در برابر توفان

کد مطلب : 2726مترجم : نادیا زکالوند – نیواورلئان ده سال پس از توفان کاترینا به خوبی یادگرفته است با توفان چگونه مقابله کند .توفان کاترینا یکی از فاجعه ­بارترین بلایای طبیعی در آمریکا بود که سال 2005 میلادی با ارتفاع 5/8 متر و سرعت 280 کیلومتر رخ داد و بخشی از سواحل آمریکایی خلیج مکزیک از نیواورلئان در ایالت اوئیزیانا را به ویرانی کشاند . درجریان این توفان و سیل های پس از آن به دلیل بارش 61 سانتی متری باران ، بیش از 1800 نفر کشته و صدهاهزار نفر بی خانمان شدند .سیلاب به راحتی در سیستم خاک دیوار ( دیوار خاکی بلندی که برای جلوگیری از طغیان در دو سوی رودخانه ها ساخته می شود و معمولا از جنس خاک بوده و به شکل موازی در امتداد خط ساحلی رود و یا دریا کشیده می شود . ) واقع در 50 مکان شهر نیواورلئان نفوذ کرد و نیمی از ایستگاه های تلمبه زنی آب را از بین برد . وسعت خسارت در این شهر غیرقابل تصور بود .از آن زمان تاکنون مقامات دولتی با بهره گیری از مهندسان ارتش ایالات متحده و دانشمندان به دنبال راه حل هایی برای تغییر وضعیت و ارائه راهکارهایی بهتر جهت مقابله با توفان و افزایش سطح آب هستند و البته به نتایج خوبی هم دست یافته اند . شهر هنوز در حال بازسازی است و کارهای زیادی برای کاهش آسیب ­پذیری در برابر توفان هایی مانند کاترینا دارد . اما پروژه ها و برنامه های موثری در حال اجرا هستند و به طور کل مردم شهر زندگی در کنار توفان و سیلاب را به خوبی یاد می گیرند . از برنامه های در دست اجرا و یا پایان یافته می توان به پروژه های زیر اشاره کرد :بازسازی دفاع طبیعیقرن هاست که تالاب های لوئیزیانا با کم کردن سرعت باد و شدت توفان ها ، کاهش ارتفاع موج ها و انرژی سیستم های توفانی، همچون حائلی طبیعی در برابر توفان ها عمل کرده است . بنابراظهارات دانشمندان این تالاب ها هنگام توفان کاترینا توانسته بودند از سرعت سیل 2 تا 1 متر در ثانیه بکاهند . اما در طول زمان از وسعت این محافظ های طبیعی کاسته شده و حتی پس از توفان کاترینا بخش اعظمی از آنها در خطر نابودی قرار گرفتند . به همین دلیل مهندسان ارتش ایالات متحده در نظر دارند با منحرف کردن آب تازه رودخانه می ­سی­ سی ­پی، مواد غذایی و رسوب به سمت تالاب­ ها ، آنها را بازسازی کنند . بدین ترتیب شهر نیواورلئان هنگام توفان از این محافظ های طبیعی بهره مند خواهد شد .ساخت سیستم های خاک دیوار جدید و مدیریت آببخش هایی از سیستم خاک دیوار نیواورلئان از زمان توفان کاترینا تاکنون ، ناقص بوده و به مرور فرسوده شده و به دلیل خاک ناپایدار و نشست ، از ارتفاع اولیه شان به مقدارزیادی کاسته شده است . علاوه بر آن بنابر بررسی های مهندسان معلوم شد که هیچ یک از ایستگاه های تلمبه ­زنی هنگام توفان کاترینا عمل نکرده اند . وظیفه این تلمبه ها بیرون کشیدن سیلاب از خیابان ها و ریختن آنها به نزدیکترین دریاچه هاست . زمانی که آب به درون خاک دیوار رخنه می کند ایستگاه های تلمبه­ زنی وارد کار شده و آب ها را جمع­آوری می کند اما ایستگاه های مزبور برای جمع­ آوری چنین حجمی از آب طراحی نشده بودند . بنابراین مهندسان دست به ساخت ایستگاه هایی مناسب مقابله با شدیدترین توفان ها زدند . آنها تاکنون ارتفاع خاک دیوار ها را افزایش دادند و دیوارهای I شکل بتنی قدیمی را با دیوارهای T و L شکل مجهز به میله های فولادی پشتیبان جایگزین کردند . این دیوار ها برای حفاظت بهتر ، تا 8/19 متر زیرسطح آب کشیده شدند . بنابراعتقاد مهندسان خاک دیوار ها باید توانایی مقابله با توفان ها را داشته باشند و ایستگاه های تلمبه زنی نیز باید با ویژگی های ضدتوفان ، در هر اندازه و سرعتی، طراحی شوند . آنها همچنین با ایجاد سیستم های مناسب نفوذپذیری زمین - کف خیابان تراوا – ویژگی جمع­آوری آب را بهبود بخشیدند .