عملکرد 12 ساله شهرداری تهران از زبان مردم

گروه ساخت وساز: دوران مدیریت 12 ساله محمدباقر قالیباف بر شهرداری تهران رو به اتمام است و این روز ها مردم منتظر مشخص شدن شهردار آینده این کلان شهر هستند. در این دوران پروژه های عمرانی بسیاری آغاز و در موعد مقرر به اتمام رسید؛ به گونه ای که به استثنای پروژه صدر که محل نزاع دولتی ها و مدیریت شهری بود، تقریبا تمامی سلایق و جناح ها بر عملکرد مطلوب شهرداری تهران در این بخش صحه گذاشتند. ماجرا اما در بخش ساخت وسازهای شهری به گونه ای دیگر است؛ طی 12 سال گذشته در این بخش کماکان سوداگری بدون نظارت بر کیفیت ساخت در دستور کار مناطق قرار داشت و نوعی رقابت برای درآمدزایی هر چه بیشتر بین آن ها برقرار بود که نتیجه آن تخریب محیط زیست و پیچیده تر شدن زندگی در تهران بود. در ادامه سلسله گزارش های پیام ساختمان از مراجعات مردم به شهرداری سراغ یکی از مناطق 22 گانه تهران رفته ایم و نظرات مردم را در خصوص عملکرد 12 ساله شهردار تهران جویا شده ایم. در 8 سال نخست شهرداری پولدار بود محمدرضا یکی از شهروندانی است که اعتقاد دارد شهرداری کمبود درآمد ناشی از ساخت وساز را با افزایش بلندمرتبه سازی پوشش داده است. در 8 سال نخست، با توجه به هم زمانی دوران ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد با حضور آقای قالیباف در شهرداری تهران حجم ساخت وساز آن قدر زیاد بود که شهرداری درآمد هایش بالاتر ازآنچه در بودجه مشخص شده بود، تحقق پیدا می کرد. بنابراین علیرغم اظهارات مدیریت شهری و شهرداری، نیازی به دریافت پول از دولت نبود. عملیات انتحاری برای کسب درآمد وی افزود: در 4 ساله آخر با توجه به کم شدن ساخت وسازها و از طرفی حضور آقای روحانی به عنوان رقیب انتخاباتی آقای قالیباف، وضعیت مالی شهرداری دچار آشفتگی شد. ازیک طرف رکود ساخت وساز بسیار فراگیر شده بود و از طرفی دولت هم حاضر نبود به شهرداری کمک کند چراکه این کار را در جهت تقویت رقیب انتخاباتی آینده خود می دانست. درنتیجه این وضعیت شهرداری تهران دست به یک نوع عملیات انتحاری برای درآمدزایی زد. آن عملیات صدور مجوز برای مال های بلندمرتبه در مناطق شمالی شهر به منظور جبران کسری درآمد بود. شهرداری چاره ای نداشت ارباب رجوع دیگر بابیان اینکه شهرداری پروژه های زیادی را در بخش عمران کلید زد، به پیام ساختمان گفت: علیرغم مشکلات موجود مانند بی تفاوتی دولت، شهرداری در 12 سال اخیر سعی کرد برنامه های عمرانی را پیش ببرد. به همین دلیل در برخی مواقع به ناچار منافع آتی شهر را فدای منافع آنی کرد چراکه برخلاف پروژه های عمرانی که دولت ها می توانند تا سال ها اقدامی در جهت بهره برداری آن ها نکنند، شهرداری نمی تواند این کار را بکند چراکه در مسیر عبور و مرور مردم قرار دارند. ازاین جهت نمی توان شهرداری را محکوم کرد. این را هم در نظر داشته باشید که شهردار می توانست با تعطیل کردن پروژه های عمرانی برای خودش دردسر ایجاد نکند. شهرداری با منافع مهندسان در ستیز بود یکی از مهندسان که برای امور تأیید ساخت وساز به شهرداری مراجعه کرده بود، به پیام ساختمان گفت: متأسفانه شهرداری تهران در 12 سال گذشته همواره با منافع صنفی مهندسان در ستیز بوده است. بخش اعظم مقررات ملی ساختمان و قانون نظام مهندسی به خاطر تمکین نکردن شهرداری ها معطل مانده است. البته این رویه تنها مربوط به تهران نیست و در سایر شهر ها هم این وضعیت حاکم است. او ادامه داد: اتفاقی که متأسفانه باعث خودمختاری شهرداری ها شد، بی توجهی شورا به تخلفات شهرداری بود. بسیاری از تخلفات صرفا از طرف برخی اشخاص در شورا مطرح می شدند و بعد از مدت کوتاهی به فراموشی سپرده می شدند. علاوه بر این در طرح هایی مانند برج باغ نهایت همکاری با شهرداری برای درآمدزایی و تخریب محیط زیست صورت گرفت. دولت هم شریک خرابی هاست سعید نیز به عنوان ارباب رجوعی که برای دریافت پروانه ساخت به شهرداری مراجعه کرده بود، اظهار داشت: کمیسیون های ماده 100 و ماده 5 در تمام دوره ها وظیفه مشخصی مانند درآمدزایی برای شهرداری را پیگیری کرده اند اما متأسفانه در چهار سال اخیر این وضعیت شدت پیداکرده است. متأسفم که این را می گویم اما برخی از کارمندان شهرداری راه تخلف را به ارباب رجوع ها نشان می دادند. وی افزود: مال سازی که تا چهار سال پیش در تهران مطرح نبود، هم زمان با افت میزان ساخت وسازها سر برآورد و امروز شاهد مال هایی هستیم که مشکلات عدیده ای را برای مردم به وجود آورده است. البته در به وجود آمدن این وضعیت دولت هم بی تقصیر نبوده چراکه صرفا دنبال تخریب شهرداری به عنوان یک رقیب سیاسی بوده نه تقویت متولی مدیریت شهری تهران برای جلوگیری از خرابی ها. شهرداری هم از این بی توجهی و فقدان نظارت ها استفاده کرده و شهر فروشی وسیع امروزی را شاهدیم. مسابقه بین مناطق برای کسب درآمد آخرین ارباب رجوعی که با خبرنگار ما گفتگو کرد، نسبت به برخورد سلیقه ای با موضوعات شهری معترض بود. آشفتگی مالی در تمام دوره های شهرداری وجود داشته است و نمی توان صرفا دوره مدیریت آقای قالیباف را مورد سؤال قرارداد اما مسئله اساسی در 12 سال اخیر نگاه سلیقه ای مناطق مختلف و حتی نواحی به ساخت وساز بود. ضمن اینکه بین شهرداران مناطق مسابقه ای برای کسب درآمد بیشتر به راه افتاده بود که شهر را به ورطه هولناکی برد.