دو راه مهندسان را فرامی خواند

برای مهندس بن بست وجود ندارد؛ مهندس، یا راه خواهد ساخت یا راه خواهد یافت. این سخن را برای اولین بار در روزی از زبان رئیس وقت نظام مهندسی و در حضور رئیس جمهور وقت شنیدم که آن روز در تقویم رسمی کشور به نام روز مهندسی نام گذاری شده است. مهندسان کشور در این روز از سال، به رسم مألوف در یک گردهمایی بزرگ که هزینه های هنگفتی نیز روی دست برگزارکنندگان چنین تجمعی می گذارد- با دعوت از مقامات ارشد اجرایی و تقنینی کشور، روسای نظام مهندسی سراسر کشور و ... فرصتی را فراهم می سازند تا به بهانه گرامیداشت چنین روز بامسما ولی پرهزینه، مطالبات انباشته چند و چندین ساله خود را از مقامات ارشد کشور استیفا نمایند. تداعی جمله پرمایه برای مهندس بن بست وجود ندارد؛ مهندس، یا راه خواهد ساخت یا راه خواهد یافت در حالی این روزها برای نگارنده تجلی می یابد که طی روزهای گذشته بحث جدایی راه از شهرسازی نَقل و نُقل محافل خصوصی و عمومی صنعت ساختمان کشور شده است. با توجه به اینکه از یک سو، قایلان به جدایی سیاست راه از شهرسازی در دولت آینده(دوازدهم) نیز نقش مؤثری ایفا خواهند نمود و از سوی دیگر، در مجلس فعلی هم موافقان سیاست ها و ازجمله سیاست جدایی راه از شهرسازی دولت دوازدهم بیشتر از منتقدان و مخالفان آن هستند بنابراین احتمال این جدایی قوت گرفته و درصد آن نیز افزایش می یابد. ازاین رو، اگر این جدایی نامیمون! در یکی از وزارتخانه های اصلی دولت که خود زمانی متشکل از دو وزارتخانه جدا بود، اتفاق بیفتد چنانکه احتمال وقوع چنین حادثه ای! زیاد نیز است آنگاه باید دید مهندسان نه بر سر بن بست و نه بر سر دوراهی جدایی راه از شهرسازی، بلکه پس از تعیین تکلیف شدن سرنوشت راه و شهرسازی، سرنوشت حرفه ای خود را چگونه تعیین تکلیف خواهند نمود. البته به نظر نگارنده مهندسان برای نشان دادن بخشی از، یا همه توانِ توانمندی های ساخت و یافت ی خود باید بتوانند نه پس از تعیین تکلیف جدایی راه از شهرسازی بلکه پیش از آن، راهی برای نجات خود از این بلاتکلیفی و سردرگمی دگر خواسته بیابند ! مهندسان اکنون نباید اجازه دهند سیاست گذارانی که سیاست ورزانه می خواهند سرنوشت حرفه ای آنان را به روش سیاسی مهندسی نمایند در بین دوراهی تعیین تکلیف تفکیک راه از شهرسازی بلاتکلیف بمانند یا تحت تأثیر لابی های ذی نفوذ عده ای خاص از منفعت طلبان و سودجویان، سرنوشت حرفه ای مهندسان را رقم بزنند. مهندسان اگر واقعا مدعی هستند برایشان بن بست وجود ندارد؛ یا راه خواهند ساخت و یا راه خواهند یافت نباید با گوشه عافیت طلبی اختیار کردن خود را به بی خبری بزنند آنگاه در دولت یا مجلس عاری از تخصص کارشناسانه مهندسی برای تفکیک یا ادغام وزارتخانه ای که باید متولیان اصلی اش مهندسان باشند سیاست ورزان نه سیاست گذاران- سیاست مدارانه میدان داری کنند. با شرایط ایجادشده برای همه اقشار و فعالان ساختمانی در مقطع فعلی، اعم از رکود ایجادشده در بخش مسکن و ساخت وساز یا زمزمه های جدایی دوباره راه از شهرسازی که رابطه مستقیم با آینده شغلی و زندگی فردی و اجتماعی تک تک اعضای خانواده ساختمان دارد، دو راه سرنوشت ساز! پیش روی دغدغه مندان صنعت ساختمان قرارگرفته و با صدای بلند مهندسان را به سوی خود فرامی خواند؛ یک راه، عرصه عمل کارهای زیربنایی و عمرانی ساخت وساز و ساماندهی راه های کشور پس از جدایی راه از شهرسازی است که این راه خود از دو منظر، مهندسان را از بن بست دگرساز خارج خواهد کرد؛ در شرایطی که اوضاع ساخت وساز مسکن نابسامان و به علت روی دست سازندگان ماندن خانه های خالی مازاد، بازار ساخت وساز و به تبع آن بازار مهندسان مسکن ساز کساد است مهندسان را از رکود ناخواسته و تحمیلی بر این قشر نجات خواهد داد 2- با به وجود آمدن فضای کار جدید برای جامعه مهندسی در حوزه راه ، فارغ از داشتن دغدغه رونق یا عدم رونق بازار مسکن در حوزه مسکن خون تازه ای در رگ های فعالیت حرفه ای این جامعه جاری خواهد شد. راه دومی که مهندسان را به سوی خود فرامی خواند- نه به نظر بلکه قطعا و حتما این راه از اولی نیز اولی تر است- عرصه نظر ، فکر و اندیشه راه نمایی سیاست گذاران سیاست جدایی راه از شهرسازی در ادامه دادن به راه جدایی و به سرانجام رساندن تصمیم تفکیک وزارت راه و شهرسازی و یا انحراف آن ها از راه ناصواب و غیر کارشناسانه و مخالف با روح سیاست های اصل 44 قانون اساسی مبنی بر واگذاری کار های دولتی و هدایت هدفمند این تصمیم به سمت صواب و راه کارشناسی و مهندسی شده می باشد. مهندسان ساختمان در این برهه از روزهای سرنوشت ساز فعالان ساختمانی به طور عام و جامعه مهندسی به طور خاص وظیفه دارند تمام توان و توانمندی موردادعای خویش در ساختن یا یافتن راه برای گرفتار نیامدن در بن بست زندگی حرفه ای خود را به کاربندند و با استفاده از خرد جمعی و مهندسی شده، سیاست مهندسی سیاسی شده سیاست گذاران تفکیک راه و شهرسازی را به سرمنزل واقعی کارشناسی شده و با کمترین هزینه رهنمون سازند. قادر نصیری ترزنق