همچنین کنار خاک دیوار کانالی درون زمین حفر کردند که در جمع­آوری سیلاب ها کمک کند و در کنار این کانال آبراهی به طول 5/2 کیلومتر جهت هدایت آب به مکان های ذخیره سازی ساختند .ازطرفی با ساخت باغ باران – فرورفتگی هایی در سطح زمین که درآن گیاهکاری شده و در جمع کردن آب های کف خیابان موثر است – آب های اضافی علاوه بر ذخیره شدن ، به هرچه سبزتر شدن محیط زندگی کمک می کنند . در برخی مکان ها نیز تراس های گیاهکاری شده با لایه ای از شن ایجاد کردند و آب به جای ریخته شدن به درون سیستم فاضلاب به درون این تراس ها هدایت می شود .توفان کاترینا نشان داد که سیستم طبقه بندی 1 تا 5 شدت توفان براساس سرعت باد ، پیش بینیکننده دقیقی برای تعیین مقدار اثر یک توفان نیست . بنابراین مهندسان هنگام تعمیر و نوسازی 563 کیلومتر خاک دیوار و همچنین دیوارهای بلند بتنی با کانال های زهکشی مقابله با سیل در نیواورلئان نوع دیگری از سیستم طبقه بندی توفان که براساس بزرگی و شدت آن بود بهره بردند تا مطمئن شوند سیستم جدید حفاظتیشان کارآمد خواهد بود . با انجام این اقدامات این شهرمی ­تواند امیدوار باشد که در برابر هر توفان و سیلابی مقاوم باشد و فاجعه کاترینا تکرار نشود .پیشگیریتمام اقدامات حفاظتی از جمله تعمیر و بازسازی خاک دیوارهای ساحلی و ایستگاه های تلمبه ­زنی بدون وجود مدیریت وضعیت اورژانس بی اثر خواهند بود . طبق نظر موسسه حمل و نقل کانادا ، توفان کاترینا مانند هر توفان دیگر شروع به وزیدن کرد اما به دلیل نبود مدیریت صحیح و برنامه های پیشگیرانه به یک فاجعه تبدیل شد .شهر نیواورلئان هنگام توفان نتوانست از سیستم حمل و نقل عمومی مانند اتوبوس ها برای تخلیه ساکنان استفاده کند و افرادی هم که خودرو داشتند ساعت ها در بزرگراه ها گرفتار مانند بدون اینکه بتوانند مجددا سوخت­گیری کنند . ارتباط بین مقامات شهر ، ایالت ، پناهگاه­ ها و بیمارستان ها به سختی برقرار می­شد . پس از توفان بیش از یک میلیون نفر بدون امکانات اولیه آوراه بودند . تمام این مسائل باعث شد تا پس از تجربه توفان کاترینا ، مسئولان قرارداد اصلاح مدیریت اورژانس را تنظیم کنند و به موجب آن وضعیت ارتباطات را به سطح مطلوبی افزایش دهند و سعی کنند در مواقع بروز توفان تاجایی که می توانند جلوی مرگ و میر را بگیرند . در خصوص تخلیه فوری شهر در مواقع اورژانس برنامه های مناسبی در قرارداد تعیین شد و البته افرادی که به زبانی غیر از انگلیسی تکلم می کنند و افراد معلول نیز از قلم نیفتادند . درضمن برای مجهز کردن گروه های جستجو و نجات بودجه ای بیشتر تخصیص داده شد .اکنون شهر نیواورلئان با استفاده از سیستم های ایمیل و ارسال پیام متنی با نام NolaReady به تمام ساکنان ، شرایط اورژانس را بسیار بهتر از قبل مدیریت می کند . در واقع تمام ساکنان شهر باید عضو آن سیستم باشند تا هنگام شرایط اضطراری بتوانند به هشدار ها و اطلاعات مربوط به تخلیه سریع خانه­ هایشان از سوی مسئولان دسترسی آسان داشته باشند .بیمارستان های تازه ساز شهر نیز طبق استانداردهای مقابله با بلایای طبیعی و شرایط اورژانس ساخته شده­اند . بدین منظور که نسبت به گذشته بسیار مجهزتر شده اند و می توانند بدون کمک از بیرون حداقل تا یک هفته دوام بیاورند .ساختمان های شهرساختمان های شهر به منظور مقاومت در برابر توفان و سیلاب ها علاوه بر مقاوم بودن در ارتفاع بالاتری نسبت به سطح زمین ساخته می شوند . در حقیقت هیچ سازه ای در ارتفاع کمتر از 5/6 متر از سطح زمین ساخته نمی شود .اگرچه جمعیت مردم این شهر نسبت به زمان قبل از توفان کاترینا حداقل 100هزار نفر کمتر شده است اما ساکنانش امروز یادگرفته اند چگونه با توفان هایی مانند کاترینا مقابله کنند . منبع : www .livescience .comمجلهArchitectural Record