شهرهای پایدار آینده

انتشار گازهای گلخانه ای اثرات مخربی بر اکوسیستم سیاره ما دارد. همان طور که می دانید میزان گاز های گلخانه ای در مقایسه با گذشته افزایش بیش از اندازه ای داشته است. بر اساس گزارش EPA میزان انتشار دی اکسید کربن از سال 1972، 90 درصد افزایش داشته است. ناسا هشدار داده اگر روند روبه افزایش کنونی ادامه یابد و ما به سوزاندن سوخت های فسیلی ادامه دهیم، سبک زندگی و کسب وکار فعلی به شکلی برگشت ناپذیر تغییر می یابد و ناپایدار خواهد شد. محاسبات ناسا نشان می دهد میزان دی اکسید کربن تا قبل از 1950 هرگز به سطح ppm300 در طول تاریخ بشری نرسیده است، درحالی که هم اکنون این میزان به ppm400 رسیده است. در گزارش ناسا آمده: مدل ها نشان می دهند که این روند تا آخر همین قرن باعث مرگ جنگل ها و سواحل مرجانی، آب شدن یخ های قطبی، تبدیل مزارع بارور به بیابان و مناطق پرجمعیت ساحلی به باتلاق به سبب بالا آمدن آب دریاها می شود. ما از همین الان هم اثرات افزایش دی اکسید کربن را می بینیم. از سال 1976 دمای کره ی زمین از متوسط بیشتر بوده است، سطح آب دریاها مرتب بالاتر آمده است و سواحل مرجانی به شکلی گسترده در حال نابودی اند. به این دلیل است که بسیاری از دانشمندان به دنبال راه های جدید تأمین انرژی هستند. راه حل انرژی های نو علیرغم خبرهای وحشتناکی که درباره تغییرات اقلیمی و انتشار گازهای گلخانه ای وجود دارد، خبرهای خوبی هم به گوش می رسد. گرچه تا کاهش دادن دمای متوسط جهانی راه درازی پیش رو داریم اما اتحادیه دانشمندان نگران تخمین زده اند که تا سال 2050، انرژی های تجدید پذیر حدود 80 درصد انرژی موردنیاز ایالات متحده را تأمین خواهند کرد که این به معنی کاهش شدید سهم این کشور در انتشار گازهای گلخانه ای است. خبر خوب این است که سرمایه گذاری در انرژی های تجدید پذیر در حال افزایش است و عده بیشتری از مردم از راه های پایدار تأمین انرژی حمایت می کنند. آمارها نشان می دهند سرمایه گذاری از 9 میلیارد دلار در سال 2004 به 50 میلیارد دلار در سال 2015 افزایش پیداکرده است. انرژی های نو در حال شتاب گرفتن هستند و می توانند انرژی شهرها را در آینده تأمین کنند؛ اما کدام نوع از انرژی ها در آینده مورداستفاده قرار خواهند گرفت؟ انواع انرژی تجدید پذیر وقتی مردم درباره انرژی های تجدید پذیر فکر می کنند، انرژی خورشید و باد اولین انرژی هایی هستند که به ذهنشان می رسد؛ اما منابع متنوع دیگری وجود دارند و توسعه یافته اند که درواقع از آن دو شایع تر هم هستند. بر اساس گزارش دانشگاه اوهایو این ها شایع ترین انواع انرژی هستند که امروزه در ایالات متحده در حال جلب توجه و سرمایه هستند: برق آبی:28 درصد زیست توده چوب: 23 درصد سوخت های زیستی: 22 درصد باد: 17 درصد زیست توده زباله: 5 درصد انرژی خورشیدی: 3 درصد انرژی زمین گرمایی: 2 درصد این ها منابع اصلی تأمین انرژی و راه حل گرمایش جهانی اند. دانشمندان همچنان در حال کار بر روی فن آوری هایی هستند که انرژی های نو را هرچه بیشتر پاک و بهره ور کنند. برخی از پیشرفت ها درزمینهٔ توسعه انرژی های نو بسیار هیجان انگیزند مانند: همجوشی هسته ای همجوشی هسته ای می تواند به عنوان منبعی فوق العاده برای انرژی بکار رود. شرکت هایی مانند Lockheed Martin در حال کار بر روی راه حل هایی پایدار برای استفاده از همجوشی هسته ای در جهت تولید برق هستند مانند راکتورهای قابل نصب بر روی وسایل حمل ونقل تجاری و نظامی. سوخت باکتریEco Eco گرچه یک باکتری خطرناک است و ورود آن به بدن انسان موجب مسمومیت های شدید غذایی و حتی مرگ می شود اما دانشمندان در حال مهار کردن انرژی این باکتری برای تولید پروپان هستند. پروپان در حال حاضر از سوخت های فسیلی به دست می آید و بخش مهمی از ترکیب گاز مایع(LPG) است که در پخت وپز و خودروها به کار می رود. با استفاده از این باکتری نه تنها می توان از نفت خام پروپانی تولید کرد که 30 درصد انرژی بیشتری داشته باشد بلکه می توان از موادی غیر از سوخت های فسیلی مانند انواع گلوکز هم پروپان تولید کرد. این سوخت زیستی 30 درصد کمتر از سوخت معمول خودروها گاز گلخانه ای تولید می کند. باتری های بهتر باتری های لیتیومی فعلی که در وسایل الکترونیکی به کار می روند دارای محدودیت هایی هستند ازجمله اینکه به کندی شارژ می شوند، از مواد غیرقابل بازیافت در آن ها به کار می رود و براثر گذشت زمان شارژشان را از دست می دهند؛ اما یک شرکت ژاپنی در حال تولید نوعی باتری از کربن است که این محدودیت ها را ندارد و از مواد کاملاً قابل بازیافت تهیه می شود. 20 برابر سریع تر شارژ می شود و ظرفیتش در اثر شارژهای مکرر کم نمی شود. امید به آینده کاهش دادن وابستگی مان به سوخت های فسیلی علاوه بر تأمین انرژی شهرهایمان مزایای دیگری هم دارد. انرژی های نو مقرون به صرفه تر و برای سلامت عمومی بهتر هستند و اشتغال قابل توجهی هم ایجاد می کنند. همچنین آب خنک کننده که بخش مهمی از فرآیند تولید سوخت های فسیلی است و به مقدار بسیار زیادی در این بخش مصرف می شود در بسیاری از انواع انرژی های نو موردنیاز نیست و بدین وسیله در مصرف آب هم صرفه جویی به عمل می آید. اگر قرار باشد این رؤیا به حقیقت بپیوندد لازم است همه ی مردم فشار بیشتری به حکومت ها بیاورند تا زیرساخت های لازم و تغییر جهت اساسی از سوخت های فسیلی به انرژی های نو صورت بگیرد.