تولد برندهای ساختمانی سرمایه گذاری می خواهد

کد مطلب : 3064در شرایطی که فضای صنعت ساخت وساز در دنیا دستخوش تحولات سریعی است شرکت های بزرگ ساختمانی صاحب برند در کشور ما کمتر دیده میشود . هرچند مدیران و مهندسان برجسته ساختمانی کشورمان دارای تجربیات زیادی هستند ، ولی زاویه دید روشنی در اجرای پروژه های بزرگ به عنوان یک شرکت صاحب برند ندارند . وجود مشکلات متعدد در سیستم اداری و قوانین کشور و نداشتن توجیه اقتصادی ازجمله آیتم هایی است که حضور و بلوغ چنین شرکت هایی را پیچیده تر کند . در این زمینه در گفتگو با نعمت اله فرزان پور ، مجری پروژه های بزرگ ساختمانی در کشور به تحلیل و بررسی این مسئله پرداخته ایم .نظارت در ساخت باید باشدنعمت ا... فرزان پور در زمینه ریشه یابی علل این مسئله و ارائه راهکارهای عملی به خبرنگار پیام ساختمان گفت : ورود یک شرکت بزرگ ساختمانی در قالب برندینگ در مدیریت پروژه های برتر ، مستلزم نظارت کامل در قالب انجام کنترل کیفیت و تضمین کیفیت در ساخت است . همچنین از شاخص های نزدیک شدن به یک برند در اجرای پروژه ، راه اندازی سیستم مدیریت پروژه خصوصا در مدیریت مالی، مدیریت تغییرات ، مدیریت برنامه ریزی سطح پروژه ها و بهره گیری حداکثری از نیروهای نخبه و متعهد ، توجه ویژه به استفاده از فن آوری های نوین و به طورکلی اقداماتی است که با هدف یکپارچگی در حوزه مهندسی انجام میشود .وی افزود : در حقیقت انتخاب یک پروژه ، به عنوان پروژه برتر به شاخص های زیادی از به کارگیری علم روز و فن مدیریت پروژه گرفته تا استفاده از توانمندی های درجه یک مهندسی کشور ، کنترل کیفیت در طراحی و اجرای ساخت وساز ها ، مدیریت مالی پروژه و به طورکلی تشکیلاتی مجهز به بحث های مدیریتی روز دنیا بستگی دارد .وی ادامه داد : برندینگ از مباحث مهم و اصلی در صنعت ساختمان مشخصات ملک و ساختمان به شمار می رود که منجر به ضمانت محصول از سوی مصرف کننده می شود ، به طوری که تولیدکننده را قادر می سازد سهم قابل توجهی از بازار مصرف را جذب کند ، حال آنکه کمبود آن در کشورمان یکی از ضعف های این صنعت به شمار می رود .وی اظهار داشت : برند بودن یا نبودن را باید در میزان سرمایه گذاری در این زمینه جستجو کرد . ما در بخش ساختمان بر روی سرمایه گذاری و تشکیلات مدیریتی کار نکرده ایم به گونه ای که عمده فعالیت های ساختمانی کشور به دست مردم عادی انجام می شود و نتیجه آن را در بازار صنعت ساختمان مشاهده می کنیم .فرزان پور ادامه داد : باید برای ایجاد شرکت های بزرگ بسترسازی و سرمایه گذاری کرد تا متخصصان با پذیرش مسئولیت خود ، کار با کیفیت و مدیریت صحیح ارائه دهند اما این موضوع تنها در صورت اصلاح قوانین ، حمایت های دولتی و پشتیبانی بانکی و مالی امکان پذیر است .این فعال ساختمانی با بیان اینکه سرمایه گذاریها آن طور که باید در صنعت ساختمان صورت نگرفته است ، اظهار داشت : دلیل کم بودن شرکت های صاحب برند همین موارد است . نظام مهندسی ما شرکت ها و این نوع تشکیلات را وادار می کند تا از نیروهای آنها به عنوان ناظر یا مجری استفاده کنند ، درصورتی که اگر ساختاری باشد که خود این شرکت ها صاحب گرید بوده و مورد تأیید سازمان نظام مهندسی قرار گیرد قطعا شرکت ها می توانند عملیات ساخت را به خوبی اجرا و نظارت کنند .ساختار امور مهندسی به سمت تشکیلات خرد رفتهفرزان پور گفت : ساختار امور مهندسی فعلی به سمت تشکیلات های خرد رفته ، حال آنکه با وجود تشکیلات کوچک نمیتوان صاحب برند شد ، بلکه لازمه آن تشکیلاتی منسجم با مدیریت برنامه ریزی و مطابق با علم روز دنیاست .به گفته وی تجربه ثابت کرده که مهندسان ایرانی مشکلی در اجرای پروژه های ساختمانی، عمرانی و پروژه های بزرگی که در دو دهه اخیر توسط مهندسان داخلی انجام شده ندارند ، اما در حال حاضر ساختار سازماندهی شده ای که بتوان شرکت های بزرگی در بخش ساختمان از آنها بیرون آورد متأسفانه وجود ندارد و قطعا شهرداری، نظام مهندسی و دولت باید به فکر ایجاد این ساختار در صنعت ساختمان باشند .