مسئولیت وزیر راه و شهرسازی سنگین تر شد

کدمطلب:3401مهربانی درماه مهر با وزیر راه و شهرسازی دولت یازدهم تمام تلخیهای دوران پرچالش و با کش وقوس فراوان استیضاح را به کام دکتر آخوندی شیرین کرد. سه شنبه هفته گذشته برابر با چهاردهم مهرماه سال جاری اتفاقی در مجلس شورای اسلامی افتاد که از جهات مختلفی هم برای دولت و ملت و هم برای صنعت ساختمان آثار متفاوتی میتواند داشته باشد.استیضاح وزیر راه و شهرسازی در حالی با استقبال نمایندگان در صحن مواجه نشد که چند وقت پیش کمیسیون عمران مجلس گزارش مفصلی از ناکارآمدی وزارتخانه تحت مدیریت دکتر آخوندی در صحن علنی قرائت کرده بود. علیرغم طولانی بودن دوره استیضاح که چند مرحله پیش از آن نیز به دعوت وزیر به کمیسیون عمران و طرح سؤالات مختلف از وی انجامیده بود؛ این بار دکتر آخوندی با آرای بیشتری نسبت به روز آغازین کسب اعتماد از نمایندگان مواجه شد؛ اما هدف از طرح این موضوع نه مخالفت با عدم استقبال نمایندگان از استیضاح وزیر ـ که دو شماره قبل در همین ستون با عنوان «سود و زیان استیضاح وزیر» در مخالفت با استیضاح علیرغم حق طبیعی نمایندگان شمردن آن مطلب نوشته بودیم ـ بلکه چرایی رفتارهایی است که این گونه از مراجع حساس و تأثیرگذار کشور سر میزند و مستقیم توسط مردم مورد قضاوت قرار میگیرد.به هیچ وجه از آغاز، موافق با به وجود آمدن چنین صحنه ها و رقم خوردن نتایج ناگوار آن نبودیم که البته در این مورد خوشبختانه نتیجه غیر از اهداف اولیه طرح رقم خورد. هر ایرانی طبیعتاً از شنیدن و دیدن وجود همدلی و هم صدایی در مجموعه نهادهای خدمتگزار به کشور خوشحال خواهد شد . ما هم جزو همان ها.هستیم که اعتقاد دارند هرچه همنواییها پررنگ تر گردد، موجب بالندگی بیشتر کشور خواهد شد ولی قابل تذکر است که چرا باید پس از این همه تمرین دموکراسی باز شاهد چنین ناهماهنگیهایی باشیم. البته شاید از جهاتی خود همین تنوع دیدگاه ها موجب رشد و پیشرفت و خروج از یکنواختی و رکود گردد اما نباید منکر این هم باشیم که در یک مجموعه هرچه اختلاف نظرها کمتر و اتفاق نظرها بیشتر باشد نیل به مقصود دستیافتنیتر و آسان تر خواهد بود. برای اینکه از محور اصلی موضوع خارج نشویم به چند مورد از ناهماهنگیهای پیش از استیضاح وزیر و چند مورد از مزایای عدم استقبال از استیضاح برای صنعت ساختمان اشاره مینماییم.غرض از توجه به ناهماهنگیهای پیش از استیضاح این است که اگر در رابطه با استیضاح وزیر راه و شهرسازی که چند ماه پیش گزارش کمیسیون عمران از عملکرد نامناسب وزارتخانه توسط سخنگوی کمیسیون در صحن علنی قرائت شد، بیشتر مطالعه میشد و وقتی را که برای تهیه آن گزارش در کمیسیون اسراف کردند در جهت حداقل به جریان انداختن و اجرایی کردن قوانینی که در حوزه زمین، ساختمان، مسکن، مالیات و... بر زمین مانده است، صرف میکردند امروز نه تنها موردنقد خود و دیگران قرار نمیگرفتند بلکه با آرامش بیشتری به کارهای کمیسیون عمران میپرداختند تا با ناآرامی موجب تشدید اختلاف نظرها در آن مجموعه نشوند.