همیشه پای پول در میان است / خانه نشینی با سقوط در چاله شهرداری

گروه ساخت وساز: شهر مطلوب و آرمانی را بدون شهرداری خوب نمی توان تصور کرد چرا که هر اندازه شهرداری ها قانون مدار باشند، توسعه و پیشرفت شهر ها موزون تر خواهد بود و قطعاً در نحوه و سبک زندگی شهرنشین ها تأثیر خواهد گذاشت. علاوه بر این داشتن یک شهر خوب هم در گرو رعایت هنجار ها و قوانین از طرف شهروندان است بنابراین رابطه دوسویه بین شهرداری و شهروند وجود دارد. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری ها به سراغ یکی دیگر از مناطق 22 گانه شهرداری تهران رفته ایم تا از دلایل آمدورفت شهروندان به شهرداری و مشکلات موجود گزارشی تهیه کنیم. چیزی که فایده نداره چه فایده داره؟! نخستین کسی که با خبرنگار پیام ساختمان به گفتگو پرداخت، کارگر افغانی بود که روبه روی شهرداری مشغول تمیز کردن جوی آب و جمع کردن آشغال های شهر بود. از او پرسیدم مگر شهرداری نیروی افغان هم استخدام می کند که پاسخ داد: «من کارگر شهرداری نیستم. من کارگر پیمانکار شهرداری هستم و با حقوق بسیار کمی اینجا کار می کنم.». هنوز ابتدای بحث بودیم که یک باره سه کارگر افغان که به نظر می رسید دوران دیده تر هستند جلو آمدند و یکی از آنها گفت: « در قبال کاری که می کنیم از مزایای بسیار کمی برخورداریم. این حقوق برای ایرانی ها اصلا صرف نمی کند و طالب آن نیستند. مردم هم فکر می کنند ما باعث بیکاری شان شده ایم.» در همین حین یکی از کارگران گفت: مشکلات ما در ایران بسیار است و گفتنش هم کار یک ساعت و دو ساعت نیست. بعد هم کل حرفش را در یک جمله خلاصه کرد و رفت: «چیزی که فایده ندارد، چه فایده دارد.» برخی شهرداری ها دفاتر را دوست ندارند مراجعه کننده دیگری که به نمایندگی از دفاتر خدمات الکترونیک به شهرداری مراجعه کرده بود به خبرنگار ما گفت: در ابتدای فعالیت دفاتر خدمات الکترونیک رابطه خوبی بین ما و شهرداری ها برقرار بود چرا که شهرداری به ما به عنوان یک طفل نوپا نگاه می کرد اما رفته رفته که توانستیم با گسترش دامنه شناخت به موضوعات احاطه نسبی پیدا کنیم، به مذاق برخی شهرداری ها خوش نیامد. وی ادامه داد: به دلیل اینکه دفاتر خدمات الکترونیک به صورت خصوصی اداره می شوند، هنوز برخی از پرسنل شهرداری ها توجیه نشده اند و به نوعی احساس می کنند ولی نعمت ما هستند. کسی مسئول سقوط در چاله نیست مراجعه کننده دیگری که بدجور شاکی به نظر می رسید، به خبرنگار ما گفت: چندی پیش برای انشعاب فاضلاب کوچه ما را کندند اما متأسفانه نکات ایمنی را به هیچ وجه مد نظر قرار ندادند. نتیجه این شد که شوهر بنده صبح زود که می خواست در محل کارش حاضر شود در یکی از چاله ها افتاد و لگنش شکست و الآن حدود یک ماه است که خانه نشین شده است. وی افزود: از روز اولی که این اتفاق افتاد دنبال یک نهاد می گردم تا جواب قانع کننده ای به من بدهد اما به هر کس مراجعه می کنم به نهاد دیگری پاس می دهد. شهرداری هم عنوان می کند« اگر قرار باشد شهرداری بابت این جور کار ها غرامت پرداخت کند ، باید روزی هزار نفر که در جوی آب می افتند، در شهرداری صف بکشند. ما فقط مجوز انشعاب را صادر می کنیم.» نوسازی بلامانع است یکی دیگر از مراجعه کنندگان به خبرنگار ما گفت: ساختمان ما شامل هفت واحد آپارتمان است که عمر آنها به حدود 20 سال می رسد. از آنجایی که این ساختمان فاقد کیفیت لازم است بنده و چهار نفر از مالکان ساختمان تصمیم گرفتیم ساختمان را تخریب و نوسازی کنیم اما در این میان دو نفر از مالکان از نوسازی ساختمان استقبال نمی کنند. وی ادامه داد: برای حل مشکل به سراغ شهرداری آمدیم و خوشبختانه کارشناسان شهرداری اعلام کردند چنانچه کارشناسان ساختمان دادگستری فرسوده بودن ساختمان را تأیید کنند و برای مالکان ناراضی در زمان ساخت مسکن اجاره ای تأمین کنیم، نوسازی بلامانع است و دو مالکی که در اقلیت هستند نمی توانند مانع انجام کار شوند. بدون پول نمی شود؟! مراجعه کننده دیگری با بیان اینکه شهرداری ها دنبال بهانه می گردند به پیام ساختمان گفت: حدود یک سال پیش پروانه ساخت را از شهرداری با هزار بدبختی گرفتم. در آن زمان مشکلاتی برای من به وجود آمد که نتوانستم کارم را شروع کنم. حدود دو هفته پیش که کارم را شروع کردم، برگه احضاریه از طرف شهرداری ارسال شد که به دلیل ساخت وساز غیرقانونی باید به شهرداری مراجعه کنید. وی خاطرنشان کرد: مسئولان شهرداری عنوان می کنند مهلت پروانه یک سال تعیین شده و شما باید برای آغاز کار دوباره به شهرداری مراجعه می کردی و درخواست تمدید مهلت می کردی. بر این اساس بنده را جریمه کرده اند و حالا هم به هر دری می زنم تا شاید جریمه کمتری پرداخت کنم. واقعاً امکان ندارد شهرداری برخی مشکلات و تخلف ها را بدون گرفتن پول رفع کند؟ متن کامل این گزارش در نشریه شماره 177 پیام ساختمان به چاپ می رسد.