این فعال عمرانی اظهار داشت : منظور از ایجاد سرمایه گذاری های اولیه صرفا اعتبار و بودجه نیست بلکه بحث تسهیل قوانین است ، به طور مثال ، وقتی شرکتی بزرگ با بیش از 100 مهندس فعالیت میکند ، طبیعتا سازمان نظام مهندسی می تواند ، از طریق آزمودن این نیروهای متخصص ، آنها را ناظر مورد تأیید قرار دهد ، اما در عمل علاوه بر پرداختن هزینه های گزاف برای تأمین همین تعداد نیروی مهندس ، باز باید ناظر و مجری جداگانه داشته باشد که طبیعتا باوجوداین ساختار ها و پرداخت این هزینه ها ، بخش خصوصی ترجیح میدهد زیر بار این همه مخارج برای ایجاد تشکیلات گسترده نرود .وی ادامه داد : وقتی این زمینه ها فراهم نیست سرمایه ها به راحتی به این سمت نخواهند آمد ، یعنی با وجود قوانین متعدد و دست و پاگیر ، بخش خصوصی کمتر برای ورود به بخش ساخت وساز با تشکیلات گسترده و برند شدن تمایل نشان می دهد . حال آنکه وقتی این نوع تشکیلات در قالب برندینگ شکل بگیرد ، با توجه به اهمیت این موضوع و اینکه این شرکت برای ماندگار شدن فعالیت می کند و نه یک دوره کوتاه 4 - 5 ساله ، مسائل اقتصادی را خود حل می کند ، نه به شیوه های امروزی که به سرعت ساختمانی را بسازد و بفروشد .فرزان پور گفت : به طور نمونه ما الآن در اجرای پروژه ها ، در انتظار نظارت سازمان نظام مهندسی نیستیم ، بلکه با ایجاد سیستم مدیریت پروژه ، راه اندازی سیستم آزمایشگاهی زیر نظر مستقیم مدیر پروژه ، و حتی با ایجاد سیستم تضمین کیفیت ، تمام مراحل را تحت نظر گرفته و فعالیت میکنیم .وی معتقد است : تمامی این فرایند ها و در کنار آن به کارگیری افرادی که دارای تخصص و سوابق اجرایی زیادی در مدیریت پروژه های بزرگ بوده اند هزینه بر است ، بنابراین در مسیر این فرایند ، کافی است این ساختار به رسمیت شناخته شود که ما مجبور به در اختیار گرفتن دوباره ناظر و مجری نباشیم .ضرورت یکپارچه سازی سیستم ساختاین فعال ساختمانی افزود : هدف از ایجاد این نوع سیستم ، یکپارچه سازی است تا برای ایجاد یک تشکیلات بزرگ چندین بار هزینه نشود و از افتخارات یک شرکت صاحب برند این است که به یک باره همه استراتژی های ساخت و مراحل عملیاتی یک پروژه را بر روی کاغذ آورده و در فاصله زمانی مشخص اجرا می کند . بنابراین در فرایند یکپارچه سازی، نمی توان یک مجری و ناظر از بیرون و تشکیلات این چنینی هم توسط خود شرکت دایر شود .وی تأکید کرد : در این راستا مشکل این است که مجری و ناظر به دلیل عدم حضور دائمی خود و گزارش های هرازگاهی در حقیقت ناظر عالیه محسوب می شوند ، حال آنکه در پروژه ای با بیش از 400 هزار متر زیربنا ، ناظر باید از اول وقت حضورداشته و دستورات را حین اجرا بدهد ، نه آنکه یک هفته بعد با بازدید اجمالی، تعدادی دستور صادر کند و برود .فرزان پور با بیان اینکه باید نظامات مهندسی ما اصلاح شود ، گفت : یعنی سازنده مکلف به در اختیار گرفتن مهندسان مورد تأیید سازمان نظام مهندسی باشد ، و سازوکاری تعریف شود تا شرکت های صاحب برند یک بار با مراجعه به سازمان و اخذ تأییدیه ، وظایف خود را انجام دهند در غیر این صورت باوجوداین نظامات دست و پاگیر امکان ندارد تشکیلات بزرگی شکل بگیرد .این فعال ساختمانی در پایان با تأکید بر اینکه باید از شرکت های صاحب کیفیت پشتیبانی شود ، گفت : قطعا انتظار نداریم یک شبه شرایط تغییر کند ، ولی باید زمینه های آن را فراهم کرد تا شرکت های بزرگ به این سمت حرکت کنند ، مطمئنا تحت این شرایط شرکت های صاحب تشکیلات و برند موجودیت می یابند و با وارد کردن تکنولوژهای جدید و به کارگیری طراحیهای برتر به توسعه این صنعت کمک خواهند کرد.