لزوم مدیریت غیرمتمرکز فاضلاب شهری در کشور

به گزارش پیام ساختمان، امروزه توسعه شهرها و نواحی حومه شهرها بستگی به وجود آب دارد، این در حالی است که فعالیت های انسانی که در آن از منابع آب استفاده می کنند سبب تولید فاضلاب شده و همچنان که تقاضای آب افزایش می یابد در ادامه فاضلاب بیشتری نیز تولید می شود. در گزارش سازمان توسعه جهانی آب در سال 2017 اعلام شده است که به طور متوسط در دنیا 44 درصد فاضلاب تولیدشده در دنیا مربوط به بخش کشاورزی بوده و 56 درصد آن نیز به فاضلاب شهری و صنعتی مرتبط می باشد که این رقم ها با توجه به پیشرفته بودن و درحال توسعه بودن یک کشور می تواند متفاوت باشد. اکنون و در آینده مدیریت آب و پسماندهای آن با توجه به افزایش نیاز به آن اهمیت جدی تری پیداکرده است. واقعیت این است که بحران های زیست محیطی با واردکردن خسارت جانی و مالی جبران ناپذیر به انسان ها هشدار می دهد که دیگر توان خود پالایی از تن خسته طبیعت به درآمدهاست. با این باور مدت هاست که کشورهای پیشرفته به منظور حفاظت از محیط زیست عملیات تصفیه مواد زائد نظیر فاضلاب ها را اجباری نموده اند. درواقع در این موردبحث اصلی پایداری منابع آب است که جامعه علمی را به پاسخ این سؤال وا می دارد که آیا ما قادر خواهیم بود با مدیریت صحیح منابع آب عرضه آب را همچنان حفظ کنیم که تقاضا را پاسخ گو باشیم؟ در جهت دستیابی به این هدف خدمات آب در یک منطقه شهری، شامل تأمین آب آشامیدنی باکیفیت، جمع آوری فاضلاب، بازچرخانی فاضلاب، و دفع آن بدون خسارت به محیط زیست، جمع آوری جریان آب باران و هدایت آن و کنترل سیل می باشد. مدیریت غیرمتمرکز فاضلاب که عبارت از جمع آوری، تصفیه و بازیافت آب در محل تولید و یا نزدیکی مکان تولید فاضلاب است و آخرین دستاورد در مدیریت فاضلاب شهری است. در برخی از نواحی نیز مکن است بخش مایع فاضلاب به منظور تصفیه و بازیافت کامل تر به نقطه نزدیکی از محل تولید آن منتقل گردد. انواع سیستم های مرسوم مدیریت غیرمتمرکز فاضلاب شهری شامل منازل مسکونی، شهرک ها، مؤسسات آموزشی، مسکونی و تجاری و تصفیه خانه های کوچک محلی می شود. در زمان حاضر کشور به لحاظ داشتن دانش فنی طراحی شبکه های جمع آوری فاضلاب و احداث سمانه های تصفیه در موقعیت خوبی قرار دارد و تصفیه خانه های احداث شده در سطح کشور با پیشرفته ترین دانش فنی ساخته شده است. شکی نیست که شاخص های استاندارد در تأسیسات کشور به شاخص های جهانی نزدیک است اما در خصوص فرآیند تصفیه یا نوع تصفیه در کشور هنوز بیشتر سامانه های تصفیه متمرکز است و به طور مثال در طراحی فاضلاب تهران، فاضلاب جمع آوری شده حدود 50 کیلومتر در طول شهر به سمت قسمت جنوبی حرکت می کند تا به صورت متمرکز کار تصفیه روی آن انجام شود و درزمینهٔ تصفیه غیرمتمرکز فاضلاب شهری پیشرفت چشمگیری نداشته ایم. درحالی که امروزه جهان در روش های تصفیه فاضلاب غیرمتمرکز و تصفیه بیولوژیک پیشرفت چشمگیری داشته است. تجربه های جهانی نشان می دهد در بسیاری از کشورهای جهان، تصفیه خانه ها تبدیل به بسته های کوچکی می شود که در یک منطقه نیازی ندارد فاضلاب در مسافت زیادی حمل شود و درنتیجه هزینه کمتری خواهد داشته همچنین خطرات زیست محیطی کمتری را برای یک شهر در پی خواهد داشت. امید است با آگاهی و تحلیل مضرات عدم تصفیه فاضلاب شهری و تأخیر در آن به واسطه حمل آن با بعد مسافت برای شهرهای کشور مدیریت منابع آب کشور را به تعجیل در اصلاح این امر مهم وادارد.