اگر در تنها مرجع نظارت بر امور ساختمانی چنین ناهماهنگیهایی وجود داشته باشد، آنگاه تکلیف بقیه سازمان ها که به قول وزیر بیش از 56 هزار نفر کارمند دارد و زیر نظر این مرجع قرار دارند، مشخص است! آنچه پس از استیضاح وزیر، بیش از همیشه بر سر کمیسیون عمران سایه افکنده بود، عدم هماهنگی مخصوصاً بین صدر تا ذیل این مجموعه بود. نگارنده از نزدیک از هرکدام از این دو، علت و چرایی رقم خوردن چنین وضعیتی را جویا میشد متأسفانه هریک طرف دیگر را به متأثر شدن از عوامل غیرفنی و تخصصی متهم میکرد. این در صورتی است که اکثریت اعضای کمیسیون که خود رئیس را با رأی اکثریت انتخاب کرده بودند، امروز ـ روز استیضاح ـ با نوشتن نامه ای اعلام میکنند موافقت رئیس با استیضاح نظر شخصی ایشان است و ربطی به نظر کمیسیون ندارد.آیا هردو گروه چه موافق و چه مخالف نباید قضاوت مخاطب یا موکلان خود که برنامه ها و رفتارهای وکلای خود را تعقیب میکنند در نظر داشته باشند؟ و بدانند که آنها از این گونه تصمیم گیریها آزرده خاطر خواهند شد نه به خاطر یک استیضاح ـ که یک تصمیم از هزاران است ـ بلکه به خاطر همه تدابیر، تمهیدات و سیاست گذاریهایی که در آن مجموعه (کمیسیون) برای صنعت کلان ساختمان گرفته میشود.لوکوموتیو صنعت ساختمان به عنوان پیشران اقتصاد کشور هرچند توسط دولت و وزرای اقتصادی به حرکت درآمده و شخص وزیر راه و شهرسازی راننده آن است اما به غیر از کمیسیون عمران مجلس کدام نهاد ناظر بر حرکت مستقیم آن ومراقب از مسیر خارج نشدنش است؟ البته فقط ساختمان نیست که توسط وزارت راه و شهرسازی هدایت میشود بلکه حمل ونقل و در نگاه کلان کلیه راه های کشور اعم از هوایی، دریایی، ریلی و... با رانندگی شخص وزیر سروسامان مییابند اما اینکه مجموعه به این عریض و طویلی را کدام مرجع نظارت میکند مگر به غیر از کمیسیون عمران ناظر دیگری را برای آن می توان متصور بود؟ حالا که کمیسیون عمران دارای چنین جایگاه مهم و اثرگذاری است آیا نباید از آن انتظار داشت نه به خاطر اتهام های وارده که خود ادعا میکنند بلکه اهمیت حوزه راه و صنعت ساختمان که حدود یک سوم اقتصاد کشور را با خود همراه دارد، از اختلاف سلیقه ها نه که طبیعی است بلکه اتهام پراکنیهای ناصواب دوری گزینند و به احترام آرای موکلان خویش حافظ منافع ملی باشند نه مطامع گروهی و شخصی؟ به هیچ وجه در صدد تأیید یا رد اتهام های وارده موافقان و مخالفان استیضاح نیستیم ، فقط با استناد به ادعای این بزرگواران بر خود لازم میدانیم به عنوان کسی که دغدغه منافع ملی را دارد از هر دو طرف بخواهیم بیش از این ، ازمسیر همدلی در داخل یک کمیسیون فاصله نگیرند و با در پیش گرفتن طریق هم زبانی و با جدیت بیشتر به فکر ساماندهی نظارت بر کارهای برجایمانده صنعت کلان ساختمان باشند.