میس و معماری مدرن، بین المللی و مینیمال

همکاران، دانشجویان، نویسندگان و دیگران معمولاً او را میس مورد خطاب قرار می دادند، او معمار آلمانی-آمریکایی، و سومین مدیر باوهاوس از 1930 تا 1933 بود. او بعد از تحصیلات در مدرسه حرفه ای در رشته بنایی در سال 1901 به عنوان طراح تزئینات مشغول به کار شد. در سال 1905 به برلین رفت و در اداره ساختمان منطقه Rixdorf مشغول به کار شد و بعدها در دفاتر مختلف معماری کارکرد. لودویگ میس ون در روهه حرفه معماری خود را به عنوان یک کارآموز در کارگاه پیتر بهرنس بین سال های 1908 تا 1912 میلادی شروع کرد. او همچنین به عنوان مدیر پروژه های ساختمانی سفارت امپراتوری آلمان در سن پترزبورگ تحت نظر پیتر بهرنس کار می کرد. در سال 1909 کارخانه توربین سازی بهرنس استفاده کردن از شیشه و آهن در میس وندروهه تأثیر گذاشت در همان دوره میس وندروهه تحت تأثیر شینکل Shinkelو بعدها تحت تأثیر معماری کلاسیک و اکسپرسیونیسم آلمان بود. میس تحت تأثیر هنر دستایل، تأثیر بهرنس در بکار بردن مصالح جدید و پلان آزاد رایت بود. در شروع دهه 20 طرح هایی برای ساختمان های بلندمرتبه با نمای شیشه ای و ایده هایی برای میدان های مختلف شهر برلین داشت. طرح های وی برای ویلاهای شهری نیز به مرحله اجرا درآمد. در سال 1926- 1927او اولین مشاور و بعد مدیر هنری نمایشگاه آپارتمان که توسط ورک بوند Werkbund در شهر اشتوتگارت آلمان برگزارشده بود شد. میس وند روهه در سال 1929 برای طراحی غرفه آلمان در نمایشگاه جهانی بارسلونا برگزیده شد و برای این نمایشگاه یک مبل چرمی نیز طراحی کرد. او در1937 در سن 50 سالگی از ترس نازی ها از آلمان به ایالات متحده آمریکا گریخت و در عرض چند سال به عنوان یک معمار نابغه شهرت یافت. از سنت گرایی به نوگرایی(مدرنیسم) بعد از جنگ جهانی اول میس درحالی که هنوز کار طراحی خانه هایی با فرهنگ سنتی را انجام می داد، شروع به انجام به یک سری فعالیت های آزمایشی موازی درزمینهٔ سبک بین المللی کرد و به همتاهای پیش قراول خود برای ایجاد یک سبک جدید و یک دموکراسی صنعتی جدید ملحق شد. نقاط ضعف سبک سنتی از اوایل قرن 19 میلادی توسط تئوریسین های مترقی موردحمله قرارگرفته بود. انتقاد افزاینده آن ها از سبک های تاریخی بعد از جنگ جهانی اول یک اعتبار قابل توجه به دست آورد که بیشتر به عنوان شکست در سبک رهبری سلطنتی اروپا در نظر گرفته می شد . درواقع او دردهه 1950 با ساختن آسمان خراش هایی که دیواره های شیشه ای داشتند شکل شهرهای آمریکا را عوض کرد. ساختمان های قدیم آمریکا ساختمان هایی حجیم و تیره و تاریک بودند. میس در آمریکا نخست به شیکاگو رفت و پس از چند سال رئیس مدرسه ایلی نویز شد. و در ضمن به مطالعه معماری ساختمان های بلند اواخر قرن 19 شیکاگو پرداخت بعضی از این ساختمان ها پنجره های سرتاسری شیشه ای داشتند و این همان چیزی بود که میس درزمینهٔ ساختن آسمان خراش قبلاً درباره اش فکر کرده بود. معماری که میس بعدها آن را تقریباً (هیچ) می نامید ایجاد فضایی در داخل دیوارهای شیشه ای چیزی که تقریباً در ساختمان به نظر نمی آید . معماری آمریکا برخلاف معماری کشورهای دیگر معماری اسکلت فلزی و مصالح پیش ساخته بود و اقتصاد منحصربه فرد آمریکا تولید مصالح پیش ساخته را ایجاب می کرد. ایده معماری ساختمان به عنوان تقریباً (هیچ چیز) نقطه شروعی شد در زیبایی شناسی میس. او با ترکیب معماری خود و معماری رایت و لوکوربوزیه یک شیوه جهانی را در معماری به وجود آورد و گرامر مدرن را پایه گذاری و ابداع کرد و ظرافت و دقت آن را نشان داد. گرامر این معماری مدرن سابقاً برای حفاظت ساختمان ها از آتش سوزی دیوارهای آن ها را از مصالح سفالی می ساختند میس برای نمایش اسکلت ساختمان دستور داد که ورقه هایی از فولاد روی روکش سفالی دیوارهای خارجی نصب کنند. او غالباً برای نمایاندن واقعی بنا دستور داد تیرآهن بلندی از کف ساختمان تا زیر سقف کار بگذارند. آثار و جوایز از پروژه های معروف او می توان به ساختمان سیگرام، خانه فارنس ورث و نمایشگاه بین المللی بارسلونا اشاره کرد. همچنین او چندین مدال طلای سلطنتی (1959)، مدال طلای اِی آی اِی (1960) و مدال آزادی رئیس جمهوری (1963) را به خود اختصاص داد.