معماری روستایی در ایران

کد مطلب: 3328معمولاً کارشناسان، معماری روستایی در ایران را نمونه معماری پایدار معرفی میکنند. معماری روستایی ایران مجموعه متنوعی از ابنیه و سکونتگاه ها را در برمیگیرد. در سرزمین ایران به دلیل تنوع جغرافیایی و اقلیمی و گوناگونی فرهنگی، در هر مکان روستاها ریخت ویژه ای دارند. گاهی خانه ها پراکنده و جدای از یکدیگر و گاه به هم تنیده، بام خانه ها در جایی تیرپوش و در جای دیگر شیب دار و در بعضی مناطق دیگر گنبدی شکل و منحنی است.در این گزارش نظر چند تن از کارشناسان معماری انجمن مفاخردرباره معماری روستایی در ایران گردآوری شده است که در ادامه میخوانید:فضاهای روستایی نمونه معماری خودکفا و پایدارپرویز طلایی، عضو انجمن مفاخر معماری ایران درباره معماری در روستاهای ایران گفت: فضاهای روستایی نمونه معماری خودکفا و پایدار است، برای بهسازی محیط و جلوگیری از ورود بافت‎های نامتناسب به روستا باید از جامعه شناسان و مردم‎شناسان استفاده کرد و روحیات و فرهنگ های روستایی و گذشته آن را کشف نمود.وی با بیان اینکه باید معماری و به خصوص معماری روستایی را از همه ابعاد مدنظر قرار داد، تأکید کرد بافت شهری نباید به روستا تزریق و تحمیل شود.فضاهای باز، جایش را به فضاهای بسته دادهنگار جوکار عضو انجمن مفاخر معماری درباره جایگاه عناصر معماری در منظر و مفاهیم اجتماعی منظر سکونت‎گاه‎های روستایی از جمله روستای زیارت که در استان گلستان واقع است ، گفت: فضاهای باز و برون نگر و محیط مشترک میان خانه ها امروزه جایش را به فضاهای بسته میدهد که این موضوع به نوبه خود بر شکل یکپارچه روستا تأثیر تخریبی دارد. وی دلیل توجه به روستاها برای حفظ منظر و فضاهای رو به بیرون را از ویژگیهایی دانست که نسبت به شهرها اصیل تر مانده اند.جوکار در ادامه سخنان خود گفت: وجود فضاهای مشترک که از تعامل اجتماعی میان مردم حکایت دارد مدت‎هاست که در شهرها از بین رفته و در روستاها نیز در حال از بین رفتن است.از فرهنگ سکونتگاه روستایی شناخت نداریمانوشه منصوری، عضو انجمن مفاخر معماری دراین باره گفت: برای آنکه بتوانیم خصوصیات سکونت گاه‎ها را دسته بندی کنیم از مناظر کوهستانی، کویری یا ساحلی سخن میگوییم.وی در ادامه گفت: دلیل ناپایدار بودن مناظر روستایی، عدمِ شناخت خود ما از سکونتگاه ها، فرهنگ و آداب ورسوم کهن است.این عضو انجمن مفاخر معماری با بیان اینکه این امکان وجود دارد که بتوان با تدبیر کافی زندگی روستایی را به تناسب روستا سازماندهی کرد، از طرح های هادی روستایی انتقاد کرد و گفت: این طرح‎ها فقط با استفاده از چند تصویر و چند دانشجو انجام میگیرد که طبعاً نمیتواند نحوه زندگی و خواست مردم و فرهنگ آنان را منعکس کند.منصوری به روستاهای اسپیدان، اورامانات، بوژان، پالنگان در نواحی مختلف کشور اشاره کرد و بر وجود خصوصیات مشترک این روستاها در موضوع رابطه بافت سکونتگاهی آنها با طبیعت تأکید کرد. وی بیان داشت در این روستاها معماری طبیعی با ویژگی انسان های بومی ارتباطی تنگاتنگ دارد. همچنین در این معماری از دانش و مصالح بومی استفاده شده است و نیز بافت و فضای آن با عملکرد روستا و شرایط فرهنگی مردم آن انطباق دارد.