درآستانه انقلاب بزرگ معماری

کد مطلب: 2673چرا ساختمان های آینده، شخصیت شما را شکل خواهند داد؟ چه ترفندیهایی معماران امروزی، برای پنهان کردن عدم خلاقیت و ناتوانی خود در ارائه راه حل هایی نوین برای طرح های منطبق با مسائل زیست محیطی و معماری سبز، به خورد بشریت داده اند و میدهند؟ اینها پرسش هایی است، که مارک کوشنر، تلاش میکند به آنها پاسخ دهد.این سخنرانی 18 دقیقه ای، در حضور شرکت کنندگان در کنفرانس تد در مارس سال جاری در آمریکا عنوان شد.احساس بدی داشتممارک کوشنر، سخنرانی خود را با ارائه خاطره ای در نیوجرسی شروع کرد که در آنجا، در خانه ای کوچک، با پدر و مادر و خواهرش اقامت داشت. او گفت: در یک گوشه اتاقم، حمام بود که با خواهرم، با هم از آن استفاده میکردیم. بین اتاقم و حمام، یک بالکن بود که به اتاق نشیمن منتهی میشد. جایی که همه میتوانستند با هم بنشینند و گفتگو کنند یا تلویزیون تماشا کنند، خوب هرگاه من از اتاق خوابم به حمام میرفتم همه میتوانستند من را ببینند. احساس ناامنی میکردم، از این حالت متنفر بودم.وی ادامه داد: این قدرت معماری است، زیرا معماری تنها در مورد ریاضی و منطقه بندی نیست، بلکه در مورد ارتباط عاطفی و درونی نسبت به مکانی است که ما در آن زندگی میکنیم و این جای تعجب ندارد که من چنین احساسی داشتم، زیرا بر اساس سازمان محیط زیست، آمریکاییها 90 درصد از وقتشان در مکان های سرپوشیده هستند یعنی 90 درصد از وقتمان با معماری احاطه شده ایم. معماری ما را به شکلی فرم میدهد که ما حتی متوجه آن نمیشویم.استفاده معماران از ترفندکوشنر، با بیان اینکه بعضیاوقات، معماران از فرم های باستانی و قدیمی، برای پنهان کردن عدم خلاقیت و نوآوری خود در ارائه فرم و شیوه جدید در طراحی بناهایی که با نیازهای مخاطبان، سازگار باشد، استفاده میکنند و با این کار، به مخاطبان و شهروندان، ترفند و نیرنگ میزنند، اظهار داشت: این پیوند عاطفی قابل پیش بینی است و ما از این ترفند سال های پیش استفاده میکردیم. 200 سال پیش از آن برای ساخت بانک ها و در قرن نوزدهم برای موزه های هنر استفاده کردیم. در قرن بیستم در آمریکا، از آن برای ساخت خانه هایمان استفاده کردیم.وی با بیان این موضوع که معماران جدید، سلیقه ضعیف و وحشت خود را از نوآوری برای انسان های امروزی، با طراحی چنین ساختمان های وحشتناکی بر ما تحمیل میکنند، تصریح کرد: ساختمان هایی مثل اینها، وحشتناک هستند. آنها خیلی گران، بسیار زمان بر و خیلی پیچیده هستند. افرادی که اینها را میسازند، به طور طبیعی از خلق و نوآوری هراس دارند و ترجیح میدهند تنها از فرم های ساختمانی که میشناسند استفاده کنند. به همین دلیل ما به خانه هایی به این شکل رسیدیم. کتابخانه مرکزی لیوینگ استون در سال 2004 احداث شدوی ادامه داد: این ساختمان یک گنبد و نیم دایره، چندین ستون و دیوار آجری دارد، میتوانید حدس بزنید که لیوینگ استون چه چیزی را توسط این ساختمان میخواهد بگوید: کودکان، ارزش بنا و تاریخ. اما این ارتباطی با آنچه عموماً این روزها کتابخانه ها انجام میدهند ندارد. در همان سال 2004، در سوی دیگر کــشور، در سیاتل کتابخانه دیگری احداث شد، که این بدین شکل هست. این کتابخانه نشان دهنده آن است که ما چگونه در دوران دیجیتال، از رسانه ها استفاده میکنیم. و نشان دهنده آکادمی عمومی برای شهر است. مکانی برای دور هم جمع شدند و مطالعه کردن.