آیا زندگی در کنار دکل های برق سرطان زاست؟

کد مطلب : 2935 داستان بر سرسلامتی است. صحبت دیروز و امروز هم نیست. سلامتی که این بار به دکل های فشارقوی برق گره خورده است. ماجرایی که چند دهه است مردم و رسانه ها را به دنبال خود میکشد. هر بار رسانه ای مشکلات و عوارض این غول های آهنی را بازگو میکند و هر بار مسئولی که توپ را به زمین دیگری میاندازد و از حل مشکل سر باز میزند.مشکلاتی از جنس برقدکل های برق فشارقوی همیشه برای هم جوارانشان دردسر بزرگی بوده اند. اگر این همسایگی بیدردسر بود و زیان و ضرری در کار نبود، شاید میشد آن هیکل بزرگ را تحمل کرد، اما هرگز این دکل های برق فشارقوی حق همسایگی را به جا نیاورده اند و همیشه حضورشان با مشکلات بسیاری همراه بوده است. از طرفی برخی از آنها به خانه ای چسبیده اند و برخی دیگر درست وسط خیابان جا خشک کرده و تردد را برای اهالی مشکل میکنند.شما هم شاید خانه هایی را دیده باشید که در کنار یا نزدیکی این دکل ها ساخته شده اند. خانه هایی که ساکنانشان صبح و شب در معرض انواع و اقسام خطرات از برق گرفتگی و سقوط کابل های فشارقوی گرفته تا سرطان و بیماریهای اعصاب ناشی از تشعشعات قرار دارند. حال اینکه چرا اجازه ساخت برای این خانه ها صادرشده است و چرا کسی از این ساخت وساز جلوگیری نمیکند، بماند.از نمونه های همزیستی البته غیر مسالمت آمیز با دکل ها میتوان به خوابگاه دانشجویان دختر علوم پزشکی سمنان اشاره کرد که دقیقاً در کنار دکل های فشارقوی قرارگرفته است. به طوریکه این دانشجویان برای تردد بین خوابگاه و کلاس ها روزی چند بار باید از زیر کابل های برق با فشار بالا رد شوند.راه دور نرویم. همین تهران، در محله شهران چند خیابان در زیر دکل های برق فشارقوی است و خانه های بسیاری در آن وجود دارد. در شرق تهران نیز بخش عمده ای از محله های شرقی تهران پارس تحت نفوذ دکل ها و کابل های فشارقوی برق قرار دارند که افراد زیادی در این مناطق زندگی میکنند.غولهای دردسرسازبه گفته محمد حسینی کارشناس حوزه برق، فاصله حریم از دکل ها زمانی که داری برق 63 کیلوولت هستند در حدود 12 متر، ولتاژ 230 هزار ولت 17 متر و برای 400 ولت در حدود 20 متر است.این دکل ها و ولتاژ آنها زمانی که فاصله شان با خانه های مسکونی کم باشد مشکل آفرین هستند. به ویژه در زمان بارانی بودن هوا که صدای ویز ویز این دکل های شنیده میشود.وی از پدیده ای به نام «کرونا» نام میبرد که در زمان رطوبت هوا اتفاق میافتد و به دلیل میدان مغناطیسی این خطوط باعث یونیزه شدن مولکول های هوای میشود و ایجاد صدا میکند. یکسری امواج دیگر هم به دلیل الکترومغناطیس بودن این دکل های دائم در هوا وجود دارند که میتواند بر روی سیستم عصبی افراد تأثیرگذار باشد.حسینی میگوید : علاوه بر تأثیر این امواج بر اعصاب، پاره شدن سیم های آن براثر عواملی مثل رعدوبرق یا حوادث دیگر نیز برای ساختمان های اطراف خطرناک است. او درباره انتقال این خطوط برق معتقد است: این خطوط هوایی است و باید به کابل های زمینی تبدیل شود که کاری هزینه بردار است. درواقع به گفته او برای تبدیل خطوط هوایی به زمینی باید کانال هایی در زمین حفر شود که هزینه بسیار زیادی نیاز دارد. گرچه برای دکل های با ولتاژ پایین تر ایجاد کانال لازم نیست و تنها در عمق یک متری خاک میتوان روی آنها را پوشاند.البته در زمان ساخت بزرگراه صدر به دلیل وجود همین دکل های برق خطوط زمینی ایجاد شد و این نشان میدهد که این مسئله قابل اجراست. قطعاً انجام چنین پروژه هایی هزینه های هنگفتی را در پی دارد ولی جدا از این هزینه ها یک همت همه جانبه مسئولان را طلب میکند، همتی که باید شروعش از وزارت نیرو باشد.زندگی با طعم سرطانبرخی مطالعات ثابت کرده است که خطوط فشارقوی برق باعث لوسمی (سرطان خون) در دوران کودکی میشود، این دکل ها میدان مغناطیسی در اطراف خود ایجاد میکند و هر آنچه در این میدان قرار گیرد را تحت تأثیر قرار میدهد.حسن ابوالقاسمی رئیس انجمن خون و سرطان کودکان از مطالعات گسترده در سطح بین المللی در این رابطه سخن میگوید و میافزاید: چند سال قبل در کشور انگلیس مقاله ای درباره تأثیر و سرطان زا بودن دکل های فشارقوی چاپ و منتشر شد. در این مقاله آثار مخرب این دکل ها بررسیشده بود و درباره زیان بار بودن میدان مغناطیسی آن تأکید شد بود.