سبک های معماری درگذر زمان

قسمت اول معماری نوسنگی معماری نوسنگی مربوط به دوران نوسنگی، آخرین دوره از عصر حجر است که با انقلاب نوسنگی آغاز و به دو دوره نوسنگی بی سفال( دوره الف و دوره ب ) و نوسنگی با سفال تقسیم می شود. در حقیقت این دوران زمانی شروع شد که مردم از زندگی چادرنشینی دست برداشته و برای خود اقامتگاه های ثابت در نواحی مختلف برگزیدند. این دوران عصر شروع کشاورزی و اهلی کردن دام می باشد. در برخی نواحی جنوب غرب آسیا( خاورمیانه) انسان از مرحله جمع آوری و شکار به مرحله کشت و اهلی کردن برخی حیوانات مانند بز،گوسفند و سگ، همچنین استفاده از ابزارهای سنگی، گذر کرد. در این دوره آن ها به جای جمع آوری غذای موردنیاز خود به تولید آن پرداخت. آغاز معماری نوسنگی این دوره که با عصر حجر شناخته می شود به 10000 تا 2000 سال قبل از میلاد مسیح بازمی گردد. فرهنگ های دوران نوسنگی از نواحی جنوب غرب آسیا( خاورمیانه) ، در ابتدا از شامات، که از شمال به رشته کوه های توروس، از جنوب به صحرای عرب، از خاور به میانرودان و از باختر به دریای مدیترانه محدود است، آغاز شد و به شرق و غرب رسید. ساختارها و سازه های اولیه دوران نوسنگی را می توان در جنوب شرقی آناتولی، سوریه و عراق در 8000 سال قبل از میلاد مسیح یافت. همچنین این ساختارها حدود 7000 سال پیش از میلاد در جنوب شرقی اروپا و 5000 سال پیش از میلاد در اروپای مرکزی مشاهده شدند. مردم آمریکا و اقیانوسیه با معماری نوسنگی زمانی که با اروپایی ها ارتباط برقرار کردند، آَشنا شدند. ویژگی های معماری نوسنگی مردم دوران نوسنگی در شامات، آناتولی، روسیه و بخش شمالی میان رودان( بین النهرین)، سازندگان برجسته ای بودند و با استفاده از آجرهای خشتی، خانه ها و روستاهای خود را می ساختند. در منطقه چاتال هویوک آناتولی( ترکیه)، خانه ها گچ کاری می شدند و با نقاشی هایی از تصاویر انسان ها و حیوانات تزئین می شدند. در اروپا، با استفاده از مصالح ساختمانی گل سبک( کاه گل، گل و کاه و تکه های چوب)، خانه های بلند می ساختند. حفاری های باستانی نشان از ساخت خانه های آب سرا ( خانه هایی که روی پایه های چوبی بر روی دریاچه بنا می شدند و البته هنوز هم نمونه هایی از این خانه ها در کشورهای گینه نو و بورنئو دیده می شود. ) در سوئد، سوئیس، شمال ایتالیا، آلمان و اتریش می دهد. در ابتدا باستان شناسان تصور می کردند که این خانه ها بر روی آب به صورت جزیره های مصنوعی مانند کرانونگ های اسکاتلند ساخته شده اند ولی بعداً مشخص شد که این خانه ها در کنار ساحل دریاچه ها ساخته شده بودند و به علت بالا آمدن آب به صورت جزیره درآمدند. در رومانی مولداوی و اوکراین ساختمان های نوسنگی از کاه و گل ساخته شدند. همچنین در این دوره سبک ساخت خانه های زیرزمینی بوردئی شکل گرفت که به وسیله رومانی ها و اوکراینی ها تا قرن بیستم مورداستفاده بود. معابد و بناهای معروف دوران نوسنگی در دوران نوسنگی، سبک معماری خرسنگی(Mega thic architecture) در مناطق اروپایی و مدیترانه ای به وجود آمد. خرسنگ به تخته سنگ های بزرگی گفته می شود که روی هم چیده می شدند و سازه یا بنای یادبودی پدید می آوردند. یک سازه خرسنگی می تواند از یک تخته سنگ تنها هم تشکیل شده باشد. در این سازه ها، هیچ نوع ملاتی به کار نرفته و تخته سنگ ها به وسیله چینش قفلی بر روی هم سوار می شدند. بناهای معروفی از این دوران به جامانده که با کشف استخوان های به جامانده از انسان ها نشان می دهند که معبد هستند. البته در همان دوران بناهای یادبود هم ساخته می شد. بناهایی مانند استون هنج در انگلستان که البته این بنا هنوز به طور کامل شناخته نشده است و احتمال کاربری مذهبی و یا ستاره شناسی هم برای آن وجود دارد. همچنین قدیمی ترین بنای یادبود سنگی کشف شده مربوط به جگانتیا در جزیره غودش مجمع الجزایر مالت است. از دیگر بناهای معروف این دوران می توان به موارد زیر اشاره کرد: * معبد منایدرا، که معبدی خرسنگی در جنوب جزیره مالت در دریای مدیترانه است. * معابد خرسنگی اسکوربا در مالت. * سکارا برای در اسکاتلند روستایی ساخته شده از سنگ که بین سال های 3180 تا 2500 پیش از میلاد وجود داشته است و بعدها زیر ماسه های ساحل جزیره دورافتاده اورکنی دفن می شود.