سهم تاسیسات از شرکت های دانش بنیان

کد مطلب: 3536برای سال ها سؤال اصلی در مجامع تصمیم گیری این بود که آیا باید درهای کشور را بر روی تولیدات پیشرفته و مجهز صنعتی باز کرد تا کشور از آخرین تکنولوژیها بهره ببرد و یا اینکه میبایست درهای کشور را بست و برای رونق تولید در کشور تعرفه های بالا بر روی کالاهای وارداتی اعمال کرد. سؤالی که هر کس به آن به طریقی پاسخ میداد و درجایی از مدار تولید و یا واردات قرار میگرفت. اما تجربه کشورهایی مانند ترکیه، چین و برزیل که دیرزمانی ازنظر توسعه فن آوری و سطح تولید ناخالص ملی در سطح کشور ما و حتی عقب تر بودند نشان میدهد که در برنامه ریزیهای صنعتی این سؤالی نیست که باید پرسیده شود بلکه باید سؤال شود که هر فعالیت اقتصادی چقدر به پروسه تولید ارزش افزوده، دانش آفرینی، ارزش آفرینی و کارآفرینی میافزاید.در جهانی که حرف اصلی را میزان کیفیت تولیدات و بهره وری نیروی کار میزند بهره گیری از آخرین دستاوردهای علمی از اهمیت برخوردار است و در این مسیر به درستی شرکت های دانش بنیان اهمیت زیادی مییابند. این در حالی است که سهم ناچیز تولید در کشور از ضعف تکنولوژیک رنج میبرد که ناشی از ضعف تخصص و نبود آگاهی از آخرین فرآورده ها فن آورانه است و به این ترتیب ایران به بازاری برای شرکت های خارجی و بعضاً بیکیفیت تبدیل شده است. رویکردی که با شعار جهانیشدن همخوانی ندارد.رئیس جمهور یازدهم اما به تازگی نه تنها صنعت را تشویق به دانش بنیان بودن کرده است بلکه عنوان کرد: «ما جامعه و کشوری دانش بنیان میخواهیم.» رتبه صنعت ساختمان همچون شاخصی در مدیریت صنعتی کشور بیانگر نکاتی است. رشد ناگهانی و ارزش افزوده این صنعت بسیاری از سرمایه ها را به قسمت های مختلف آن وارد کرد. بنا بر برآوردها به طورمعمول 30 درصد از تولید ناخالص داخلی به بخش مسکن و ساختمان ارتباط دارد و تعداد زیادی از نیروهای کار ایران در این بخش فعالیت میکنند. اما در عمل حجم ناچیزی از ساختمان سازی در کشور توسط شرکت های معتبر صورت میگیرد و تعداد محدودی ساختمان با استفاده از آخرین دستاوردهای علمی جهان ساخته میشود. شرکت های دانش بنیان در بخش ساختمان سازی حضور کمتری دارند که این موضوع سؤالاتی را پیش آورده است. البته با رشد این صنعت به دست سرمایه داران غیرمتخصص و نیاز مبرمی که در این زمینه به انتقال تکنولوژی احساس میشود نیاز به تغییر رویه در مدیریت صنعت تأسیسات ساختمانی وجود دارد. در این مسیر آموزش صحیح نیروی متخصص و توسعه آموزش و تحقیقات از اهمیت برخوردار است، همچنین سازوکارها و پیچیدگیهای بازار باید در نظر گرفته شود که این مهم با تغییر زیرساخت های مدیریتی و حقوقی امکان پذیر است تا با ایجاد مطلوبیت بازار خروجیهای خلاقانه ای بر اساس دانش و تخصص روانه ساختمان های نوساز در اقصی نقاط کشور شود.