وی ادامه میدهد: اما در همان کشور چند سال بعد مقاله دیگری نوشته شد که این ادعا را رد میکرد؛ اما آسیب رسان بودن این امواج امری بدیهی است و لازم است دولتمردان درباره رفع مشکلات و پیشگیری از صدمات آن اقدام کنند.اما ابوالقاسمی برای دریافت اطلاعات بیشتر ما را به یکی از پژوهشگران انجمن خون و سرطان کودکان ایران معرفی میکند تا با نتایج تحقیقات این پزشک از عوارض هم جواری با این دکل ها اطمینان حاصل کنیم.عباسعلی حسین پور فیضی، فوق تخصص سرطان شناسی کودکان نیز درباره تأثیرات مخرب ناشی از دکل های برق فشارقوی بر روی بدن مطالعات گسترده ای انجام داده است. وی میگوید: در سال های گذشته متوجه شدیم تعداد زیادی از کودکانی که به سرطان خون مبتلا شده اند و برای درمان به بیمارستان کودکان تبریز مراجعه میکنند به طور خوشه ای از یک منطقه خاصی از شهر تبریز هستند.وی اضافه میکند: لذا درصدد آن برآمدیم تا مطالعاتی را در این خصوص انجام دهیم و تحقیقاتی بر روی 60 نفر از کودکان مبتلابه سرطان خون که برای درمان به مرکز درمان سرطان تبریز مراجعه میکردند انجام شد. از بین این 60 بیمار 35 نفر از آنها پسر و 25 نفر دختر بودند.این فوق تخصص آنکولوژی میگوید: در این تحقیقات تمام افرادی که به لوسمی حاد لنفوئیدی (ALL)، لوسمی حاد میلوئیدی (AML) مبتلا بودند موردبررسی قرار گرفتند و نتیجه گرفتیم که اکثر این کودکان در منطقه شمال غربی تبریز زندگی میکنند که در این ناحیه دکل های برق فشارقوی 64 هزار ولت تا 110 هزار ولت وجود دارد.حسین پور ادامه میدهد: با توجه به وجود دکل های فشارقوی در این منطقه از شهر، فاصله منزل این کودکان تا دکل های برق فشارقوی موردبررسی قرار گرفت و سپس با استفاده از فرمول های ریاضی میزان میدان الکترومغناطیسی که توسط این دکل ها ایجاد میشد را محاسبه کردیم.وی میافزاید: بعد از مطالعات انجام شده در این زمینه مشخص شد 14 نفر از بیماران (در حدود 23 درصد) در فاصله کمتر از 500 متر از این دکل ها سکونت دارندعضو انجمن آنکولوژی میگوید: همچنین 59 نفر از بیماران غیر سرطانی که برای بیماریهای معمولی به بیمارستان مراجعه میکردند به عنوان جامعه شاهد یا کنترل شونده انتخاب و بررسی شدند که مشخص شد فقط 2 نفر در فاصله کمتر از 500 متر از دکل های برق فشارقوی زندگی میکنند.نتیجه تحقیقاتی که در این خصوص صورت گرفت بیان کننده این موضوع است که سکونت در فاصله کمتر از 500 متر از دکل های برق فشارقوی خطر ابتلا به سرطان خون را در افراد به خصوص در کودکان افزایش میدهد.وی ادامه میدهد: تحقیقات انجام شده در مجله علمی asian journal cancer prevention به چاپ رسیده و در همایش ها بین المللی در این خصوص صحبت شده است. همچنین تحقیقاتی در این خصوص در کشورهای اروپایی صورت گرفته و اسناد بین المللی نیز بیان گر این موضوع است که سکونت در فاصله بیشتر از 2 کیلومتر از دکل های برق فشارقوی خطر ابتلا به سرطان خون را کاهش میدهد و سکونت در نزدیکی این دکل ها بلعکس این احتمال را افزایش میدهد.این پزشک میافزاید: در کشورهای پیشرفته منازل مسکونی دور از دکل های برق فشارقوی ساخته میشوند یا این که کابل های برق فشارقوی از زیرخاک عبور داده شده یا عایق میشوند که از شدت میدان مغناطیسی ایجادشده میکاهد.وی در پایان توصیه میکند: افراد از ساخت وساز منازل مسکونی در فاصله کمتر از 500 متر خودداری کرده و از فعالیت و زندگی در نزدیکی این دکل ها پرهیز کنند.قانونهای که خاک میخوردسید مهدی هاشمی عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی درباره ساخت وساز و تاخت وتاز این دکل ها در مناطق مسکونی میگوید: دستورالعمل های خاصی برای ساخت وساز در مناطقی که دارای دکل های برق فشارقوی هستند وجود دارد که در این دستورالعمل ها نحوه ساخت، فاصله ساخت و ولتاژ دکل ها ذکرشده است.وی ادامه میدهد: درصورتیکه در ساخت وسازها این استانداردها و فواصل مجاز رعایت نشود ممکن است تأثیراتی روی سلامتی انسان داشته باشد و باید برخوردهای قانونی توسط شهرداری فرمانداری و نهادهای مسئول صورت بگیرد.وی در پایان میگوید: شهرداریها موظف هستند بر اساس قوانین و استانداردهای تعیین شده مجوز ساخت منازل مسکونی را صادر کنند.هرچند در این گزارش موفق به گرفتن پاسخ از مسئولان وزارت نیرو و اداره برق نشدیم، اما آماده انتشار جوابی قانع کنند و راه حل پیشنهادی و اجرایی ایشان هستیم.