اما قبل از اشاره به مزایای عدم استقبال نمایندگان از استیضاح، لازم میدانم به موردی از اهمیت و جایگاه رسانه ها در اثرگذاری بر دیدگاه مخاطبان اشاره کنم که نگارنده با آن مواجه بوده و اتفاقاً چون مربوط به استیضاح وزیر راه و شهرسازی است بیان میکنم. روزی در مجلس با یکی از نمایندگان سلام و احوالپرسی میکردم که نماینده محترم دستم را گرفت و به کناری کشید. فحوای سخنان ایشان که از نمایندگان تأثیرگذار بر تصمیم گیری مجلس هم هست این بود که به عنوان کسی که از عملکرد وزیر اطلاع دارم ارزیابیام در مورد استیضاح ایشان چیست؟این سؤال تقریباً پیش از تعطیلات تابستانی نمایندگان بود که بحث استیضاح وزیر مطرح بود. غرض از ذکر مطلب این است که اگر در سطور بالا نسبت به دیدگاه های متفاوت نمایندگان کمیسیون عمران نقدی شد موید پاسخ به اعتماد آن نماینده محترم در رابطه با استفاده از نظرات کارشناسی رسانه است چرا که به زعم ما فارغ از سمت و سوگیریهای گروهی و با یک نگاه کلان و اشراف بیشتر از حوزه های تخصصی ساختمانی هر نقدی بیغرض باشد اگر سودی هم نداشته باشد یقیناً ضرری هم نخواهد داشت.اما در رابطه با مزایای عدم استقبال از استیضاح برای صنعت ساختمان همین بس که وزیر راه و شهرسازی در طول دو سال گذشته که بر مصدر وزارت بوده بر امور وزارتخانه اشراف یافته و با کم و کاستی آن آشنا شده و اکنون در مرحله ای است که میتواند راهکارهای لازم را با اتخاذ تصمیم های مناسب و ارائه در جهت بهبود وضعیت و برطرف کردن اشکالات قدم بردارد که اگر در این مرحله ایشان برکنار میشد حدود دو سال دیگر طول میکشید تا فرد جدید به حوزه وزارتخانه اشراف یابد. ضمن اینکه وزیر فعلی از دوره های پیش با این بخش آشنا بوده و شناخت لازم را چه در حوزه فنی و اجرایی و چه در حوزه مالی و اقتصادی از وزارتخانه داشته و دارد، اکنون که دو سال از نزدیک در جریان امور بوده بهتر و بیشتر میتواند نسبت به جبران کمبودها اقدام کند.اما سخن آخراین که نه تأیید نمایندگان مجلس با آرای بیش از آرای اولیه کسب اعتماد و نه تأیید ما با این استدلال که آشنایی وزیر با حوزه راه و ساختمان به موفقیت وی در ادامه مسیر کمک میکند هیچ کدام به معنی نادیده انگاشتن کارهای انجام نشده در وزارتخانه متبوع وزیر نبوده و نخواهد بود و بلکه مسئولیت ایشان را سنگین میکند که باید با اهتمام بیشتری در حفظ این اعتماد تلاش مضاعف نماید. مخصوصاً در بخش مسکن مهر که خود از آغاز قول داده اند تا آخر آن را ادامه خواهند داد و به عنوان شهروندی که احساس میکند خودش در داخل آن (مسکن مهر) سکنی خواهد گزید، انتظار میرود حقوق شهروندی را در مسکن مهر نه با وعده که عملی رعایت کنند. هرچند در سخنان موافقان استیضاح بیمهریهایی هم دیده شد ولی برخی از آنها از جمله اختصاص اعتبارات برگشتی از اقساط مسکن مهرهایی که تحویل داده شده اند برای ادامه ساخت مسکن مهرهای ناتمامحرف درست و بجایی بود که بارها مجری ویژه مسکن مهر و قائم مقام وزیر در مسکن مهر خود خواستار آن شده اند و این کار یقیناً با اهتمام وزیر و مطالبه ایشان از وزیر اقتصاد و رئیس کل بانک مرکزی شدنیتر است و در این صورت حلاوت مهربانی با دولت با هنر وزیر راه و شهرسازی علیرغم ناآرامی در کمیسیون عمران با مهربانی ایشان به مسکن مهر در ماه مهر مضاعف خواهد شد. قادرنصیری ترزنق