفیت پروانه مهندسان بهره می برند . بدین معنی که در اغلب موارد برگه چند صد مهندس را در اختیار می گیرند و با استفاده از آن در بازار کار می کنند . این در حالی است که مهندس اصلا در محل کار حضور ندارد و فقط اجاره پروانه اش را از هیئت مدیره شرکت می گیرد . بنابراین در واقع کار توسط چند نفر انجام می شود که در اغلب مواقع مهندس هم نیستند . نحوه اخذ کار این شرکت ها هم مشکلات بسیار زیادی به بار آورده که از حوصله بحث خارج است؛ بسیار حائز اهمیت است که اعضای هیئت مدیره نظام مهندسی استان ها فعالیت این دفاتر حقوقی را در چارچوب قانون قرار دهند .ایستادگی در مقابل نهاد های دیگراگر سازمان نظام مهندسی بر اساس قانون یک تشکل صنفی است نباید برخی نهاد های دولتی در آن دخل و تصرف کنند و فعالیت های آن را در مسیر منافع خود قرار دهند . علاوه بر این برخی نهاد ها سعی دارند برای حفظ منافع خود به هر طریقی جلوی اجرای قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان را بگیرند . متأسفانه تجربه نشان می دهد برخی از هیئت های مدیره سازمان های نظام مهندسی فرمانبردار این نهاد ها شده اند و در بسیاری مواقع منافع مهندسان را قربانی کرده اند . مهندسان امیدوارند کسانی که قرار است سکان هدایت سازمان های نظام مهندسی استان ها را بر عهده بگیرند ، با قدرت قانون را اجرا کنند .حفظ شان و کرامت مهندساندر مقدمه مطلب گفتیم که امروز واژه مهندس ارج و قرب گذشته را ندارد؛ علت این مسئله هم به عملکرد مهندسان و البته دستگاه های ذی ربط مانند شهرداری، وزارت راه و شهرسازی و سازمان نظام مهندسی برمیگردد . باید برنامه ریزی به گونه ای صورت بگیرد که ضمن نظارت بر عملکرد مهندسان ، نظرات حرفه ای آنان به بهترین شکل ممکن اجرا شود . امروز شاهد هستیم که بسیاری از مهندسان به دلیل حتی اشتباهات سهوی دستبند زده می شوند و هم ردیف مجرمان جانی قرار می گیرند . به طور مثال هجمه های زیادی در مورد ریزش گودبرداری های علیه مهندسان صورت می گرفت اما نظام مهندسی ورود چندانی برای دفاع از اعضای خودش نداشته و کار به جایی رسیده که در حال حاضر بسیاری از پرونده ها به دادسرای ویژه جنایی ارجاع می شوند که اصلا در شأن و منزلت اعضای نظام مهندسی نیست که با دستبند و پابند به این دادسرا بروند درحالی که این موضوع در یک دادگاه عمومی قابل رسیدگی است .شناسنامه فنی؛ آرزوی دیرینهشاید بزرگ ترین دغدغه صنعت ساختمان ما و همچنین مهندسان اجرای شناسنامه فنی ساختمان باشد . شناسنامه ای که در صورت صدور البته نه به شکل صوری، هم می تواند مشکل کیفیت ساختمان و هم مشکل معیشت مهندسان را حل کند . در حال حاضر برخی استان ها این شناسنامه را برای ساختمان های بالای 2000 مترمربع صادر می کنند و در برخی استان ها کماکان خبری از این موضوع نیست . بخش اعظم موضوع هم به مخالفت های شهرداری و البته عدم تمایل برخی از سازمان های نظام مهندسی برای اجرای قانون برمی گردد . اغراق نیست اگر بگوییم پیگیری شناسنامه فنی ساختمان مهم ترین اصلی است که باید توسط تمام هیئت های مدیره سازمان های نظام مهندسی استان ها باید موردتوجه قرار گیرد .