چه کسی برنده انتخابات محیط زیستی است؟

کمبود آب و آلودگی هوا از نگرانی های رأی دهندگان ایرانی بود اما کاندیداهای ریاست جمهوری ایران بیشتر نگران مسائل اقتصادی و از دست دادن طرفداران خود هستند. به گزارش پیام ساختمان، گاردین در مقاله ای به بررسی انتخابات ریاست جمهوری و ارتباط آن با مسائل زیست محیطی ایران می پردازد و می نویسد: چهار سال پیش، یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری ایران با قول هایی در خصوص احیای دریاچه ارومیه، یکی از بزرگ ترین دریاچه های آب شور دنیا که در حال محو شدن بود داد، توانست محبوبیت زیادی برای خود به دست آورد. گاردین ادامه می دهد، حال حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، با غرور از آن حرف می زند و وضعیت فعلی این دریاچه را به عنوان موفقیت محیط زیستی دولت خود می داند. اما این تمام داستان نیست. به اعتقاد گاردین نتیجه این انتخابات تعیین خواهد کرد که دولت با مشکلات و چالش های زیست محیطی کشور چطور مقابله خواهد کرد. گاردین در ادامه می نویسد: مشکلات مدیریتی آب در ایران بر این کشور سایه انداخته است. کیفیت بدهوا و تعطیلی شهرهای ایران به دلیل گردوغبار باعث اعتراضاتی در استان خوزستان شده است. گردوخاکی که در بیشتر مواقع از کشورهای همسایه ایران چون عراق سرچشمه می گیرد که خود با مشکلات سیاسی و بی ثباتی دست وپنجه نرم می کند. گاردین در ادامه به کمبود آب در ایران می پردازد و افت سطح آب های زیرزمینی و از بین رفتن تالاب ها، جنگل ها و بیابان زایی را از دیگر چالش های پیش روی رئیس جمهور جدید می داند. از سویی مشکلات محیط زیستی به یک نگرانی عمومی در ایران تبدیل شده است. گاردین ادامه می دهد کاندیداهای ایرانی از محیط زیست صحبت و پیش بینی کردند که می توانند مشکلات محیط زیستی کشور را حل کنند . این در حالی است که کاندیداهای اصلاح طلب در کمپین های انتخاباتی خود بیشتر به موضوع محیط زیست پرداختند و آن را جزو خواسته های مردم قراردادند. مصطفی هاشمی طبا، یکی از کاندیداهای اصلاح طلب در انتخابات ریاست جمهوری ایران، بیش از بقیه به مسائل محیط زیست ایران پرداخت و خاطرنشان کرد که مشکلات مربوط به آب و محیط زیست در ایران از عمده ترین چالش های رئیس جمهور ایران است. او بر توسعه فنی برای تولید کشاورزی کارآمد تأکید داشته و بر این باور است که کشور نیازمند تشویق توریسم و مدیریت صحیح منابع طبیعی است. روحانی می گوید پیش ازاین برنامه ای را منتشر کرده است که بر اساس آن مسائل زیست محیطی در کنار مسائل استراتژیک مثل اقتصاد، امنیت و دفاع قرار می گیرد. در چهار سال اخیر او برنامه هایی چون هوای پاک، حفاظت از خاک، ارزیابی زیست محیطی و حفاظت از تالاب ها را در دستور کار خود داشت. هرچند به اعتقاد مقاله نویس گاردین هنوز هم مغایرت هایی در فهم مشکلات محیط زیستی در ایران وجود دارد. گاردین می نویسد روحانی و معاون اول وی، اسحاق جهانگیری خودکفایی در تولید گندم را مایه غرور خود می دانند اما کسی مشکلات مربوط به کمبود آب که می تواند یکی از پی آمدهای این خودکفایی باشد را در نظر نمی گیرد. ابراهیم رئیسی، رئیس آستان قدس رضوی، محمد قالیباف [قبل از انصراف از کاندیداتوری ریاست جمهوری] شهردار تهران و مصطفی میرسلیم، وزیر اسبق فرهنگ نیز به نحوی به مسائل محیط زیستی در ایران اشاره داشتند. آن ها می خواستند کشاورزی را بهبود بخشند. آن ها می دانند چشم انداز طرح مسائلی چون بالا بردن حداقل دستمزدها، اشتغال و یارانه ها مشوقی قوی برای مردمی است که از حقوق خود محروم مانده اند و پی آمدهای زیست محیطی وعده هایشان برایشان مهم نیست. اما میراث کنونی که به منابع ایران رسیده است و فقدان حکمرانی مؤثر، حفاظت از محیط زیست را در این کشور به نبردی دشوار تبدیل می کند. دریاچه ارومیه نیز راه درازی تا احیای باثبات دارد هرچند پیشرفت هایی در این زمینه صورت گرفته است. از طرفی تلاش در جهت حل مشکلات ایران با کشورهای همسایه برای مسائلی چون احیای هورالعظیم همچنان ادامه دارد. بااینکه ایرانیان بهای سنگینی پرداخته اند تا به این نتیجه برسند که مدیریت ضعیف محیط زیست زندگی و اقتصاد آن ها را از بین خواهد برد، اما همچنان مشکلات محیط زیستی نتوانست در مبارزات انتخاباتی جایگاه قاطعی بیابد. به اعتقاد گاردین، وقتی کاندیداهای ریاست جمهوری با کوه عظیم مشکلات هرروزه مواجه می شوند در خصوص محیط زیست سست تر می شوند. آن ها نمی خواهند خطر حمایت کسانی را از دست بدهند که هنوز مردد هستند و حتماً نقش مهمی در تعیین برنده این انتخابات بازی خواهند کرد.