اهمیت نوع دیدگاه در معماری جدید و قدیممارک، به اهمیت نوع دیدگاه در معماری جدید و قدیم اشاره کرد و بر اهمیت اصل نوآوری و ارائه شیوه های جدید برای زندگی افراد از طریق روش های معماری خلاق، تأکید کرد. وی اظهار داشت:بیش از سی سال است که ازدهه هفتاد خارج شده ایم. معماران درگیر تجربه معماری بروتالیست یا زبره کاری شدند (سبکی از معماری که در آن ساختمان ها کلاً با بتن زبره و بدون روکش ساخته میشود) بتُنی کردن ساختمان ها، پنجره های کوچک، مقیاس های غیرانسانی. آنها ساختمان های بسیار خشنی بودند. هنگامیکه به پایان دهه هشتاد رسیدیم، شروع به تغییر دوباره نمادها کردیم. خودمان را به روز کرده و نئون، پلاستیک و مواد رنگی را اضافه کردیم.توصیه به معماران نسل جدیدوی، بخش دیگری از سخنرانی خود را به توصیه هایی برای معماران نسل جدید، اختصاص داد و گفت: معماران ناامید و دلخور شدند و آونگ را به سمت دیگر هل دادند. در اواخر دهه 80 و اوایل دهه 90، شروع به تجربه چیزی دیگر به نام سبک ساختارشکنی کردیم. نمادهای تاریخی را دور ریختیم و بر توانایی طراحی با کامپیوتر تکیه کردیم. این ساختمان های دانشگاهی و بیپروا بسیار غیرمعمول هستند، شما را کاملاً منحرف کردیم.در سال 1997، ساختمان گوگنهایم بیلبائو طراحی شده توسط فرانک گری افتتاح شد و به طور بنیادی، ارتباط جهان را با معماری تغییر داد. پُل کلدبرگ گفت که بیلبائو یکی از لحظات کمیابی است که تمامی منتقدان، دانشگاهیان و مردم با هم در مورد یک ساختمان اتفاق نظر داشتند. نیویورک تایمز نوشت این ساختمان یک معجزه هست. پس ازاینکه این ساختمان تکمیل شد گردشگران شهر بیلبائو افزایش یافتند. این اولین معماری از نوع فوق مدرن و مشهور بود.وی ادامه داد: خُب این اشکال چگونه ممکن میشوند (بسیار وحشی و رادیکال هستند)چگونه ممکن است که آنها تبدیل به طرحی همه گیر در سراسر دنیا شوند؟ و این اتفاق افتاد زیرا رسانه ها به طور موفقیت آمیزی آن را پوشش دادند و آنها آموختند که این اشکال به معنای داشتن فرهنگ است. واکنش بسیار عاطفی با این اشکال ایجاد کردیم. پس هر شهرداری در جهان خواستار آن شد. هر شهرداری میدانست که اگر این اشکال را در شهرشان داشته باشند، آنها گردشگرانی خواهند داشت.این پدیده با شروع هزاره جدید برای چند معماری فضایی دیگرمثل ساختمان های طراحیشده توسط زاها و لیبسکید هم اتفاق افتاد و درواقع میتواند برای کل معماری اتفاق بیفتد، برای اینکه رسانه های دیجیتالی شروع به افزایش سرعت بخش اطلاعاتی که ما از آنها استفاده میکنیم کرده اند.مارک در بخش پایانی سخنرانی خود با تبیین این موضوع که معماری کاملاً با سرعت در حال حرکت است و شاهد انقلابی در معماری هستیم، اظهار داشت:زمان زیادی نمیبرد که درباره یک ساختمان فکر کنید اما زمان زیادی میبرد تا یک ساختمان را بسازید، سه تا چهار سال و در این فاصله، معمار دو تا هشت و شاید صد ساختمان دیگر را طراحی کرده، قبل از اینکه آنها بدانند که ساختمانی را که چهار سال پیش طراحی کرده اند موفقیت آمیز بوده یا نه. این به دلیل آن است که هرگز حلقه بازخورد مناسبی از معماری وجود نداشته است. معماری زبره کاری یک حرکت دوساله نبود، حدود بیست سال طول کشید. برای مدت بیست سال، ما ساختمان هایی شبیه هم میساختیم زیرا نمیدانستیم مردم چقدر از آن متنفر هستند. هرگز دوباره این سبک معماری اتفاق نمیافتد، چون در آستانه انقلاب بزرگی در معماری هستیم از زمانی که بتُن، فولاد و آسانسور اختراع شدند و حالا این انقلاب مدیاهاست.