غفلت از مبحث انرژی در ساختمان ها

نگاهی به وضعیت ساخت وساز در 20 سال گذشته بیانگر آن است که به موازات تصویب قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان و افزایش حضور مهندسان در ساخت وساز شهری، کیفیت ساختمان سازی نیز توانسته رشد قابل قبولی داشته باشد. متأسفانه با تأخیر 18 ساله پس از تصویب قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان و در ابتدای سال 92، مبحث 22 مقررات ملی ساختمان که ناظر بر ضوابط و شرایط تعمیر و نگهداری ساختمان است، از سوی وزارت راه و شهرسازی تدوین شد. این تأخیر در تدوین و تکمیل قوانین و بخشنامه ها، فرصتی به شهرداری ها می دهد که غالبا و به طور سنتی در سال های گذشته از اجرای قانون کنترل ساختمان ازجمله الزام حضور سازنده ذی صلاح و صدور شناسنامه فنی و... استنکاف ورزیده اند و در مبحث نگهداری و بهره برداری نیز عملا هیچ اقدام جدی انجام نداده اند. وجود بیش از 2 میلیون واحد مسکونی در شهر تهران و 2500 ساختمان بلندمرتبه و عدم توجه به وضعیت دوران بهره برداری آن ها علاوه بر تأثیرگذاری در نوع و کیفیت زندگی مردم، کاهش سطح ایمنی شهر و آسیب پذیر بودن در قبال حوادث را به دنبال داشته است. در حوزه انرژی نیز وجود این تعداد واحد مسکونی که بیش از 90 درصد آن ها ضوابط مربوط به مبحث 19 مقررات ملی ساختمان را نیز رعایت نکرده اند، عاملی شده تا انرژی که با صرف هزینه و آلوده کردن محیط زیست تولید می شود، در دوران بهره برداری ساختمان ها با استفاده از سیستم های هوشمند و کنترل های دوره ای در موتورخانه ها و...، 5 برابر بیش از میانگین جهانی در ساختمان های ما مصرف شود. انرژی که می تواند باعث ایجاد انتقال و به حرکت درآمدن چرخ های صنعت کشور شود با مدیریت نامناسب به هدر می رود. نگاه نو به مسائل ساخت وساز در کشور، به خصوص در شهر تهران با توجه به خطرات و تهدیدات پیش رو تنها راه برون رفت از کلاف سردرگم سیستم مدیریت شهری هستند. امید است شروع این تحول از حوزه ساختمان های موجود به افزایش بهره وری و نگهداری ساختمان ها منجر شود. رضا حیدریون رئیس انجمن مهندسان عمران شهر تهران